dyrygent i pedagog; ur. 23 marca 1936, Czeladź; zm. 6 lutego 2011, Warszawa. Studia dyrygenckie ukończył w 1962 roku w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie prof. Stanisława Wisłockiego.

Przez całe życie prowadził ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą. Jako dyrygent występował prawie we wszystkich filharmoniach w kraju oraz w Niemczech, we Francji, w Belgii, na Węgrzech i w Bułgarii. Od roku 1978 przez 15 lat był etatowym I dyrygentem Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie, z którą dokonał licznych nagrań muzyki symfonicznej, w tym wielu prawykonań muzyki polskiej. Współpracował także z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie. Przez wiele lat w Akademii Muzycznej w Warszawie prowadził również Studencką Orkiestrę Symfoniczną. Współpracował z Operetką Warszawską, z Teatrem Współczesnym, a także z Polskim Teatrem Muzycznym - Warszawską Sceną Operową.

Przez kilkadziesiąt lat związany był zawodowo z Akademią Muzyczną w Warszawie (od 1992 roku jako profesor zwyczajny), wielokrotnie pełniąc funkcję dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1981-87, 1990-1996 i 1999-2002), kierownika Katedry Dyrygentury oraz Prorektora ds. nauki i dydaktyki (2002-2005). W swojej klasie wykształcił 42 dyrygentów. W gronie jego wychowanków znaleźli się: Janusz Powolny - laureat III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów w Paryżu, Henryk Pisarek - stały dyrygent w operze w Sydney (Australia), a także Dariusz Różankiewicz, Tomasz Łaskarzewski i Michał Klauza.

Regularnie jako dyrygent nagrywał muzykę dla filmu polskiego. Funkcję tę pełnił w ponad 30 filmach fabularnych i serialach, m.in. Seksmisja, Vabank II czyli riposta, Na kłopoty... Bednarski, Prymas. Trzy lata z tysiąca, Mój Nikifor, Komornik, Oficerowie.

W marcu 2012 roku władze miasta Czeladź uhonorowały go pośmiertnie tytułem Honorowego Obywatela.

(Anna Iwanicka-Nijakowska)