kompozytor, klawesynista, badacz muzyki XVIII wieku; ur. 5 czerwca 1986 roku, Hrubieszów. Absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie klawesynu prof. Elżbiety Stefańskiej (2010) i kompozycji prof. Zbigniewa Bargielskiego (2011). Pracę doktorską z kompozycji, przygotowaną pod kierunkiem prof. Wojciecha Widłaka obronił w roku 2015.
Jako student brał udział w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych kompozytorów (m.in. Marta Ptaszyńska, Bent Sørensen, Gyula Fekete, Martin Smolka, Kurt Schwertsik) i klawesynistów (m.in. Elżbieta Chojnacka, Mark Kroll, Jacques Ogg, Ketil Haugsand).
Michał Gronowicz jest laureatem I nagrody w Konkursie Kompozytorskim Akademii Muzycznej w Poznaniu za utwór Tangerium II na klawesyn solo w 2008, oraz wyróżnienia na 58. Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda za utwór Suite pour le souper du... na zespół kameralny. Jego utwory doczekały się kilkudziesięciu wykonań w tym również w ramach międzynarodowych festiwali muzyki współczesnej w Polsce i za granicą (Niemcy, Czechy, Węgry).
Jego twórczość obejmuje szerokie spektrum od kompozycji na instrumenty solo poprzez utwory kameralne, chóralne, orkiestrowe, elektroakustyczne, live electronics, a w sferze formy od kilkusekundowych Haiku, aż po operę.
Prowadzone przez Michała Gronowicza badania nad muzyką XVIII wieku obejmują takie zagadnienia, jak: techniki kompozytorskie, metody zapisu, techniki wykonawcze i tradycje interpretacyjne, analiza porównawcza stylów narodowych i historycznych oraz miejsce muzyki w szerokim kontekście kulturowo-społeczno-politycznym epoki. Wyniki swoich badań prezentuje w ramach konferencji naukowych i publikacji (praca o Sonatinach J.A. Bendy wyd. przez AM w Krakowie), a także popularyzuje publikując omówienia utworów dla największych festiwali muzyki dawnej w Polsce (m.in. Opera Rara, Misteria Paschalia, Actus Humanus).
Od 2012 wykłada na Akademii Muzycznej w Krakowie m.in. kontrapunkt, analizę muzyczną, fugę i historyczne techniki wykonawcze.
aktualizacja: październik 2017 (wa)
2’22’’ na fagot, wibrafon i skrzypce (2005)
a-o-lo na 20 sopranów, 20 basów, 20 skrzypiec i 20 wiolonczel (2005)
Lot Ikara na 2 skrzypiec i fortepian (2005)
Debata na dwa kwartety smyczkowe (2005)
Quartettino na 2 altówki i 2 fagoty (2006)
Canone a due na 2 fortepiany (2006)
Haiku (I-IV) na różne zespoły kameralne (2006)
Czas na mnie, pieśń na sopran i trio smyczkowe do słów T. Różewicza (2006)
Haiku (V-XII) na różne zespoły kameralne (2007)
Tangerium I na klawesyn (2007)
De Psalmo VI na chór mieszany i orkiestrę smyczkową (2007)
Conversazione na 2 saksofony (2007)
Glivotte na skrzypce, altówkę i 3 wiolonczele (2008)
Bąmble, utwór elektroakustyczny (2008)
Inuis, utwór elektroakustyczny (2008)
Dodecaffo na 2 skrzypiec (2008)
aeAl na 3 fortepiany (2008)
Tangerium II na klawesyn (2008)
Cisza, pieśń na chór mieszany a cappella do słów A. Kamieńskiej (2008)
Ut-nak-o-mi na instrumenty dęte blaszane i organy (2008)
De Psalmo VI na solistów i chór lub dwa chóry (2009)
Comprehendere... na duży zespół kameralny (2009)
Haiku (XIII-XIV) na zespoły kameralne (2009)
Sinfonia à 10 na dwa klawesyny na 10 rąk (2009)
Haiku (XV-XVI) na zespoły kameralne (2010)
Small Objects, pieśń na sopran, mezzosopran, wiolonczelę i fortepian do słów A. Zagajewskiego w angielskim tłumaczeniu (2010)
Subtilia I na zespół kameralny (2011)
Haiku (XVII-XX) na różne zespoły kameralne (2011)
Mazur na wiolonczelę (2012)
Air sur un fa dièse na sopran i zespół kameralny (2012)
La Margot na klawesyn i 3 kotły (2014)
La folle giornata, opera w siedmiu odsłonach na solistów, orkiestrę, taśmę i live electronics do libretta własnego na motywach P.-A. Carona de Beaumarchais (2014)
Tangerium III na skrzypce (2016)
Subtilia II na zespół kameralny (2016)
Sinfonia na orkiestrę smyczkową (2016)
Suite pour le souper du... na klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2016)
Na Horacjusza Flakkusa "Carmen XXIII, Lib. I" na flet prosty w trzech odmianach, klawesyn i perkusję (2017)
Kyrie na chór żeński (2017)
Marsz na fortepian na 4 ręce (2017)