skrzypek; ur. 10 czerwca 1981, Warszawa. Gry na skrzypcach uczył się w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. Karola Szymanowskiego, gdzie jego nauczycielami skrzypiec byli S. Winiarski, S. Kawalla, prof. Sławomir Tomasik; kameralistyki uczyła go jego matka, Julia Jakimowicz-Jakowicz. Pod kierunkiem swego ojca, Krzysztofa Jakowicza studiował w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Był także ostatnim uczniem Tadeusza Wrońskiego. Artysta w 2013 uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych, natomiast w 2020 - stopień doktora habilitowanego sztuki, w dziedzinie sztuki, w dyscyplinie artystycznej sztuki muzyczne.

Jest laureatem pierwszych nagród na konkursach skrzypcowych w Lublinie (1993), Wattrelos we Francji (1995) i Takasaki w Japonii (1999). Zdobywał także pierwsze nagrody, grając w trio fortepianowym. We wrześniu 2001 roku został jednym z trzech zwycięzców (obok wiolonczelisty i puzonisty) Międzynarodowej Trybuny Młodych Wykonawców w Bratysławie, organizowanej pod auspicjami Europejskiej Unii Radiowej i Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO. W 2002 roku otrzymał nagrodę Fundacji polsko-japońskiej dla najlepiej zapowiadającego się skrzypka polskiego młodej generacji. Jest także laureatem Paszportu "Polityki" za rok 2003. W 2007 roku został uhonorowany nagrodą „Orfeusz” podczas Festiwalu „Warszawska Jesień”.

Koncertuje od 11 roku życia. Grał z wszystkimi czołowymi polskimi orkiestrami. Jego debiut w Koncercie D-dur Piotra Czajkowskiego w 1994 z orkiestrami w Bydgoszczy, Krakowie i Szczecinie zaowocował kolejnymi zaproszeniami do występów z orkiestrami Sinfonia Varsovia i Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. Na zaproszenie Krzysztofa Pendereckiego w 1998 roku wystąpił na festiwalu jego imienia w Krakowie, wykonując Capriccio pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka. Współpracował także z takimi dyrygentami, jak Michail Jurovski, Pinchas Steinberg, Heinz Walenberg, Rafael Frübeck de Burgos, Agnieszka Duczmal, Jan Krenz, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Wojciech Rajski, Antoni Wit, Tadeusz Strugała, Tomasz Bugaj, Czesław Grabowski, Wojciech Michniewski, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Semkow, Jerzy Maksymiuk, Jacek Kaspszyk, Kazimierz Kord, Yan Pascal Tortellier, Eiji Oue, Kirill Karabits, Marc Minkowski, Stefan Solyom i wielu innych.

Koncertuje także za granicą, m.in. w Japonii, Szwecji, Finlandii. W 2000 roku debiutował na Festiwalu Radio France odnosząc wielki sukces, który przyniósł mu kolejne zaproszenie na koncerty z Orkiestrą Narodową w Montpellier. W 2001 roku debiutował także w Hiszpanii z Orquestra Real de Sevilla, z Orquesta National de Espana oraz z Filharmonikami Monachijskimi pod dyrekcją Pinchasa Steinberga, wykonując I Koncert skrzypcowy Karola Szymanowskiego. W następnych latach występował z najbardziej renomowanymi orkiestrami na świecie, m.in. z Orchestre de la Suisse Romande, Dresdner Philharmoniker, Philharmonishes Orchester Dortmund, Orchestra di Santa Cecilia, Orquesta Nacional w Madrycie, Orchestra del Maggio Musicale we Florencji, Filharmonią Czeską w Pradze; Royal Stockholm Philharmonic, Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo, Concerto Köln, Orquesta Sinfonica Valencia, orkiestrą Sinfonia Varsovia i Filharmonią Narodową w Warszawie. W latach 2009 oraz 2011 na zaproszenie Antoniego Wita artysta brał udział jako solista w tournées koncertowych Orkiestry Filharmonii Narodowej w Wielkiej Brytanii.

Jako kameralista Jakub Jakowicz od lat tworzy skrzypcowy duet z ojcem, Krzysztofem Jakowiczem. Od 2000 roku gra z pianistą Bartoszem Bednarczykiem - wspólnie nagrali płyty Subito (Polskie Radio), Beethoven Violin Sonatas (Subito Records), album z Partitą Witolda Lutosławskiego (CD Accord), album Jakub Jakowicz / Bartosz Bednarczyk FRANZ SCHUBERT (Polskie Radio, 2017). Artysta występował ponadto z takimi muzykami, jak Heinz Holliger, Paul Gulda, Jan Krzysztof Broja, Michel Lethiec, Anna Maria Staśkiewicz, Ruth Kilius, Katarzyna Budnik-Gałązka, Avri Levitan, Ursula Smith, Daniel Möller-Schott, Andrzej Bauer, Rafał Kwiatkowski, Marcin Zdunik, Karol Marianowski oraz Zvi Plessev.

Od 2006 roku muzyk jest członkiem Zehetmair Quartet, zespołu stworzonego przez austriackiego skrzypka i dyrygenta Thomasa Zehetmaira. Kwartet ten przygotowuje zwykle jeden program koncertowy rocznie, większość utworów wykonując z pamięci. Płyta zespołu (ECM) z utworami Béli Bartóka i Paula Hindemitha otrzymała nagrodę Diapason d’Or de l’Anneé 2007. Jakub Jakowicz w Zehetmair Quartet występował m.in. w Filharmonii Berlińskiej, Wigmore Hall w Londynie, Santory Hall w Tokio, Gulbenkian Center w Lizbonie, Konzerthaus w Wiedniu, Zankel Hall w Nowym Jorku, a także na słynnych festiwalach muzycznych, m. in. w Schleswig-Holstein, Salzburgu, Lucernie, Aldeburgh czy Edynburgu. W 2014 roku zespół otrzymał prestiżową Nagrodę im. P. Hindemitha Miasta Hanau.

W latach 2008-2014 był prymariuszem Litosławski Quartet. Z tym zespołem dokonał nagrania wszystkich siedmiu Kwartetów smyczkowych Grazyny Bacewicz dla firmy Naxos oraz premierowego nagrania II Kwartetu smyczkowego Pawła Mykietyna.

Od 2004 roku prowadzi klasę skrzypiec na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, obecnie pełniąc funkcję profesora. Od 2018 roku współpracuje również z Akademią Muzyczną w Katowicach. Prowadził wykłady na wielu kursach mistrzowskich skrzypcowych i kameralnych w Polsce i za granicą, m. in. w YST Conservatory w Singapurze (wraz z Lutosławski Quartet, 2013), w Tokyo (w Santory Hall wraz z Zehetmair Quartet, 2006), podczas Festiwali Musethica (Izrael, Hiszpania, 2014, 2015, 2018).

Od 2015 roku jest członkiem Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego. Od 2015 roku jest równiez członkiem Międzynarodowego Komitetu Artystycznego Festiwalu Musethica.

Gra na instrumencie Braci Gand (Paryż, 1859), dzięki uprzejmości Fondation Jerzy Semkow.