W 1947 roku założył chór Politechniki Gdańskiej (wraz z Romanem Jabłońskim). W latach 1950-54 pracował jako dyrygent w Filharmonii Łódzkiej, a potem (1954–58) – w Filharmonii i Operze w Krakowie, gdzie m.in. pod jego batuta odbyło się pierwsze wystawienie na scenie Opery w Krakowie Cyganerii Giacoma Pucciniego w 1957 roku.

W latach 1958–71 pełnił funkcje dyrygenta i kierownika artystystycznego (od 1960) Filharmonii Pomorskiej im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy. 15 listopada 1958 roku poprowadził koncert z okazji inauguracji nowego sezonu w nowopowstałym gmachu Filharmonii Pomorskiej. Za jego dyrekcji odbyły się pierwsze zagraniczne wyjazdy orkiestry filharmonicznej (Czechosłowacja, NRD, Włochy), zainaugurowano Bydgoskie Festiwale Muzyczne, powstała Capella Bydgostiensis. W latach 60. XX wieku był uważany przez krytyków muzycznych za jedną ze znakomitszych postaci ówczesnego środowiska artystycznego w Bydgoszczy. Maestro zapraszał do Filharmonii Pomorskiej wielu znakomitych śpiewaków (m.in. Irenę Oliver i Louisa Parkera z USA, Andrzeja Bachledę, Krystynę Szostek-Radkową, Krystynę Szczepańską, Kazimierza Pustelaka, Bogdana Paprockiego) oraz artystów instrumentalistów (m.in. Witolda Małcużyńskiego, Wandę Wiłkomirską, Garica Ohlssona, Martę Argerich, Davida i Igora Ojstrachów, Światosława Richtera).Dokonał licznych nagrań muzyki polskiej z Orkiestrą Filharmonii Pomorskiej.

W 1972 roku przeniósł się do Gdańska, gdzie do 1981 roku pełnił stanowisko dyrektora artystycznego Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej, a po oddzieleniu Filharmonii – Opery Bałtyckiej.

Pod Jego batutą debiutowało wiele późniejszych polskich gwiazd scen światowych, m.in.: Teresa Żylis-Gara w Halce na scenie Opery Krakowskiej w 1958, Stefania Toczyska w premierze Carmen Bizeta w Operze Bałtyckiej w 1973.

Zajmował się też działalnością pedagogiczną. Wykładał w klasie dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Jego uczniami byli m.in. Józef Radwan, Andrzej Bujakiewicz.

aktualizacja: 2021 (wa)