altowiolista, organista i dyrygent; ur. 30 kwietnia 1954, Warszawa. Ukończył Państwową Szkołą Muzyczną II stopnia im. Józefa Elsnera w Warszawie – w klasie altówki (1973; w klasie Błażeja Sroczyńskiego) i organów (1975; u Andrzeja Chorosińskiego). W tym samym roku podjął studia w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny) w klasie prof. Stefana Kamasy. Dyplom magisterski otrzymał w roku 1979. W czasie studiów pobierał również lekcje dyrygentury u prof. Stanisława Wisłockiego.

Zdał z powodzeniem egzamin konkursowy na Wydział Dyrygentury Symfoniczno-Operowej, jednak nie rozpoczął studiów z powodu wyjazdu (w roku 1980) do Belgii. Tam kontynuował studia muzyczne w Królewskim Konserwatorium w Antwerpii (Koninklijk Conservatorium Antwerpen) w zakresie kameralistyki (1980–1982), oraz w Królewskim Konserwatorium w Brukseli w klasie dyrygentury u Guy Barbiego (1986–1988).

Był stałym członkiem orkiestry Centralnego Zespołu Artystycznego ZHP, występując w latach 1971–1975 na terenie całego kraju. W roku 1976 reprezentował Polskę w składzie Światowej Orkiestry Jeunesses Musicales, grając jako solista w obecności Królowej Elżbiety II na uroczystym koncercie podczas ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Brał udział w mistrzowskich kursach interpretacji u Kurta Levina w Sztokholmie i Bruna Giuranny w Sienie. W roku 1979 został laureatem uczelnianego konkursu altówkowego. W latach 1979–1980 uczył w Liceum Muzycznym im. Karola Szymanowskiego w Warszawie.

Od roku 1980 przez pięć lat był organistą w polskich kościołach w Antwerpii i Gandawie. Uczestniczył w akcji charytatywnej na pomoc potrzebującym podczas stanu wojennego 1981–1983. Współorganizował koncert organowy w Antwerpii w roku 1982, z którego dochód został przeznaczony na pomoc żywnościową do Polski. 

Dyrygował Narodową Orkiestrą Belgijską w Brukseli oraz Orkiestrą Kameralną Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Jako altowiolista kameralista współpracował z takimi zespołami jak: Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej pod kierunkiem Karola Teutscha, Polska Orkiestra Kameralna Jerzego Maksymiuka i „Sinfonia Varsovia”, „Capella Arcis Varsoviensis” Marka Sewena oraz zespół Warszawskiej Opery Kameralnej.

Od roku 1980 do chwili obecnej związany jest z Królewską Filharmonią Flandryjską w Antwerpii (obecnie Antwerp Symphony Orchestra). Z zespołem tym koncertował w kilkudziesięciu krajach Europy, a także w Kanadzie, Japonii i Chinach. Był zapraszany do współpracy z 35 światowymi renomowanymi Orkiestrami, jak: New York Philharmonic, London Symphony Orchestra, World Doctor Orchestra, Teatro dell'Opera di Roma, Orchestre Sinfònica de Catalunya Barcelona, Berner Symphonieorchester, Orchestre Philharmonique du Luxembourg, Rotterdam Philharmonic, Szwedzka Królewska Orkiestra Filharmoniczna w Sztokholmie, Orchestre symphonique et lyrique de Nancy, Tonhalle Orchester Zürich, Belgium Chamber Orchestra „I Fiamminghi", Vlaamse Opera Antwerpen, Symfonieorkest Vlaanderen, Brussels Philharmonic, Orquesta Filarmónica de Gran Canaria, Stuttgart Philharmoniker, oraz ze szwajcarskimi orkiestrami kameralnymi „The Master Players" i „Il Tempo Giusto”, z którą koncertował w czterdziestu miastach Szwajcarii.

