kompozytor; ur. 12 maja 1976, Szczecin. W latach 1995-2000 odbył studia w Filii Szczecińskiej Akademii Muzycznej w Poznaniu na Wydziale Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki. W latach 2003-2007 studiował w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki, gdzie uzyskał dwa dyplomy ze specjalności: teoria muzyki (2006) oraz kompozycja (utwór dyplomowy Requiem na sopran solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną napisany pod kierunkiem Marka Jasińskiego, 2007). W 2012 roku obronił pracę doktorską pt. Związki muzyki ze słowem w muzyce wokalno-instrumentalnej o tematyce religijnej na przykładzie Escha-tonu w dyscyplinie kompozycja w Akademii Muzycznej w Krakowie.

Jest autorem muzyki wokalnej z przeznaczeniem głównie na chór a cappella, wokalno-instrumentalnej (głównie formy oratoryjno-kantatowe do tekstów o tematyce sakralnej) oraz instrumentalnej – kameralnej i symfonicznej. Jego twórczość była prezentowana w Polsce (m.in. na Festiwalu Muzyki Współczesnej im. Witolda Lutosławskiego w Szczecinie, na koncertach poświęconych twórczości młodych kompozytorów w Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, na Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień”), a także za granicą (m.in. w Nowym Jorku
w ramach wydarzeń towarzyszących corocznej Paradzie Pułaskiego oraz w Reggio Emilia).

Kyrie Piotra Gryska zostało utrwalone na płycie poświęconej współczesnej twórczości kompozytorów szczecińskich. 

W latach 2007-2010 wykładał w Szczecińskiej Filii Akademii Muzycznej w Poznaniu. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Akademii Sztuki w Szczecinie, gdzie prowadzi zajęcia z literatury muzycznej, harmonii, instrumentacji, kontrapunktu, analizy dzieła muzycznego oraz propedeutyki kompozycji na Wydziale Edukacji Muzycznej. 

kontakt

Utwory instrumentalne cechuje, pod względem wykorzystanego materiału dźwiękowego, częste sięganie do modi z ograniczoną transpozycją, łączenie akordów na zasadzie paralelizmu, częste wykorzystanie nuty pedałowej lub burdonów. W niektórych fragmentach pojawia się materiał dwunastodźwiękowy. W rytmice często, obok zmiennych układów pojawiają się przebiegi ostinatowe, tworzące układy polirytmiczne. Odnaleźć można również swobodne odwołania do faktury polifonicznej, nota contra notam czy rzadziej – homofonicznej. Zaznacza się przejrzystość konstrukcji, częste operowanie kontrastami oraz stopniowanie napięcia wyrazowego.

Twórczość wokalno-instrumentalną i chóralną a cappella cechuje dramaturgiczna zależność muzyki od tekstu słownego, poprzez zastosowanie odpowiednich środków wyrazowych z odwołaniami do retoryki muzycznej włącznie. Partie solowe, chóru mieszanego oraz orkiestry wzajemnie się uzupełniają i jednocześnie podkreślają semantykę, symbolikę oraz ekspresję tekstu słownego. Niezwykle ważnym elementem formy jest tutaj rozwój dramaturgiczny, uzyskiwany poprzez dobór odpowiedniego materiału skalowego, współbrzmień, kształtowanie melodyki, metrum, agogiki, zastosowanie oryginalnej faktury, oraz obsady wykonawczej w poszczególnych częściach. Równie ważny jest rozwój mikroformalny i nawiązywanie do już istniejących form i gatunków.

W twórczości Piotra Gryski ważne miejsce zajmują zainteresowania twórcze, kierujące się ku nowej koncepcji formy muzycznej o charakterze montażowo-gradacyjnym oraz na poszerzeniu ekspresji muzycznej, poprzez skupienie się na problemach przestrzeni muzycznej i słuchowej, przejawiającej się głównie w odpowiednim wykorzystaniu środków wykonawczych rozmieszczonych topofonicznie. Wyrazem tych poszukiwań jest utwór Escha-ton, który stanowił podstawę jego rozprawy doktorskiej. 

Piotr Gryska

• Leci woda na chór mieszany a cappella (1999)
• Jeż na sopran solo, flet, instrumenty perkusyjne i fortepian (2002)
• Wysokie drzewa na sopran solo i fortepian (2002)
• Passacaglia na organy (2003)
• Posępny duch mój na sopran solo i fortepian (2003)
• Ave Maria na chór mieszany a cappella (2003)
• Sonata na skrzypce i fortepian (2004)
• Kwartet smyczkowy „Kwartowy” (2004)
• Sinfonietta nr 1 na perkusję, smyczki i harfę (2005)
• Koncert na klarnet i orkiestrę (2005)
• Sinfonietta nr 2 na orkiestrę symfoniczną (2006)
• Ty, kantata na chór i orkiestrę (2006)
• Requiem na sopran solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2007)
• Fantasta diabolica na skrzypce i fortepian (2008)
• Kyrie na chór mieszany a cappella (2008)
• La Bagarre na klarnet i fortepian (2009)
• Escha-ton na solistów, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2012)
• Ta-pa-ta na chór mieszany a cappella (2013)
• Pieśni patriotyczne w opracowaniu na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną do spektaklu Dla Niepodległej Opery na Zamku w Szczecinie (2014)
• Wokaliza na klarnet i trio smyczkowe (2014)
• Kolędy w opracowaniu na chór mieszany a cappella (2014)
• Gloria na chór mieszany a cappella (2015)
• Toccata na fortepian (2015)
• Suita dziecięca Jeż na flet, klarnet i orkiestrę smyczkową (2015)
• Concertino na klarnet, marimbę i smyczki (2017)
• Stabat Mater na głosy solowe, chór dziecięcy, organy i smyczki (2019)
• Trio eroico na klarnet, skrzypce i marimbę (2020)
• Aranżacje instrumentalne piosenek z filmów i musicali na chór mieszany i zespół instrumentów smyczkowych (2021)
• Gloria na chór dziecięcy (2022)
• Canto di Orfeo na klarnet Es i fortepian (2023)
• Canzoniere, cykl pieśni na mezzosopran, wiolonczelę i fortepian do słów F. Petrarki (2024)