kompozytor, dyrygent i pedagog; ur. 10 lipca 1936, Pszów (k. Wodzisławia Śląskiego). Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, którą ukończył z trzema dyplomami – pedagogika muzyczna (1960), kompozycja (klasa Bolesława Szabelskiego, 1964) oraz dyrygentura (klasa Karola Stryji, 1967).

Jan Wincenty Hawel za swoje osiągnięcia kompozytorskie otrzymał wiele nagród, m.in. w 1965 – II nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Konstrukcje na wielką orkiestrę symfoniczną (1965), w 1969 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Stanisława Wiechowicza za Sinfoniettę per coro misto a cappella (1969), rok później – nagrodę I stopnia na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Krakowie za Capriccio-Fantasia No. 1 per contrabasso (1970), w 1972 – I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga za Sinfonię concertante no. 2 na organy i orkiestrę (1972) oraz I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim „Wiosna Opolska” za Witraże na fortepian (1972), w 1978 – II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim dla gitary klasycznej w Łodzi za Koncert na gitarę solo (1978), w 1979 – na Otwartym Konkursie Kompozytorskim z okazji 34 Rocznicy Wyzwolenia Warszawy II nagrodę za Balladę warszawską na chór mieszany (1979) i III nagrodę za Warszawski wiatr na chór dziecięcy (1979), w 1980 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego za Kwartet smyczkowy nr 3 (1980), rok później – I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Warszawie za Psalm nadziei na chór mieszany (1981), a w 1982 – I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim w Katowicach za Oratorium polskie na solistów, recytatora, dwa chóry i orkiestrę (1981) oraz II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego za Kwartet smyczkowy nr 4 (1982).

Bezpośrednio po zakończeniu edukacji muzycznej został wykładowcą na swojej macierzystej uczelni, gdzie pełnił funkcję profesora klasy kompozycji i dyrygentury. W latach 1988-1990 kierował zespołem badawczym, który pracował nad tematem "Muzyka na Śląsku - aspekty, nurty, działania, ludzie". Od 1987 do 1990 był kierownikiem Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki, a w latach 1981-87 i 1990-96 piastował godność rektora katowickiej uczelni.

Oprócz działalności kompozytorskiej i pedagogicznej zajmuje się również dyrygenturą. Kierował Akademicką Orkiestrą Symfoniczną (1975-2002), a od 1981 do 2006 był kierownikiem artystycznym i dyrygentem założonej przez siebie Śląskiej Orkiestry Kameralnej, z którą koncertował w kraju i za granicą: w Niemczech, Czechach, Słowacji, Francji, Austrii i Szwajcarii.

Jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich (od 1966), ZAiKS, Rady Artystycznej Polskiego Związku Chórów i Orkiestr, wieloletnim konsultantem artystycznym, jurorem w konkursach kompozytorskich, dyrygenckich i przeglądach zespołów artystycznych.

Maesto został uhonorowany pięciokrotnie Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki, Nagrodą Wojewódzką za całokształt twórczości kompozytorskiej i działalność pedagogiczną (1981), Nagrodą im. Karola Miarki (1996), Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006). W 2017 roku został honorowym obywatelem Pszowa.

aktualizacja: 2002, 2008 (Małgorzata Kosińska), 2019, 2024 (Wiktoria Antonczyk)

