Skip to main content

Bukowski Ryszard

Bukowski Ryszard

  • Kompozytor
kompozytor, pedagog i publicysta; ur. 2 stycznia 1916, Cieszkowy; zm. 19 maja 1987, Wrocław. Studiował w Konserwatorium Warszawskim teorię muzyki u Heleny Dorabialskiej i kompozycję w klasie Kazimierza Sikorskiego, uzyskując dyplom w 1939. Równocześnie w latach 1936-39 odbywał studia filozoficzne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę pedagogiczną rozpoczął zaraz po II wojnie światowej. Od 1945 do 1948 uczył w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach. Następnie w latach 1948-51 pełnił funkcję dyrektora Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Od 1951 związany był z wrocławską Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną. Wykładał – w stopniu docenta – przedmioty teoretyczne i prowadził klasę kompozycji. Był również dziekanem Wydziału Wychowania Muzycznego, Wydziału Instrumentalnego oraz Wydziału Teorii, Kompozycji i Dyrygentury, a także kierownikiem Katedry Wychowania Muzycznego oraz Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Ponadto czynnie udzielał się jako animator życia muzycznego Wrocławia. Był współinicjatorem i współorganizatorem wrocławskich Festiwali Polskiej Muzyki Współczesnej „Musica Polonica Nova”. Przez wiele lat pełnił także funkcję prezesa Wrocławskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich.
Obok kompozycji, pedagogiki i pracy społecznej zajmował się również publicystyką. Od 1945 pisał recenzje i artykuły o tematyce muzycznej na łamach pracy regionalnej i ogólnopolskiej, m.in. w pismach „Dziennik Zachodni”, „Odra”, „Słowo Polskie”, „Wieczór Wrocławia”, „Wiadomości”, czy „Tak i Nie”. Współpracował z Rozgłośnią Wrocławską Polskiego Radia. Jest autorem podręcznika dla szkół muzycznych II stopnia i studentów wyższych szkół muzycznych pt. Metodyka nauczania form muzycznych (PWM, Kraków 1968).
Ryszard Bukowski za swoją twórczość kompozytorską oraz działalność pedagogiczną, publicystyczną i społeczną otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. w 1966 na konkursie „Opolska Wiosna Muzyczna” – II nagrodę za Muzykę w 5 częściach na orkiestrę (1966), w 1968 na tym samym konkursie – wyróżnienie za Etiudę na orkiestrę (1968), w 1969 na Konkursie im. Stanisława Wiechowicza Festiwalu Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach – II nagrodę za tryptyk Twarz trzecia na chór mieszany (1969), a w 1971 na I Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Feliksa Nowowiejskiego w Gnieźnie – III nagrodę za Pieśń kociłapciów na chór chłopięcy (1971). Jest także laureatem Nagrody miasta Wrocławia oraz dwukrotnie Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1967, 1971). Ponadto został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz tytułami „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla Wrocławia i Województwa Wrocławskiego”.
We Wrocławiu odbywa się festiwal poświęcony jego twórczości – „Dni Muzyki Ryszarda Bukowskiego”.

Kompozycje

Preludium, Chorał i Fuga na fortepian (lub organy) lub na smyczki (1934-35)

Tryptyk na harfę solo (1952-55)

Moja pieśń wieczorna, kantata na alt solo, chór mieszany i orkiestrę (1953)

Kwartet smyczkowy nr 1 (1953)

Uwertura „Rok 1939” na orkiestrę (1954)

Sonatina na rożek angielski i fortepian (1954)

Uwertura „Zawisza Czarny” na orkiestrę (1958)

Maski, balet w 1 akcie (1958-59)

Trzy dialogi serialne na orkiestrę (1960)

Sonata na fortepian nr 1 (1961-64)

Serenada na smyczki (1962)

Piętnaście fragmentów na orkiestrę (1962)

Koncert na harfę i orkiestrę (1963)

Uwertura francuska na orkiestrę smyczkową (1963-65)

Inwokacje na sopran, rożek angielski, harfę, perkusję i fortepian (1964)

Muzyka w 5 częściach na orkiestrę (1966)

Music for Orchestra (1967)

Muzyka na fortepian i orkiestrę (1967-69)

Metamorfozy, kantata na głosy solowe, chór żeński i orkiestrę (1968)

Symfonia nr 1 (1968)

Etiuda na orkiestrę (1968)

Wariacje w stylu klasycznym na chór żeński (1968)

Kamienna muzyka, tryptyk na chór mieszany (1969)

Twarz trzecia, tryptyk na chór mieszany (1969)

Westerplatte, kantata na sopran, baryton, narratora, chór żeński, recytujący chór męski i orkiestrę symfoniczną (1969)

Sinfonietta w stylu klasycznym na orkiestrę (1969)

Tryptyk na chór męski (1969)

