pianista i kompozytor; ur. 13 października 1933, Warszawa; zm. 15 lutego 2010, Kraków. Studiował grę na fortepianie w klasie Barbary Korytowskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (dyplom w 1960). W latach 1974-75 przebywał w Stanach Zjednoczonych jako stypendysta Fundacji Fulbrighta.
W 1962 założył i do końca życia kierował zespołem wykonawców muzyki współczesnej oraz awangardowej MW2 (Młodzi Wykonawcy Muzyki Współczesnej). Jego członkami są soliści, kameraliści i aktorzy specjalizujący się w wykonywaniu form happeningowych, aleatorycznych, teatru instrumentalnego, muzyki graficznej, improwizacji i form otwartych. Wraz z zespołem został laureatem Konkursu Młodych Wykonawców Muzyki Współczesnej w Utrechcie (1965), Festiwalu „Poznańska Wiosna Muzyczna” (1978), zaś w 1973 otrzymał Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich. Z MW2 występował w wielu krajach Europy, jak również w Meksyku, Iranie, Libanie i Korei Południowej, uczestniczył w międzynarodowych festiwalach muzyki współczesnej (m.in. Humus Festival w Aarhus, Holland Festival, Festival d’Avignon, Musik-Festwoche w Lucernie, Semaines Musicales Internationales w Paryżu, Aspekte Salzburg, Experiment Musik Theater w Dreźnie, Istambul Festival) oraz dokonał nagrań dla radia, telewizji i wytwórni fonograficznych.
Indywidualnie został również uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, m.in. Nagrodą im. Pierre’a Schaeffera w Paryżu (1970), Nagrodą im. Ignacego Jana Paderewskiego w Rochester (1975), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki III stopnia (1976), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1983), Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Nagrodą miasta Krakowa (1986, 1987, 1988), Nagrodą Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (1994).
Adam Kaczyński od 1962 zajmował się też działalnością pedagogiczną. Od 1972 prowadził w Akademii Muzycznej w Krakowie klasę kameralnej muzyki współczesnej dla solistów, zespołów kameralnych i orkiestr, a jego absolwenci zdobywali nagrody na międzynarodowych konkursach muzycznych. W latach 1990-2003 pełnił jednocześnie funkcję kierownika Katedry Interpretacji Muzyki Współczesnej krakowskiej uczelni. W ramach prac Katedry zorganizował siedem edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Write and Play”, każda poświęcona innemu krajowi: Danii, Włoszech, Francji, Szwajcarii, Holandii, Korei Południowej i Stanom Zjednoczonym. W 1991 otrzymał tytuł profesora. Ponadto prowadził zajęcia z zakresu wykonawstwa muzyki współczesnej w Studium Edytorstwa Muzycznego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (1972-74) oraz Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach (1975-76), wykładał na Międzynarodowych Kursach Jeunesse Musicale w Irchonwelz (1973) i w Keerbergen (1975), a w 1992 w Musikkonservatorium w Odense w Danii. Od 1987 do 2002 pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie uczył czytania partytur i kompozycji. Od 2004 prowadził cykl koncertów pt. Forum Młodych Kompozytorów.
W zakresie kompozycji był autodydaktą. W 1962 otrzymał nagrodę na konkursie Polskiego Radia za Koncert na orkiestrę jazzową (1962). Jego utwory były wielokrotnie wykonywane w Polsce (m.in. podczas Warszawskiej Jesieni, Poznańskiej Wiosny Muzycznej, Festiwalu Teatralnego „Malta” w Poznaniu, Festiwalu „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, Festiwalu „Muzyka w Starym Krakowie”, Festiwalu Muzyki Polskiej w Bydgoszczy), a także za granicą – Dania, Austria, Włochy, Francja, Szwajcaria, Stany Zjednoczone. Napisał muzykę do blisko 30 sztuk teatralnych oraz filmów animowanych: Czuwaj w reż. Jana Januarego Janczaka (1967), Kreski i Kropki w reż. Władysława Nehrebeckiego (1967), W bibliotece w reż. Alfreda Ledwiga (1967), Latawiec w reż. Jana Januarego Janczaka (1968), Aqua Pura w reż. Jana Januarego Janczaka (1970).