badacz muzyki ludowej Kielecczyzny; ur. 7 stycznia 1914, Kamieniec Podolski; zm. 6 kwietnia 1983, Kielce. Do szkoły podstawowej uczęszczał we Włodzimierzu, gimnazjum ukończył w Sarnach, a liceum w Wilnie. W klasie maturalnej jako wolny słuchacz rozpoczął studia w klasie śpiewu w wileńskim Konserwatorium Muzycznym. Po otrzymaniu dyplomu w 1939 roku został zatrudniony jako leśniczy w Dyrekcji Lasów Państwowych w Wilnie. Podczas wojny uczestniczył w ruchu oporu, później wraz z rodziną został wysłany na przymusowe roboty do Niemiec. Pod koniec wojny podjął pracę w Wydziale Kultury w Starostwie Powiatowym w Starachowicach – początkowo jako referent, następnie kierownik wydziału, a po roku awansował na stanowisko zastępcy dyrektora Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. Realizował tu różne zadania kulturalno-społeczne, organizował wystawy twórczości ludowej oraz przeglądy kapel ludowych, współtworzył Zespół Pieśni i Tańca Ziemi Kieleckiej. Od połowy lat 50. publikował różnego typu artykuły (felietony, recenzje, biografie i szkice dotyczące miejscowych twórców ludowych) w dodatku kulturalnym Słowa Ludu, rejestrował muzyczne życie regionu dla Polskiego Radia Rozgłośni Regionalnej w Kielcach oraz współpracował jako śpiewak z Kielecką Orkiestrą Symfoniczną. Prowadził intensywne badania terenowe, a efekty swojej pracy - dokumentację twórczości ludowej na taśmach magnetofonowych (ok. 3000 utworów wykonanych przez ponad 200 kapel na terenie między Pilicą i Wisłą) zrealizowaną przy współudziale R. Makowskiego i J. Szczepanka, prezentował w cyklicznych audycjach w Radiu Kielce i na antenie ogólnopolskiej (audycja Muzyczna premia tygodnia, Muzyczne przebieranki, Z fonoteki naszego folkloru, Turonie i kłapacze, Hajdukowe granie, Jeśli oberek to świętokrzyski, Ludowość i współczesność, Na dawną i nową nutę, Śmigus to nie dyngus, Muzykanckim okiem i wiele innych). Reportaże Piotra Gana były wielokrotnie nagradzane w radiowych konkursach. Współtworzył kolekcję Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu, brał udział w organizacji cyklu wykładów dla Towarzystwa Łączności z Polonią, współpracował z Instytutem Sztuki PAN. Pisał również artykuły prasowe do specjalistycznych periodyków oraz wydawał swe prace przy wsparciu m.in. Ministerstwa Kultury.