dyrygent; ur. 7 maja 1946, Wrocław; zm. 17 listopada 2020, Poznań. Edukację muzyczną rozpoczął u Adama Kopycińskiego, byłego dyrektora Opery Wrocławskiej. W 1957 wraz z rodziną wyemigrował do Izraela, gdzie kontynuował naukę. W 1964 podjął studia kompozytorskie, dyrygenckie i pianistyczne w Akademii Muzycznej w Tel Awiwie. W latach 1968-69 odbył studia w zakresie dyrygentury w École Normale de Musique w Paryżu u Pierre’a Dervaux, a następnie w wiedeńskiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Hansa Swarovsky’ego i Franco Ferrary w Sienie.
Był laureatem wielu prestiżowych nagród w czołowych konkursach dyrygenckich na świecie, m.in. w 1970 zdobył I nagrodę na Konkursie Dyrygenckim w Besançon, w 1971 otrzymał Złoty Medal na Concorso Cantelli w Mediolanie oraz I nagrodę na Konkursie Herberta von Karajana w Berlinie.
Zadebiutował w 1974 spektaklem Otello Giuseppe Verdiego w Operze w Monachium, gdzie został następnie zaangażowany do przygotowania Carmen Georgesa Bizeta. Później prowadził opery: Samson i Dalila Camille Saint-Saënsa w Barcelonie, Werther Julesa Masseneta w Operze Paryskiej i Le coq d'or w Théâtre du Châtelet w Paryżu. Z National Arts Centre Orchestra nagrał Da Ponte Cycle Wolfganga Amadeusa Mozarta (Wesele Figara, Don Giovanni, Così fan tutte). Do znakomitych spektakli, które od pulpitu dyrygenckiego poprowadził maestro Gabriel Chmura, zaliczane są opery Mieczysława Wajnberga Pasażerka (wystawiona w warszawskim Teatrze Wielkim - Operze Narodowej) i Portret (wystawiona w Nancy) w reżyserii Davida Pountneya oraz Lady Makbet mceńskiego powiatu Dymitra Szostakowicza i Parsifal Richarda Wagnera wystawione w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
Gabriel Chmura był dyrektorem artystycznym Opery w Aachen (1974-83), Bochumer Symphonie (1983-87), National Arts Centre Orchestra w Ottawie (z którą odbył tournée w Ameryce Północnej, występując m. in. w Carnegie Hall), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (2001-2007), głównym dyrygentem gościnnym OFUNAM Orchestra w Mexico City, Deutsches Symphonische Orchester Berlin, pierwszym dyrygentem gościnnym w Filharmonii Krakowskiej. Od sezonu 2012 / 2013 pełnił stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Poznaniu, gdzie w 2018 roku objął kierownictwo muzyczne nad operą Śpiewacy norymberscy Wagnera (dzieło zostało zaprezentowano w Polsce pierwszy raz od ponad stu lat).
Dyrygował czołowymi orkiestrami świata, wśród których takie zespoły, jak Filharmonicy Berlińscy, Orchestre National de France, Montreal Symphony Orchestra, Israel Philharmonic Orchestra, Orkiestrą Symfoniczną NHK Tokyo, Orchestra Filharmonica di Roma, Nürnberger Philharmoniker. Współpracował z wieloma filharmoniami i teatrami w Polsce.
Gabriel Chmura nagrywał z London Symphony Orchestra dla wytwórni Deutsche Grammophon, a także z Münchener Rundfunk Orchester i Rundfunk Symphonischer Berlin dla CBS. Łazarz Franza Schuberta, zarejestrowany pod kierunkiem artysty, został wyróżniony Grand Prix du Disque Mondial de Montreux. Nagrania VI, VII i VIII Symfonii Josepha Haydna, dokonane z National Arts Centre Orchestra dla CBS, zostały uznane za „Best Choice” przez American Record Guide i uzyskały nominację do kanadyjskiej nagrody „Juno”. Po sukcesie pierwszych dwóch płyt z muzyką Mieczysława Wajnberga, wydanych przez wytwórnię Chandos (V Symfonia, Sinfonietta nr 1, IV Symfonia, Symfonietta nr 2 i Rapsodia na tematy mołdawskie), serię uzupełniły nagrania XIV i XVI Symfonii tegoż kompozytora. Dla Warner Classics nagrał album zawierający V Symfonię Siergieja Prokofiewa i V Symfonię Mieczysława Wajnberga.
Został laureatem Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepszy dyrygent” (2012). W uznaniu jego licznych osiągnięć, zasług i wkładu w rozwój życia artystycznego (ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej), w 2013 roku uhonorowany został tytułem doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2017 otrzymał Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
aktualizacja: 2020 (wa)
Strona internetowa artysty: www.chmura.cc