Współpracował także z wybitnymi światowymi solistami, jak: Plácido Domingo, Luciano Pavarotti, Henryk Szeryng, Leonid Kogan, Mścisław Rostropowicz, Eugene Istomin, Alexandre Lagoya, Alexis Weissenberg, Kiri Te Kanawa, Maksim Wiengierow, Vadim Repin, Nikolaj Znaider, Ivo Pogorelić, Andriej Gawriłow, Lucia Popp, Christa Ludwig, Mirella Freni, Nikołaj Giaurow, Klaus Maria Brandauer, Anne-Sophie Mutter, Mischa Maisky, Mikhail Pletnev, Boris Piergamienszczikow, Susanna Mildonian, Salvatore Accardo, Sol Gabetta, Stefan Jackiw, Bruno Giuranna, Rudolf Buchbinder, Krystian Zimerman, Heinrich Schiff, Jean Pierre Rampal, Ruggiero Ricci, Camilla Nylund Saris, Alain Marion, Uto Ughi, Ray Chan, Augustin Dumay, Zoltan Kocsis, Bryn Terfel Jones, Ivry Gitlis, Martha Argerich, Władimir Aszkenazi, Dezső Ránki, Boris Belkin, Christian Tetzlaff, Piotr Paleczny.

Występował na najbardziej prestiżowych scenach koncertowych na świecie, takich jak: Filharmonia Narodowa w Warszawie, Queen Elisabeth Center Antwerpen,Salle Wilfried Pelletier Montreal, Royal Festival Hall London, Santory Hall Tokyo, Symphony Hall Osaka, Koncert Haus i Konzertverein Wieden, Salle Playel i Théâtre des Champs Élysées w Paryżu, Tonhalle Zurich, RudolfinumPraga, Munchen Philharmonie, Festiwal w Salzburgu, Philharmonie Luxembourg, University Rome, Cardiff Concert Hall, Belfast Concert Hall, Alte Oper Frankfurt, Palais Kursaal San Sabastian, Auditorio Manuel de Falla Granada, Auditorio Nacional Madrid, Victoria Hall Geneve, Basel Konzerthaus, Bern Konzert Hall, De Doelen Rotterdam, Konserthus w Sztokholmie, Festival Hall Budapeszt, Wiesbaden Concert Casino Hall, Royal Concertgebouw Amsterdam, Palais de Baux Arts Bruxelles, Teatr Narodowy w Pekinie, Macau Concert Hall, Teatro Massimo Palermo, Shangai Arts Center, Teatro Mayor Bogota, São Paulo Symphony Hall, Tonhalle Düsseldorf, Kölner Philharmonie, Ljubliana Philharmonic Center, Liege Concert Hall, Vatroslav Lisinski Concert Hall Zagreb, Radio TV Montreal Center, Quebec Concert Hall, Orford Arts Center Kanada, National Center for Performing Arts Mumbai, Auditorio Alfredo Krauss Las Palmas de Gran Canaria i wiele innych.

W latach 1992–1995 podczas koncertów w Sankt Moritz i Pontresinie w Szwajcarii występował jako solista w Symfonii koncertującej Mozarta. W latach 1997–2001 koncertował we Francji i regularnie współpracował z Orchestre de Chambre d'Europe, w skład którego weszli członkowie zespołu „Solistes de Moscow" Jurija Baszmieta. W grudniu 2009 koncertował z Orquesta Filharmónica de Gran Canaria. W swojej niemal pięćdziesięcioletniej karierze muzycznej wziął udział w ponad 3900 koncertów symfonicznych, operowych, kameralnych i solowych – w Kanadzie, Europie, Japonii, południowej Afryce, Indiach, Chinach, Makau, Kolumbii i Brazylii. Brał udział w radiowo-telewizyjnych sesjach nagraniowych dla wytwórni płytowych (ponad 80 płyt CD) i stacji telewizyjnych w Polsce, Kanadzie, Francji, Szwajcarii, Japonii, Belgii i Holandii.

Podczas uroczystego spotkania Prezydenta Andrzeja Dudy z Polonią Belgijską 28 września 2019 w Ambasadzie Polskiej w Brukseli Wiesław Chorosiński został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

W roku 2020 Wiesław Chorosiński został zaproszony do współpracy przez World Doctors Orchestra i wziął z nią udział w koncertach w Stanach Zjednoczonych (Buffalo) oraz Kanadzie (Toronto).

Decyzją Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia 8 czerwca 2021 roku Wiesław Chorosiński został odznaczony brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis" 

aktualizacja: luty 2022 (iz)