dyrygent i publicysta. W 1990 ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie, gdzie studiował dyrygenturę symfoniczno-operową w klasie Stanisława Wisłockiego i teorię muzyki pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego. Swoje umiejętności dyrygenckie doskonalił podczas kursów mistrzowskich u Johna Eliota Gardinera w Stuttgarcie.
W 1992 rozpoczął współpracę jako dyrygent z Operą Wrocławską (Włoszka w Algierze Gioacchino Rossiniego), w 1993 – z Operą na Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie (Carmen Georgesa Bizeta) oraz z Operą Novą w Bydgoszczy (Aptekarz Josepha Haydna). W tym samym roku w Teatrze Wielkim w Łodzi współpracował przy realizacji opery Król Ubu Krzysztofa Pendereckiego, która to inscenizacja podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” w 1994 otrzymała Nagrodę „Orfeusza”. W 1995 w Teatrze Wielkim w Poznaniu przygotował Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta i operetkę Kraina uśmiechu Ferenca Lehára, w 1997 w Operze w Bydgoszczy zrealizował operę Alberta Lortzinga Zar und Zimmerman.
Piotr Deptuch regularnie współpracuje z Operą na Zamku w Szczecinie od początku swojej zawodowej aktywności. Tu przygotował i prowadził wiele spektakli, m.in. Bal u księcia Orłowskiego Johanna Straussa, Coppelię Léo Delibesa, Miłość, Flamenco, Gershwin George’a Gershwina, West Side Story Leonarda Bernsteina, Straszny dwór i Hrabinę Stanisława Moniuszki, Służąca panią Giovanniego Battisty Pergolesiego.
Artysta prowadzi również koncerty symfoniczne i kameralne w Polsce oraz za granicą – występował na Ukrainie, w Austrii, Niemczech, Belgii i Holandii.
Od 1996 zajmuje się również publicystyką muzyczną. Pisał m.in. na łamach „Gazety Muzycznej”, „Klasyki” i „Operomanii”. Jako komentator pojawiał się też na antenie Programu II Polskiego Radia. Od 1999 współpracuje jako prelegent z Lubuskim Biurem Koncertowym.
Jego zainteresowania koncentrują się wokół opery XVIII wieku, oraz dzieł modernistycznego przełomu XIX i XX wieku.