kompozytor, dyrygent i pedagog; ur. 10 lipca 1936, Pszów (k. Wodzisławia Śląskiego). Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, którą ukończył z trzema dyplomami – pedagogika muzyczna (1960), kompozycja (klasa Bolesława Szabelskiego, 1964) oraz dyrygentura (klasa Karola Stryji, 1967).

Jan Wincenty Hawel za swoje osiągnięcia kompozytorskie otrzymał wiele nagród, m.in. w 1965 – II nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Konstrukcje na wielką orkiestrę symfoniczną (1965), w 1969 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Stanisława Wiechowicza za Sinfoniettę per coro misto a cappella (1969), rok później – nagrodę I stopnia na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Krakowie za Capriccio-Fantasia No. 1 per contrabasso (1970), w 1972 – I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga za Sinfonię concertante no. 2 na organy i orkiestrę (1972) oraz I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim „Wiosna Opolska” za Witraże na fortepian (1972), w 1978 – II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim dla gitary klasycznej w Łodzi za Koncert na gitarę solo (1978), w 1979 – na Otwartym Konkursie Kompozytorskim z okazji 34 Rocznicy Wyzwolenia Warszawy II nagrodę za Balladę warszawską na chór mieszany (1979) i III nagrodę za Warszawski wiatr na chór dziecięcy (1979), w 1980 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego za Kwartet smyczkowy nr 3 (1980), rok później – I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Warszawie za Psalm nadziei na chór mieszany (1981), a w 1982 – I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim w Katowicach za Oratorium polskie na solistów, recytatora, dwa chóry i orkiestrę (1981) oraz II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego za Kwartet smyczkowy nr 4 (1982).

Bezpośrednio po zakończeniu edukacji muzycznej został wykładowcą na swojej macierzystej uczelni, gdzie pełni funkcję profesora klasy kompozycji i dyrygentury. W latach 1988-1990 kierował zespołem badawczym, który pracował nad tematem "Muzyka na Śląsku - aspekty, nurty, działania, ludzie". Od 1987 do 1990 był kierownikiem Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki, a w latach 1981-87 i 1990-96 piastował godność rektora katowickiej uczelni.

Oprócz działalności kompozytorskiej i pedagogicznej zajmuje się również dyrygenturą. Kierował Akademicką Orkiestrą Symfoniczną (1975-2002), a od 1981 do 2006 był kierownikiem artystycznym i dyrygentem założonej przez siebie Śląskiej Orkiestry Kameralnej, z którą koncertował w kraju i za granicą: w Niemczech, Czechach, Słowacji, Francji, Austrii i Szwajcarii.

Jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich (od 1966), ZAiKS, Rady Artystycznej Polskiego Związku Chórów i Orkiestr, wieloletnim konsultantem artystycznym, jurorem w konkursach kompozytorskich, dyrygenckich i przeglądach zespołów artystycznych.

Maesto został uhonorowany pięciokrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki, Nagrodą Wojewódzką za całokształt twórczości kompozytorskiej i działalność pedagogiczną (1981), Nagrodą im. Karola Miarki (1996), Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006). W 2017 roku został honorowym obywatelem Pszowa.

aktualizacja: 2002, 2008 (Małgorzata Kosińska), 2019, 2024 (Wiktoria Antonczyk)

Kwartet smyczkowy nr 1 (1959)

Dwa utwory na zespół kameralny (1959-60)

Septet na instrumenty dęte (1960)

Symfonia nr 1 (1962)

Profile na chór męski i orkiestrę (1962)

Radosne pieśni na 14 instrumentów (1963)

Kontrasty na orkiestrę (1964)

Konstrukcje na wielką orkiestrę symfoniczną (1965)

Studium na organy (1967)

Divertimento na puzon, fortepian i perkusję (1968)

Passacaglia per organo (1968)

Variazioni na fortepian (1968)

Impresje leśne, oratorium na recytatora, chór mieszany i orkiestrę (1969)

Nokturn na chór męski a cappella (1969)

Sinfonietta per coro misto a cappella (1969)

Capriccio-Fantasia No. 1 per contrabbasso (1970)

