kompozytorka, pianistka i pedagog; ur. 13 lutego 1893, Warszawa; zm. 26 stycznia 1962, Łódź. W 1915 ukończyła studia muzyczne w zakresie kompozycji pod kierunkiem Felicjana Szopskiego i gry na fortepianie w klasie Marii Wąsowskiej-Badowskiej w Wyższej Szkole Muzycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym.

W latach międzywojennych pracowała jako pianistka-kameralistka oraz organizatorka popularnych imprez muzycznych. Po II wojnie światowej przeniosła się do Łodzi, gdzie od 1945 uczyła przedmiotów teoretycznych w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej, a od 1948 była zatrudniona w charakterze ilustratorki muzycznej akompaniującej zespołom tanecznym i baletowym.

Łucja Drège-Schielowa tworzyła przede wszystkim dla dzieci – skomponowała ponad 30 miniatur fortepianowych, głownie tanecznych, z przeszło 100 pieśni (dziecięcych, rozrywkowo-młodzieżowych i masowych), wiele było wykonywanych na estradzie oraz w Polskim Radiu m.in. przez Ewę Bandrowską-Turską i Stanisławę Korwin-Szymanowską.

aktualizacja: 2007, 2008 (mk)

Ballada na fortepian solo (1916-18)

Dwie etiudy na fortepian solo (1916-18)

Scherzo na fortepian solo (1916-18)

Sonata e-moll na fortepian (1917)

Toccata d-moll i fuga na fortepian solo (1917)

Sonata na skrzypce i fortepian (1917-18)

Haj, poro scęśliwa na głos z fortepianem (1928)

Dożynki na fortepian solo (1928)

Partita na flet, wiolonczelę i fortepian (1933)

Sonatina miniaturowa na fortepian solo (1935)

Etiuda chromatyczna na fortepian solo (1935)

Cztery utwory na fortepian (1947-50)

Dwa krakowiaki na fortepian solo (1949-50)

Polska suita taneczna na orkiestrę (1951)

Etiuda na fortepian solo (1952)

Obrazki, suita na fortepian solo (1952)

Szkice taneczne na fortepian solo (1952)

Dwie sonatiny na fortepian (1954)

Trzy pieśni o Łodzi na głos z fortepianem (1954)

Sześć pieśni do słów Leopolda Staffa i Zdzisława Dębickiego na głos z fortepianem (1958)

Pięć pieśni do słów Lucyny Krzemienieckiej i Józefa Czechowicza na głos z fortepianem (1959)