kompozytorka, pianistka i pedagog; ur. 9 stycznia 1940, Kraków; zm. 17 stycznia 1993, Kraków. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła pod kierunkiem ojca. Po ukończeniu w 1959 Państwowego Liceum Muzycznego w Krakowie w latach 1959-65 kontynuowała naukę gry na fortepianie w klasie Ludwika Stefańskiego, a następnie – w latach 1969-74 – studiowała kompozycję u Bogusława Schaeffera w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Oba kierunki ukończyła z wyróżnieniem. W 1984 uczestniczyła w Międzynarodowym Seminarium Kompozytorskim w Boswil. W 1990 obroniła pracę doktorską na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na podstawie pracy Spotkania współczesnej twórczości muzycznej ze sztukami plastycznymi jako problem filozofii kultury. Lata 1945-1990. Należała do stowarzyszenia artystycznego „Grupa Krakowska” oraz międzynarodowego stowarzyszenia „Frau und Musik”.
Była laureatką wielu nagród kompozytorskich, m.in. w 1970 uzyskała III nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach za Dwie impresje na orkiestrę (1970), w 1982 – wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Niccolò Paganiniego w Rzymie za Koncert na skrzypce i orkiestrę (1979), w 1985 – III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Wiedniu za II Kwartet smyczkowy „Transgressio” (1985).
Barbara Buczek wykładała fortepian, kontrapunkt i kompozycję w krakowskiej Akademii Muzycznej. Pisała artykuły na temat muzyki współczesnej.
Sonata breve per pianoforte (1968)
Mikrosonata na skrzypce solo (1968)
Studium nr 1 na flet (1968)
I Kwartet smyczkowy (1968)
Wariacje na fortepian (1968)
Kwintet na instrumenty dęte (1969)
Koncert wokalny na 12 głosów solowych (1969)
Studium na skrzypce solo (1970)
Metafonie na wielką orkiestrę (1970)
Utwór dla dwóch wykonawców na flet, fortepian i wiolonczelę (1970)
Dwie impresje na orkiestrę (1970)
Labirynt na wielką orkiestrę (1974)
Anekumena Koncert na 89 instrumentów (1974)
Sekstet na flet, altówkę, wiolonczelę, sopran i dwa fortepiany (1974)
Assemblage na flet altowy i orkiestrę smyczkową (1975)
Simplex na orkiestrę (1976)
Duodecet smyczkowy (1976)
Eidos I na skrzypce solo (1977)
Eidos II [wersja I] na tubę (1977)
Hipostaza kwintet na sopran, flet, wibrafon, wiolonczelę i saksofon (1978)
Eidos III na fagot solo (1979)
Koncert na skrzypce i orkiestrę (1979)
Désunion na sopran i kontrabas (1982)
Eidos II [wersja II] na tubę i fortepian (1984)
Motet na instrumenty, recytatorów, baryton i taśmę (1984)
II Kwartet smyczkowy „Transgressio” (1985)
Primus inter pares na róg i 6 instrumentów lub flet, saksofon sopranowy, klarnet basowy, skrzypce i kontrabas (1985)
Koncert na wiolonczelę, chór i orkiestrę (1986)
Les sons ésotériques na flet, komputer i taśmę (1989)
Les accords ésotériques na fortepian (1991)
Eidos IV na fortepian (1991)
Intermezzo na fortepian (1992)
Hodor Jadwiga, O Barbarze - wspomnienie..., wstęp do: Barbara Buczek "Utwory fortepianowe", Wyd. "Indyk", Kraków 1996
Stępniewska Katarzyna, Buczek Barbara, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab suplement”, PWM, Kraków 1998
Paja-Stach, Jadwiga Buczek Barbara, w: Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Zweite, neubearbeitete Ausgabe (Hg. Ludwig Finscher), Personenteil 3, Bärenreiter / Metzler, Kassel / Stuttgart 1999
Hodor Jadwiga Maria, Nieznana, ale nie zapomniana Barbara Buczkówna, "Ruch Muzyczny" 2007 nr 5, s.12-14