dyrygent, pianista i kompozytor; ur. 19 września 1891, Warszawa; zm. 15 listopada 1969, tamże (?). W 1918 roku ukończył Szkołę im. Fryderyka Chopina w Warszawie w zakresie gry na fortepianie (kurs średni, nauczycielski) oraz kapelmistrzostwa. W latach 1921-26 studiował kompozycję pod kierunkiem Romana Statkowskiego w Konserwatorium Warszawskim. W czasie II wojny światowej zajmował się m.in. instrumentowaniem utworów pisanych dla wojska. Większa część jego dorobku kompozytorskiego sprzed wojny spłonęła w 1939 roku.

Po wojnie, w latach 50-tych pracował jako korepetytor w Państwowej Operze i Filharmonii w Warszawie.

Jego twórczość kompozytorska obejmuje przede wszystkim muzykę wojskową, a także utwory symfoniczne, fortepianowe oraz pieśni chóralne dla dzieci o tematyce partyzanckiej i rewolucyjnej. W 1933 roku otrzymał wyróżnienie na konkursie kompozytorskim za Elegię na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową.

W latach 1950-52 był członkiem Związku Kompozytorów Polskich.

(Anna Iwanicka-Nijakowska)

Barkarola na skrzypce i fortepian
Belweder marsz na orkiestrę dętą
Frascati marsz na orkiestrę dętą
Idylla na orkiestrę
Marymont marsz na orkiestrę dętą
Meditation na skrzypce i fortepian
Nowa muzyka wojskowa 12 utworów na fortepian
Preludium h-moll na fortepian
Raszyn marsz na orkiestrę dętą
Trzy miniatury na fortepian
Elegia marsz na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową lub na orkiestrę dętą (przed 1933)
Preludium E-dur na fortepian (1945)
Hej! Hej! Orle mój! na tenor solo i orkiestrę symfoniczną (1946)
Cztery marsze na orkiestrę dętą (1947)
Romans D-dur na skrzypce i orkiestrę symfoniczną (1948)
Hymn Słowian na tenor solo, chór i orkiestrę symfoniczną, dętą lub smyczkową (1949)
Ballada na orkiestrę (1950)

[materiały Archiwum Związku Kompozytorów Polskich],   

Iwanicka-Nijakowska Anna, Kasztelan Wacław, w: Kompozytorzy polscy 1918-2000, t. II Biogramy (pod red. Marka Podhajskiego), Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie / Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Warszawa / Gdańsk 2005