Przejdź do głównej treści

Kataszek Szymon

Kataszek Szymon

  • Kompozytor, Wykonawca

pianista, kompozytor i dyrygent; ur. 4 lipca 1898, Warszawa; zm. 22 maja 1943, tamże. W latach 1910-14 studiował grę na fortepianie w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, a następnie służył w Legionach, z których jednak niedługo potem został zwolniony z powodu młodego wieku. Wspólnie z poznanym podczas studiów skrzypkiem – Zygmuntem Karasińskim pracował następnie jako taper w warszawskich kinach. W połowie 1915 roku, po zamknięciu kin, występowali obaj w restauracjach. Jednocześnie Kataszek grał również w orkiestrze Komedy Miasta Warszawy. W latach 1920-21 walczył w wojnie polsko-sowieckiej. W 1921 roku wyjechał na krótko do Gdańska, a potem do Berlina w poszukiwaniu pracy.

Po powrocie do kraju, w 1922 roku nadal zajmował się koncertowaniem w stołecznych kawiarniach (m.in. w „Ziemiańskiej”), restauracjach, kinach i teatrach rewiowych w duecie z Karasińskim albo w jego kwintecie jazzowym, w którym grał na fortepianie. W 1924 roku nakładem Syreny Record ukazała się ich wspólna płyta Kataszek-Karasiński. Rok później dołączyli do nich dwaj muzycy – amerykański saksofonista Henry Natton i angielski puzonista, tworząc Orkiestrę Karasińskiego i Kataszka (KiK), specjalizującą się w stylu chicagowskim i dixielandzie. Zespół początkowo grał w Teatrze Starym w Krakowie podczas dancingów. W latach 1927-28 jako współtwórcy pierwszej objazdowej rewii jazzowej (w reżyserii Konrada Toma) występowali w wielu miastach południowej Polski. Kataszek współpracował z Karasińskim aż do wybuchu II wojny światowej, komponując, koncertując i nagrywając wspólnie z nim płyty. W 1931 roku ich zespół jako „Jazz D’or Columbia” z solistą Adamem Wińskim dokonał serii nagrań dla warszawskiej filii angielskiej wytwórni Columbia. W 1934 roku orkiestra podpisała kontrakt z wytwórnią Lonora i nagrała serię aktualnych przebojów tanecznych. Zespół występował w wielu miastach Polski, m.in. w Krakowie, Gdański, Sopocie, Warszawie, brał także udział w koncertach radiowych. W 1935 roku Kataszek i Karasiński z towarzyszeniem 12-osobowego zespołu – jako Orchestra Jazz Kataszek & Karasiński – wyjechali na roczne tournée po świecie, występując w Palestynie, Egipcie, Syrii, Libanie, Turcji, Persji, Indii, Rumunii, Bułgarii i Grecji. Po powrocie do Polski do 1939 roku zespół występował w Gdyni, Łodzi, Lwowie, Krakowie, Warszawie i Zakopanem. Ponadto w 1938 roku Kataszek zorganizował w stolicy Wielki Festiwal Lekkiej Muzyki, na którym wystąpiło 10 najwybitniejszych polskich orkiestr jazzowych liczących w sumie 80 muzyków.

Kataszek uznawany jest za pioniera jazzu w Polsce. Jako kompozytor zasłynął pisząc pierwsze polskie charlestony, foxtroty, shimmy, slowfoxy i bostony, nagrywane przez takie wytwórnie, jak Syrena Record, czy Columbia. Komponował muzykę do rewii teatru „Morskie Oko” (1929-30), a piosenki dla teatrów „Rex” i „Wesołe Oko”. Jego utwory mieli w swoim repertuarze tak znani artyści, jak m.in. Adam Aston, Mieczysław Fogg, Adolf Dymsza, Lucyna Messal, Nora Ney, Zula Pogorzelska, Mira Zimińska, czy Chór Dana. Na początku lat 30-tych zaczął pisać także muzykę do filmów. Jest autorem tak znanych muzycznych przebojów kinowych, jak Serce na ulicy (1931), czy Każdemu wolno kochać i Chcesz to mnie bierz (w wykonaniu Adolfa Dymszy i Miry Ziemińskiej) z filmu Każdemu wolno kochać (1933). W 1933 roku jego tango Czemuś o mnie zapomniał zdobyło I nagrodę w konkursie muzycznym teatru „Morskie Oko”, zorganizowanym przez Syrenę Record i Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

Ponadto w latach 30-tych Kataszek pełnił funkcję dyrektora agencji muzycznej działającej przy Społecznym Biurze Pośrednictwa Pracy Związku Zawodowego Muzyków Rzeczpospolitej Polskiej. Był również jednym z najstarszych członków Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa, gdzie prowadził orkiestrę rozrywkową w nocnym klubie „Imperial”. W 1941 roku powrócił do Warszawy i trafił do getta. Kierował tam 30-osobową orkiestrą Służby Porządkowej. Zginął rozstrzelany podczas egzekucji więźniów Pawiaka.
 

(Anna Iwanicka-Nijakowska)

Kompozycje

Wielki marsz muzyka do rewii (1930)

piosenki i utwory taneczne, m.in.:
Czemuś o mnie zapomniał tango
Jeden raz boston
Wiosna tango
Donna Maria tango
Mów mi ty shimmy
Zula charleston
Abram ja ci zagram foxtrot
Serce na ulicy boston
Daj mi tę szkarłatną różę walc angielski
Serce matki tango
Czy pamiętasz tę noc w Zakopanem [napisana wspólnie z Z. Karasińskim]

muzyka do filmów, m.in.:
Serce na ulicy (1931)
Legion ulicy [z tangiem Raz, dwa, trzy] (1932)
Ostatnia eskapada [z foxtrotem Tyś jest dla mnie tajemnicą (Noi due soli)] (1933)
Każdemu wolno kochać [z piosenką pod tym samym tytułem i passodoble Chcesz to mnie bierz, muzyka napisana wspólnie z Z. Karasińskim] (1933)

Literatura

Lerski Tomasz , Syrena Record pierwsza polska wytwórnia fonograficzna 1904-1939, Editions „KARIN”, New York - Warsaw [br]

Karpiński Krzysztof, Szymon Kataszek, „Jazz Forum” 2002 nr 1/2

Polmic

Rynek Starego Miasta 27
00-272 Warszawa
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

tel: +48 785 370 000

Wsparcie projektu

Modernizacja strony odbywa się dzięki wsparciu Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu Nauka dla społeczeństwa II.

Logo Ministerstwa NiSW program Nauka dla społeczeństwa

Nasze social media



© All rights reserved. POLMIC
Do góry