kompozytor, dyrygent, pedagog i muzykolog; ur. 26 kwietnia 1904, Kraków; zm. 18 listopada 1961, Sosnowiec. Syn Stanisława Bursy. Kompozycję studiował prywatnie w Krakowie pod kierunkiem Bernardina Rizziego, a dyrygentury uczył się u Bolesława Wallek-Walewskiego. Ponadto ukończył studia muzykologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim (uzyskując absolutorium).
Początkowo działał głównie jako dyrygent; był dyrygentem operetki w Krakowie (1927-28), opery i operetki w Bydgoszczy (1928-32), operetki w Łódzkim Teatrze Popularnym oraz dyrygentem 19. Pułku piechoty we Lwowie (1937-39).
Lata II wojny światowej spędził w Oflagu w Woldenbergu; prowadził tam chór i orkiestrę symfoniczną. Po wyzwoleniu objął stanowisko dyrektora Państwowej Szkoły Muzycznej w Sosnowcu, w której nauczał także teorii muzyki i gry na fortepianie. Jednocześnie w latach 1945-47 pełnił funkcję dyrygenta chóru „Lutnia” i orkiestry symfonicznej Związku Hutników w Chorzowie, a latach 1948-52 prowadził orkiestrę Teatru im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. W 1954 roku z jego inicjatywy powstała orkiestra symfoniczna Filharmonii Robotniczej w Sosnowcu, którą kierował przez kilka następnych lat.
Od 1957 roku był członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.
Jego twórczość kompozytorska obejmuje przede wszystkim utwory chóralne, a także kilka kompozycji orkiestrowych i fortepianowych.
(Anna Iwanicka-Nijakowska)
Suita na skrzypce, saksofon i fortepian op. 3 (1928)
Trzy szkice na fortepian op. 4 (1929)
Trzy pieśni do słów Jana Śmiechowskiego op. 7 na głos (1929)
Piechota na front op. 13 na chór męski a cappella (1930)
Kołysanka op. 14 na tenor solo i chór męski (1930)
Dzwony w mgłach op. 16 pieśń na głos (1931)
Warg twoich pąki czerwone op. 17 pieśń na głos (1931)
Wiem, że cię ujrzę op. 18 pieśń na głos (1931)
Wiosna op. 19 pieśń na głos (1931)
Dni jesienne op. 29 na chór męski a cappella (1931)
Lubię op. 30 pieśń na głos (1931)
Oczy, Ręce, Pustka, Spotkałem ciebie op. 24 na głos (1933)
Wstań, pieśni op. 31 na chór męski (1933)
Poeci op. 25 poemat na baryton solo, chór męski i orkiestrę symfoniczną (1935)
Polska suita żołnierska op. 55 na chór męski i orkiestrę symfoniczną (1941)
Rapsodia bałkańska op. 56 na baryton solo, chór męski i orkiestrę symfoniczną (zaginiona) (1942)
Taka sobie bajeczka op. 67 humoreska symfoniczna (1942)
Koncert skrzypcowy e-moll op. 66 (1942)
Regina coeli op. 73 na chór męski (1944)
Gaik-maik op. 75 na chór mieszany (1947)
Chłopska rapsodia op. 68 na chór męski i orkiestrę symfoniczną (1949)
Już dnia melodia cicha op. 35 pieśń na głos (?)
Utwory na orkiestrę dętą op. 36-40 (zaginiony)
Misterium wielkopostne op. 71 na chór (zaginiony)
Misterium wigilijne op. 72 na chór (zaginiony)
Msza polowa op. 54 na chór męski i orkiestrę dętą (zaginiony)
Dwie operetki (zaginiony)
Muzyka teatralna
Muzyka do sztuki Grzeszna miłość op. 2 (1928)
Muzyka do sztuki Hamlet op. 8 (zaginiona) (1929)
Muzyka do sztuki Juliusz Cezar op. 20 (zaginiony)
Błaszczyk Leon Tadeusz, Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX i XX w., PWM, Kraków 1964
Bursa Lech, w: Słownik muzyków polskich (pod red. Józefa Chomińskiego), t. I "a-ł", PWM, Kraków 1964
Przybylski Tadeusz, Bursa Lech Karol, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „ab”., PWM, Kraków 1986
Iwanicka-Nijakowska Anna , Bursa Lech Karol, w: Kompozytorzy polscy 1918-2000, t. II Biogramy (pod red. Marka Podhajskiego), Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie / Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Warszawa / Gdańsk 2005
Bursa Lech Karol, w: Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku (pod red. Katarzyny Janczewskiej-Sołomko), Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków 2008