Koncert na dwa chóry mieszane, zespół instrumentów dętych, dwa fortepiany i perkusję (1970)

Poemat w trzech częściach na 2 chóry mieszane (1971)

Quartetto d’archi No. 2 (1971-72)

Sinfonia concertante No. 2 na organy i orkiestrę (1972)

Witraże na fortepian (1972)

Mały koncert wokalny na 4 solistów i 2 chóry mieszane (1973)

Magnificat na zespół wokalny i orkiestrę (1974)

Symfonia nr 3 w trzech częściach w dawnym stylu (1974)

Capriccio-Fantasia No. 2 na dwa fortepiany (1975)

Preludium per contrabasso (1975)

Interludium per contrabasso (1976)

Sonata per violino solo (1976)

Musica concertante per 6 esecutori (1976)

Symfonia nr 4 (1976-77)

Barwy dnia, trzy zdarzenia muzyczne na 2 głosy solowe, flet, wiolonczelę, klawesyn i taśmę (1978)

Concertino per clavicembalo e due quartetti d’archi (1978)

Symfonia nr 5 na kwintet dęty, fortepian, 2 kwartety smyczkowe i kontrabas (1978)

Koncert na gitarę solo (1978)

Nasz dzień, mały poemat na chór mieszany (1978)

Ballada warszawska na chór mieszany (1979)

Partita per clavicembalo (1979)

Warszawski wiatr na chór dziecięcy (1979)

Sonata morska na wiolonczelę solo (1979)

Sinfonia concertante No. 6 per pianoforte e orchestra (1979)

Hymnus na chór mieszany i zespół instrumentów dętych (1980)

Kwartet smyczkowy nr 3 (1980)

Pieśń o radości, intrada na dwie orkiestry dęte i perkusję (1980)

Tryptyk na amplifikowany klawesyn i fortepian (1980)

Koncert wokalny (1981)

Zabawki na chór dziecięcy (1981)

Psalm nadziei na chór mieszany (1981)

Trzy poematy do wierszy Czesława Miłosza na głos i zespół instrumentalny (1981)

Oratorium polskie na solistów, recytatora, 2 chóry i orkiestrę (1981)

Kwartet smyczkowy nr 4 (1982)

Missa pro pace per coro misto (1982-83)

Medytacje wielkanocne na orkiestrę smyczkową (1983)

Concertino for Harpsichord or Piano and String Orchestra (1985)

Kwartet smyczkowy nr 5 (1985)

Odgłosy lata – Muzyka koncertująca nr 2 na obój lub/i rożek angielski i orkiestrę smyczkową (1985-86)

Threnody for mixed choir (1986-87)

Concerto per violino (Genevan Concerto) (1986-87)

Moments musicaux na instrumenty smyczkowe (1988)

Symfonia nr 7 „Musica sacra” na głos, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1990-91)

Quartetto d’archi No. 6 da Requiem (1991)

Cztery pierwsze pieśni na głos i orkiestrę (1991)

Trzy poematy na głos i orkiestrę kameralną (1992)

Tatra’s Landscape for strings (1993)

Psalmy nieszporne na niedzielę na głos solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1994)

Psalm – Laudate Dominum for voice, mixed choir and orchestra (1995)

Capriccio-Fantasia No. 3 „Kyrie eleison” per violino solo (1996)

Rapsodia „Gloria” na fortepian (1997)

Canto „Gaudeamus omnes” na kwartet smyczkowy (1998)

Psalm radosny na chór mieszany (1999)

Hawel Jan Wincenty, w: Kompozytorzy i muzykolodzy środowiska katowickiego (red. Ewa Bocek, Andrzej Kornecki i Krystyna Turek), Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1982

Zmuda Grzegorz, Hawel Jan Wincenty, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „hij”, PWM, Kraków 1993

Hawel Jan Wincenty, w: Utwory i publikacje członków katowickiego oddziału ZKP (red. Jolanta Bauman-Szulakowska, Magdalena Dziadek i Krystyna Turek), „Śląsk”, Katowice 1994

Bogusławski Edward, Symfonie Jana Wincentego Hawela, Akademia Muzyczna w Katowicach, Katowice 1998