kompozytorka, pedagog i wokalistka; ur. 20 czerwca 1952, Warszawa. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w zakresie teorii (dyplom w 1976) oraz kompozycji pod kierunkiem Mariana Borkowskiego (dyplom w 1983). Studia kompozytorskie uzupełniała podczas kursów w Estoril w Portugalii (1980) oraz na Międzynarodowych Warsztatach Muzycznych w Rydzynie (1982), organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej.

W 1983 roku otrzymała I nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za utwór De Caritate na chór mieszany, dwa kwartety smyczkowe, instrumenty dęte i perkusję (1983).

Od roku 1978 pracuje w szkolnictwie muzycznym. Uczyła w wielu szkołach różnych stopni. Od 1999 roku prowadziła - według autorskiego programu - zajęcia wychowania muzycznego w Społecznym Liceum Ogólnokształcącym nr 39 w Warszawie. Wykładała również w Liceum Muzycznym im. K. Szymanowskiego, Akademii Muzycznej im. F. Chopina, Szkole Podstawowej Nr 324 i Gimnazjum Nr 93 na Ursynowie, gdzie była współautorką rozszerzonego programu nauczania przedmiotu Muzyka. W roku 2004 uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego. Obecnie prowadzi zajęcia z kształcenia słuchu w Warszawskiej Szkole Muzycznej.

Jako wokalistka współpracuje z chórem kameralnym "Ars Antiqua", działającym przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Śpiewa również w zespole Modo Maiorum. Od 2016 roku prowadzi Chór "Starówka" przy Staromiejskim Domu Kultury.

Od 1984 roku jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich.

Anna Iwanicka-Nijakowska (2012), aktualizacja: wa (2022)

Ulica szarlatanów na sopran i zespół kameralny (1974)

Wariacje na fortepian (1976)

Epitafium na chór mieszany do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1977)

Circulatio na kwintet dęty (1977)

Orbita na orkiestrę kameralną (1977)

Pieśń o radości, tkliwości i śmierci do słów Haliny Poświatowskiej i Tadeusza Różewicza na 2 głosy żeńskie i zespół instrumentalny (1978)

...Cantando more per flauto e soprano (1978)

Quartetto per archi (1978)

Concerto per arpa ed orchestra (1979)

Wyspa bezludna na orkiestrę (1979)

Przybój na taśmę (1980)

Missa pastoralis per voci soli, tre cori ed orchestra (1982)

Cael per contrabbasso (1982)

De Caritate na chór mieszany, dwa kwartety smyczkowe, instrumenty dęte i perkusję (1983)

Invocatio na mezzosopran i zespół instrumentalny (1985)

Tempto na instrumenty dęte, 10 altówek i perkusję (1986)

Stowpiec Mariusz, Gronau Alicja, Kazem-Bek Jan, Nowe pokolenie kompozytorów polskich. Almanach, "Pomorze", Bydgoszcz 1988

Iwanicka-Nijakowska Anna, Bortkun-Szpotańska Katarzyna, w: Kompozytorzy polscy 1918-2000, t. II Biogramy (pod red. Marka Podhajskiego), Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie / Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Warszawa / Gdańsk 2005