dyrygentka; ur. 24 czerwca 1980, Poznań. Córka Agnieszki Duczmal. Edukację muzyczną rozpoczęła jako skrzypaczka; studiowała grę na skrzypcach pod kierunkiem Krzysztofa Węgrzyna w Hochschule für Musik und Theater w Hanowerze. Jej talent dyrygencki objawił się podczas próby orkiestry studentów hanowerskiej uczelni, na której maestro Eiji Oue zaproponował ochotnikom spróbowanie przejęcia pałeczki dyrygenckiej. Rywalizację tę wygrała Anna Duczmal, której Oue - podarowując swoją batutę - zaproponował studia dyrygenckie. Rozpoczęła je w jego klasie w roku 2001, a ukończyła z wyróżnieniem w czerwcu 2004 roku, prowadząc swój koncert dyplomowy z orkiestrą NDR - Radiophilharmonie w Hanowerze. W sezonie 2004/2005 była asystentką Eiji Oue w hanowerskiej filharmonii. Ponadto gościnnie prowadzi koncerty z Symphonieorchester Hannover w Niemczech.
W 2000 roku założyła Benjamin Britten Kammerorchester w Hanowerze, z którą koncertuje w Niemczech. Jej wykonanie Historii Żołnierza Igora Strawinskiego spotkało się z tak wielkim uznaniem, że organizatorzy powtórzyli koncert parę miesięcy później.
W 2003 roku brała udział w VII Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga, w którym - jako jedyna kobieta - przeszła do półfinału, będąc jednocześnie najmłodszą, 23-letnią uczestniczką konkursu. Została wówczas zauważona jako najciekawsza indywidualność.
W Polsce debiutowała w roku 2003 dyrygując Orkiestrą Kameralną PR „Amadeus”. Od tego czasu z zespołem tym często koncertuje oraz nagrywa. Dyrygowała także orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi w Krakowie, Bydgoszczy, Wrocławiu, Toruniu, Płocku, Koszalinie i Słupsku. Prowadziła również koncert belgijskiej orkiestry "I Musici Brucellensis" w słynnej sali Palais des Beaux-Arts w Brukseli. W 2005 roku dyrygowała wiodącą orkiestrą duńską - The Danish National Symphony Orchestra. Od stycznia 2006 roku pracuje w Orkiestrze Filharmonii Narodowej jako dyrygent-asystent Antoniego Wita. Jej debiut z tą orkiestrą odbył się w dniu 9 lutego 2006 roku w Warszawie, kiedy to dyrygowała wykonaniem Carminy Burany Carla Orffa. Po koncercie tym otrzymała zaproszenie na ponowne poprowadzenie orkiestry w grudniu 2006 roku.