muzykolog, ur. 21 XII 1970 w Warszawie. W latach 1989-1994 studiował w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom z wyróżnieniem na podstawie pracy Repertuar mszalny fragmentów lwowskich (PL-Pu 7022) w świetle metody stemmatycznej. W latach 1994-1998 był słuchaczem Studium Doktoranckiego Wydziału Historycznego UW. W 1999 otrzymał tamże stopień doktora na podstawie pracy Musica scripto. Kodeksy menzuralne II połowy XV wieku na wschodzie Europy Łacińskiej, napisanej pod kierunkiem prof. Elżbiety Witkowskiej-Zaremby. Od 1994 związany z Instytutem Sztuki PAN, początkowo jako współpracownik (1994-1998), a następnie jako etatowy pracownik naukowy (od 1999 na stanowisku adiunkta). Od roku akademickiego 1999/2000 współpracuje jako wykładowca z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie prowadzi m.in. wykłady z zakresu historii muzyki dawnej na Studiach Zaocznych Historii Kultury. Od 2000 jest członkiem redakcji kwartalnika „Muzyka”, wydawanego przez Instytut Sztuki PAN, zaś od 2005 kieruje pracami prowadzonego tamże Katalogu Źródeł Muzycznych w Polsce. Okazjonalnie współpracuje z Programem 2 Polskiego Radia, a także z zespołami muzyki dawnej („Ars cantus”). W 2001 otrzymał nagrodę im. Księdza Profesora Hieronima Feichta przyznawaną przez Sekcję Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Od 2003 jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich i sprawuje funkcję sekretarza Zarządu Oddziału Warszawskiego.
Odbywał krótkoterminowe studia i staże zagraniczne, m.in. w Londynie w ramach stypendium Fundacji TEMPUS (1994), w Pradze w ramach stypendium Ministerstwa Edukacji Narodowej (1997), w Monachium w ramach stypendium Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej (1998) oraz ponownie w Londynie w ramach stypendium The Robert Anderson Trust (2003). Ponadto prowadził badania źródłowe i kwerendy w Republice Czeskiej, Słowacji, Niemczech i na Litwie. Uczestniczył w zagranicznych konferencjach i kongresach naukowych w Bratysławie, Pradze (kilkakrotnie), Budapeszcie, Leuven, Monachium, Tours i Leeds, a także w konferencjach krajowych (m.in. organizowanych przez Związek Kompozytorów Polskich). Współorganizował sesje panelowe w ramach „Medieval and Renaissance Music Conference” w Tours (2005) oraz konferencji „Music Culture of the Czech Lands and Central Europe before 1620” w Pradze (2006). Wygłaszał wykłady gościnne w Słoweńskiej Akademii Nauk i Sztuk w Lublanie, a także w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Karola w Pradze, z którym utrzymuje stałą współpracę naukową. Od 2005 roku jest członkiem międzynarodowej Rady Redakcyjnej czeskiego kwartalnika muzykologicznego „Hudební věda”. Od 2011 roku sprawuje funkcję przewodniczącego Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich.
Zainteresowania naukowe Pawła Gancarczyka obejmują historię muzyki późnego średniowiecza i wczesnej nowożytności, przy czym szczególnie wiele uwagi poświęca kulturze muzycznej Europy Środkowej XV i XVI wieku. Badania źródłowe, w tym kodykologiczne, łączy często z ujęciami ogólnokulturowymi i refleksją metodologiczną. Jego dotychczasowe prace poświęcone są m.in.: 1) źródłom muzyki polifonicznej w Europie Środkowej XV wieku (w tym tzw. śpiewnik głogowski i kodeks Strahov)k, 2) zjawisku tzw. polifonii chorałowej w muzyce XIII-XVI wieku, 3) badaniom nad biografią i twórczością Piotra Wilhelmiego z Grudziądza i Johannesa Touronta, 4) kulturze muzycznej XVI wieku wobec „rewolucji druku”, 5) kulturze muzycznej państwa Zakonu Krzyżackiego w Prusach, 6) muzykaliom w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Swoje prace publikował na łamach „Muzyki”, „Polskiego Rocznika Muzykologicznego”, „Przeglądu Muzykologicznego”, „Musicology Today”, „Hudební věda”, „De musica disserenda”, a także w różnego rodzaju publikacjach monograficznych i pokonferencyjnych w Polsce i za granicą. Jest ponadto autorem kilkunastu recenzji publikacji muzykologicznych (głównie dla „Muzyki”), a także kilku haseł dla nowego wydania encyklopedii Die Musik in Geschichte und Gegenwart (MGG). Publikował też recenzje i teksty publicystyczne na łamach „Ruchu Muzycznego”, „Sycyny”, „Nowych Książek” i magazynu „Studio”.