• Kwartet smyczkowy nr 1 (1959)
• Dwa utwory na zespół kameralny (1959-60)
• Septet na instrumenty dęte (1960)
• Symfonia nr 1 (1962)
• Profile na chór męski i orkiestrę (1962)
• Radosne pieśni na 14 instrumentów (1963)
• Kontrasty na orkiestrę (1964)
• Konstrukcje na wielką orkiestrę symfoniczną (1965)
• Studium na organy (1967)
• Divertimento na puzon, fortepian i perkusję (1968)
• Passacaglia per organo (1968)
• Variazioni na fortepian (1968)
• Impresje leśne, oratorium na recytatora, chór mieszany i orkiestrę (1969)
• Nokturn na chór męski a cappella (1969)
• Sinfonietta per coro misto a cappella (1969)
• Capriccio-Fantasia No. 1 per contrabbasso (1970)
• Koncert na dwa chóry mieszane, zespół instrumentów dętych, dwa fortepiany i perkusję (1970)
• Poemat w trzech częściach na 2 chóry mieszane (1971)
• Quartetto d’archi No. 2 (1971-72)
• Sinfonia concertante No. 2 na organy i orkiestrę (1972)
• Witraże na fortepian (1972)
• Mały koncert wokalny na 4 solistów i 2 chóry mieszane (1973)
• Magnificat na zespół wokalny i orkiestrę (1974)
• Symfonia nr 3 w trzech częściach w dawnym stylu (1974)
• Capriccio-Fantasia No. 2 na dwa fortepiany (1975)
• Preludium per contrabasso (1975)
• Interludium per contrabasso (1976)
• Sonata per violino solo (1976)
• Musica concertante per 6 esecutori (1976)
• Symfonia nr 4 (1976-77)
• Barwy dnia, trzy zdarzenia muzyczne na 2 głosy solowe, flet, wiolonczelę, klawesyn i taśmę (1978)
• Concertino per clavicembalo e due quartetti d’archi (1978)
• Symfonia nr 5 na kwintet dęty, fortepian, 2 kwartety smyczkowe i kontrabas (1978)
• Koncert na gitarę solo (1978)
• Nasz dzień, mały poemat na chór mieszany (1978)
• Ballada warszawska na chór mieszany (1979)
• Partita per clavicembalo (1979)
• Warszawski wiatr na chór dziecięcy (1979)
• Sonata morska na wiolonczelę solo (1979)
• Sinfonia concertante No. 6 per pianoforte e orchestra (1979)
• Hymnus na chór mieszany i zespół instrumentów dętych (1980)
• Kwartet smyczkowy nr 3 (1980)
• Pieśń o radości, intrada na dwie orkiestry dęte i perkusję (1980)
• Tryptyk na amplifikowany klawesyn i fortepian (1980)
• Koncert wokalny (1981)
• Zabawki na chór dziecięcy (1981)
• Psalm nadziei na chór mieszany (1981)
• Trzy poematy do wierszy Czesława Miłosza na głos i zespół instrumentalny (1981)
• Oratorium polskie na solistów, recytatora, 2 chóry i orkiestrę (1981)
• Kwartet smyczkowy nr 4 (1982)
• Missa pro pace per coro misto (1982-83)
• Medytacje wielkanocne na orkiestrę smyczkową (1983)
• Concertino for Harpsichord or Piano and String Orchestra (1985)
• Kwartet smyczkowy nr 5 (1985)
• Odgłosy lata – Muzyka koncertująca nr 2 na obój lub/i rożek angielski i orkiestrę smyczkową (1985-86)
• Threnody for mixed choir (1986-87)
• Concerto per violino (Genevan Concerto) (1986-87)
• Impresja op. 114 na głos i fortepian (1988)
• Moments musicaux na instrumenty smyczkowe (1988)
• Symfonia nr 7 „Musica sacra” na głos, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1990-91)
• Quartetto d’archi No. 6 da Requiem (1991)
• Cztery pierwsze pieśni na głos i orkiestrę (1991)
• Trzy poematy na głos i orkiestrę kameralną (1992)
• Tatra’s Landscape for strings (1993)
• Psalmy nieszporne na niedzielę na głos solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1994)
• Psalm – Laudate Dominum for voice, mixed choir and orchestra (1995)
• Capriccio-Fantasia No. 3 „Kyrie eleison” per violino solo (1996)
• Rapsodia „Gloria” na fortepian (1997)
• Canto „Gaudeamus omnes” na kwartet smyczkowy (1998)
• Psalm radosny na chór mieszany (1999)
• Divertimento op. 126 na orkiestrę smyczkową (2003)
• Trzy śpiewy psalmodyczne op. 127 na chór a cappella (2004-2005)
• Violinkonzert - Mysterium op. 130 für Violine und Orchester (2006)
• Inspiracje liryczne na głos żeński, orkiestrę smyczkową, perkusję i fortepian (2014)
• VIII Symfonia "Symfonia psalmów biblijnych" na orkiestrę symfoniczną, chór, organy, baryton i sopran (2020)

Hawel Jan Wincenty, w: Kompozytorzy i muzykolodzy środowiska katowickiego (red. Ewa Bocek, Andrzej Kornecki i Krystyna Turek), Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1982

Zmuda Grzegorz, Hawel Jan Wincenty, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „hij”, PWM, Kraków 1993

Hawel Jan Wincenty, w: Utwory i publikacje członków katowickiego oddziału ZKP (red. Jolanta Bauman-Szulakowska, Magdalena Dziadek i Krystyna Turek), „Śląsk”, Katowice 1994

Bogusławski Edward, Symfonie Jana Wincentego Hawela, Akademia Muzyczna w Katowicach, Katowice 1998