organista i pedagog; ur. 16 stycznia 1935, Chełmno; zm. 16 sierpnia 2025, Kraków. W latach 1956-61 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie: grę na organach w klasie Bronisława Rutkowskiego, grę na fortepianie pod kierunkiem Ludwika Stefańskiego oraz harmonię i kontrapunkt u Artura Malawskiego.
W 1960 został laureatem międzynarodowego konkursu organowego w Graz-Seckau, w 1961 otrzymał I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Muzyki Dawnej w Łodzi, a w 1962 – I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie.
Od tej pory prowadził ożywioną działalność koncertową – występował w większości krajów europejskich, a także na Gran Canarii, w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, Kazachstanie, na Syberii, w Turcji, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Do najbardziej znaczących występów w jego karierze artystycznej należą recitale w Royal Festival Hall w Londynie, Concertgebouw w Amsterdamie, De Doelen w Rotterdamie, Gewandhaus w Lipsku, Schauspielhaus w Berlinie, Victoria Hall w Genewie, Crystal Cathedral w Kalifornii oraz w Katedrze w Strasburgu (na zaproszenie Parlamentu Europejskiego), Konserwatorium i Filharmonii w Moskwie, Filharmonii w Petersburgu.
Występował również jako solista podczas koncertów symfonicznych i oratorialnych pod batutą takich dyrygentów, jak: M. Pradella, A. Ceccato, F. Scaglia, D. Daniels, M. Basarab, A. Lodeon, B. Wodiczko, W. Krzemieński, A. Markowski, J. Katlewicz, K. Missona, R. Czajkowski, T. Strugała, K. Teutsch, S. Kawalla, M. Pijarowski, T. Bugaj.
Koncertował z wieloma orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi w kraju i za granicą oraz nagrywał dla wielu rozgłośni europejskich. Występował także w programach telewizyjnych w Polsce, Rumunii i Stanach Zjednoczonych. Ma w dorobku ponad 30 płyt (EMI, Electrola, Harmonia Mundi, Aulos, CD Accord, Teldec, DUX, Polskie Nagrania, Veriton, Studio S Production). W 1971 otrzymał za swój dorobek fonograficzny nagrodę "Złota Muza” Polskich Nagrań, w 2005 – nagrodę Polskiej Akademii Fonograficznej "Fryderyk” za płytę Wieczór organowy w Filharmonii Lubelskiej.
W latach 1961-64 pracował w redakcji muzycznej Polskiego Radia w Krakowie.
Od 1964 roku Joachim Grubich prowadził działalność pedagogiczną. Wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie w 1969 uzyskał stopień docenta. W 1970 objął klasę organów w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie; był kierownikiem Katedry Organów i Klawesynu (1976-1990, 1996-1999). Pełnił funkcję profesora w warszawskiej i krakowskiej akademiach muzycznych. Był też gościnnym profesorem w Seulu w Korei Południowej (1994-95). W 2007 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Warszawie. Od 2009 profesor emeritus.
Był zapraszany do udziału w pracach jury konkursów organowych w Avila, Berlinie, Budapeszcie, Chartres, Gelsenkirchen, Genewie, Lahti, Linzu, Lubece, Monachium, Norymberdze, Paisley, Pradze, Rzymie i Speyer.
Uczestniczył w pracach przy odbudowie organów w Kościele Akademickim św. Anny w Warszawie, kościoła pw. św. Piotra i Pawła parafii św. Barbary w Warszawie oraz w budowie nowych organów w Akademii Muzycznej i Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Pełnił funkcję kierownika artystycznego letnich i jesiennych koncertów organowych w Kościele Akademickim św. Anny w Warszawie (1992-2007).
Został laureatem wielu nagród, m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1984), Nagrody Artystycznej Miasta Krakowa (1990), nagród Ministra Kultury i Sztuki – II stopnia (1978) i Indywidualnej (2004), Nagrody I stopnia Rektora Akademii Muzycznej w Warszawie (1992). Otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski "Polonia Restituta” oraz odznaczenie papieskie "Pro Ecclesia et Pontifice" (2005), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski "Polonia Restituta” (2010), Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015), "Złoty Fryderyk", przyznany przez Akademię Fonograficzną (2025).
aktualizacja: 2004, 2009 (Małgorzata Kosińska), 2025 (Wiktoria Antonczyk)
O nas
Nasze projekty
Dusza dźwięków
Encyklopedia
Kalendarz wydarzeń
Nasze patronaty
Szukaj