Koncert podwójny na obój, klarnet i orkiestrę (1970)

Non-stop Shows, recytatyw na alt i baryton solo, komentatora, 3 chóry i orkiestrę symfoniczną (1970)

Koncert na dwie orkiestry smyczkowe i perkusję (1970-71)

Koncert na trąbkę, jazzową sekcję rytmiczną i orkiestrę (1971)

Mazowsze, kantata na chór mieszany a cappella (1971)

Pieśń kociłapciów na chór chłopięcy (1971)

Pieśń o wielkim przeciągu na chór mieszany (1971)

Symfonia nr 2 (1971)

Koncert na fortepian i orkiestrę nr 1 (1971)

Muzyka na dwie orkiestry smyczkowe (1972)

Symfonia nr 3 (1972)

Koncert potrójny na trąbkę, kotły, fortepian i orkiestrę (1972)

Sacro-song na baryton, recytatora, chór męski i orkiestrę kameralną (1972)

Pierścień wielkiej damy, dramat muzyczny w 3 aktach (1972-73)

Symfonia nr 4 „Choreograficzna” (1972-74)

Concertino na fortepian, orkiestrę smyczkową i perkusję (1972-77)

Koncert na dwa fortepiany, perkusję i smyczki (1974)

Sonata na fortepian nr 3 (1974)

Sonata na fortepian nr 2 (1974-76)

Liryki na mezzosopran lub baryton i 13 instrumentów (1975)

Sonata na fortepian nr 4 (1975)

Sześć miniatur na orkiestrę (1976)

Symfonia nr 5 na bas solo i orkiestrę symfoniczną (1976)

Sonata na fortepian nr 5 (1976)

Capriccio na sopran i orkiestrę (1977)

Pięć pieśni na bas i fortepian (1977)

Pięć miniatur na fortepian (1977)

Sonata na fortepian nr 6 (1978)

Żywot karierowicza, balet-pantomima (1978)

Missa profana na głosy, recytatora, chór mieszany i orkiestrę (1978)

Szkice symfoniczne na orkiestrę (1978)

Uwertura koncertowa na orkiestrę (1978)

Kwintet dęty nr 2 (1978)

Sonata na fortepian nr 7 (1979)

Passio et Mors Domini Nostri Jesu Christi secundum Mattheum na solistów, chór i orkiestrę (1979-80)

Kwartet smyczkowy nr 2 (1980)

Passio et Mors Domini Nostri Jesu Christi secundum Marcum na solistów, chór mieszany i orkiestrę (1980-81)

Koncert na fortepian i orkiestrę nr 2 (1980-82)

Spotkania w czasie na chór mieszany i orkiestrę (1980-83)

Fresk symfoniczny na orkiestrę (1982)

Wyjście z mroku na sopran i kwartet smyczkowy (1982)

Sonata na fortepian nr 8 (1982)

Symfonia nr 6 „Brevis” na orkiestrę smyczkową (1982)

Z głębi cienia na sopran i kwartet smyczkowy (1982)

Kwartet smyczkowy nr 3 (1983)

Kwartet smyczkowy nr 4 (1983)

Sonata na fortepian nr 9 (1983)

Sonata na skrzypce i fortepian nr 1 (1983-84)

Antygona, dramat choreograficzny (1984)

Psalm 129 na sopran i organy (1984)

Sonata na wiolonczelę i fortepian (1984)

Kopciuszek, bajka na fortepian (1984)

Kwartet smyczkowy nr 5 (1984-85)

Sonata na fortepian nr 10 (1985)

Trzy nokturny na fortepian solo lub na fortepian i orkiestrę (1985)

Pieśń nad pieśniami na sopran, flet i fortepian (1985)

Symfonia nr 7 „Symfonia trenów” na tenor solo, chór mieszany i orkiestrę (1986)

Sonata na skrzypce i fortepian nr 2 (1986)

Kwartet smyczkowy nr 6 (1986)

Sonata na skrzypce i fortepian nr 3 (1987)

Literatura

Hanuszewska M., Schaeffer B., Almanach polskich kompozytorów współczesnych, PWM, Kraków 1982

Hanek L., Wrocławscy kompozytorzy, muzykolodzy i publicyści, Akademia Muzyczna we Wrocławiu, Wrocław 1985

Bukowski Ryszard, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab”, PWM, Kraków 1986

Bukowski Ryszard, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. “ab suplement”, PWM, Kraków 1998

Polmic

Rynek Starego Miasta 27
00-272 Warszawa
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

tel: +48 785 370 000

Wsparcie projektu

Modernizacja strony odbywa się dzięki wsparciu Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu Nauka dla społeczeństwa II.

Logo Ministerstwa NiSW program Nauka dla społeczeństwa

Nasze social media



© All rights reserved. POLMIC
Do góry