książki
Musica scripto. Kodeksy menzuralne II połowy XV wieku na wschodzie Europy Łacińskiej, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2001
artykuły
Petrus Wilhelmi de Grudencz und die mitteleuropäische Musikkultur des 15. Jahrhunderts, w: Mittelalterliche Literatur und Kultur im Deutschordensstaat in Preussen: Leben und Nachleben (pod red. Jarosława Wenty), [w druku]
Origin, Repertory, and Context of „Lasso’s Autograph” from Gdańsk, w: Die Münchner Hofkapelle des 16. Jahrhunderts im europäischen Kontext (pod red. Theodor Göllner, Bernhold Schmid), [w druku]
Uwagi kodykologiczne o tabulaturze Jana z Lublina (1537-1548), „Muzyka” XLI 1996 nr 3
Uwagi o genezie śpiewnika głogowskiego (ca 1480), „Muzyka” XLIV 1999 nr 3
Cantus planus multiplex. Polifonia chorałowa w Polsce XIII-XVI wieku, w: Notae musicae artis. Notacja muzyczna w źródłach polskich XI-XVI wieku (pod red. Elżbiety Witkowskiej-Zaremby), Kraków 1999
Nieznane źródła polifonii chorałowej w Polsce XV wieku, „Muzyka” XLV 2000 nr 2
Twórczość Guillaume’a Dufaya i Waltera Frye’a w Europie Środkowo-Wschodniej, „Przegląd Muzykologiczny” I 2001
Cantus planus multiplex. Chant Polyphony in Poland from the Thirteenth to the Sixteenth Century, w: Notae musicae artis. Musical Notation in Polish Sources 11th-16th Century (pod red. Elżbiety Witkowskiej-Zaremby), Kraków 2001
Rękopis 1965 z Biblioteki Gdańskiej PAN jako źródło polifonii w Polsce II połowy XV wieku, „Muzyka” XLVI 2001 nr 4
Kodykologia, paleografia, tekstologia – nauki pomocnicze czy kanon współczesnej historiografii muzycznej?, „Muzyka” XLVII 2002 nr 3-4
„Cantus planus multiplex“ in Polen: von einer mündlichen Tradition zur Notenschrift, w: The Past in the Present. Papers Read at the IMS Intercongressional Symposium and the 10th Meeting of the CANTUS PLANUS. Budapest & Visegrád, 2000, t. II, Budapest 2003
Nieznane genealogie z rękopisu F22-90 Biblioteki Litewskiej Akademii Nauk w Wilnie, „Muzyka” XLVIII 2003 nr 2
Chansons w śpiewniku głogowskim, w: Europejski repertuar muzyczny na ziemiach Polski (pod red. Elżbiety Wojnowskiej et al.), Warszawa 2003
W sprawie obecności popularnego repertuaru włoskiego w Polsce XVI wieku: kompozycje dwugłosowe z „Liber sacerdotalis”, w: Muzyka wobec tradycji. Idee – dzieło – recepcja (pod red. Szymona Paczkowskiego), Warszawa 2004
Związki kodeksu Strahov z Austrią i dworem cesarza Fryderyka III, „Muzyka” XLIX 2004 nr 2
The Neapolitan Repertory in the Glogauer Liederbuch, w: Polish Musical Culture within the European Context ["Musicology Today" 1] (pod red. Zofii Helman), Warszawa 2004
W sprawie wysokości nakładów XVI-wiecznych druków muzycznych, „Polski Rocznik Muzykologiczny” IV 2005
W sprawie wysokości nakładów XVI-wiecznych druków muzycznych, „Polski Rocznik Muzykologiczny” IV 2005
Polifonia w Polsce do około 1500 roku: źródła i problemy ich interpretacji, „Muzyka” LI 2006 nr 1-2
Petrus Wilhelmi de Grudencz (b. 1392) – a Central European Composer, „De musica disserenda” [Ljubljana] II, 2006 nr 1
The Dating and Chronology of the Strahov Codex, „Hudební věda” XLIII 2006 nr 2
Druki muzyczne XVI-XVII wieku w Bibliotece Muzeum Narodowego w Warszawie, „Polski Rocznik Muzykologiczny” V 2006 [w druku]
Nieznane rękopisy liturgiczno-muzyczne XIII-XVII wieku w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, „Muzyka” LII 2007 [w druku]
edycje krytyczne, redakcje naukowe
Petrus Wilhelmi de Grudencz – konteksty źródłowe, [„Muzyka” XLIX, 2004 nr 2], Warszawa 2004
hasła encyklopedyczne
Petrus Wilhelmi de Grudencz, w: Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Personenteil, t. XIII, Kassel 2005
Szamotuły, Wacław aus, w: Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Personenteil, t. XVI, Kassel 2006 [w druku]
Start
O nas
Nasze projekty
Encyklopedia
Kalendarz wydarzeń
Nasze patronaty
Szukaj
