kompozytor, skrzypek i wiolonczelista. Urodził się 13 stycznia 1824 w Warszawie. Początkowo uczył się gry na fortepianie u Wincentego Szaniora, następnie pobierał lekcje gry na skrzypcach pod kierunkiem Bułakowskiego i Jana Hornziela. Od czternastego roku życia śpiewał w amatorskim chórze Józefa Krogulskiego przy kościele ojców Pijarów. W 1842 rozpoczął naukę gry na wiolonczeli u Józefa Szablińskiego, później kontynuował ją pod kierunkiem Adama Hermana. Lekcji harmonii i kontrapunktu udzielał mu August Freyer, zaś kompozycji Karol Kurpiński.
Twórczość kompozytorską rozpoczął od tanecznych utworów fortepianowych. W 1842 opublikował pierwszy zbiór swoich pieśni. Wiele z nich nawiązywało do polskiej muzyki ludowej (zwłaszcza z Mazowsza), którą kompozytor poznawał podczas wędrówek z poetami – Teofilem Lenartowiczem i Cyprianem Kamilem Norwidem, malarzem Wojciechem Gersonem oraz badaczem folkloru Oskarem Kolbergiem. W 1847 udzielał lekcji gry na fortepianie, skrzypcach i wiolonczeli. W 1848 wyjechał w charakterze prywatnego nauczyciela muzyki do majątku Kretkowskich w Kamiennej na Kujawach. Po dwóch latach powrócił do Warszawy i objął posadę wiolonczelisty w Orkiestrze Teatru Wielkiego.
W 1852 zapadł na gruźlicę. Leczył się u znakomitego lekarza Tytusa Chałubińskiego, lecz choroba czyniła głębokie postępy. Ostatnią próbą ratunku miała być kuracja za granicą. W 1855 ogłosił prenumeratę na cykl pieśni Śpiewy polskie, w celu zdobycia środków na leczenie. Dzięki nim we wrześniu 1856 wyjechał do Włoch (Triest, Wenecja, Rzym), następnie do Paryża i Niemczech (uzdrowisko w Ems). Ponieważ stan jego zdrowia nadal się pogarszał, w lipcu 1857 powrócił do Warszawy. Tu zmarł 14 października 1857. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

WAŻNIEJSZE KOMPOZYCJE:

– pieśni na głos solo i fortepian:
Kalina, słowa Teofil Lenartowicz
Duch sieroty, słowa Teofil Lenartowicz
Gołąbek, słowa Teofil Lenartowicz
Hej, do tańca dziewuchy, mazur, słowa Teofil Lenartowicz
Módl się, słowa Teofil Lenartowicz
Żal Turczynki, słowa Aleksander Chodźko
Pieśń minstrela, słowa Walter Scott
Wspomnienie. Triolet, słowa Antoni Baranowski
Pieśń z wieży, słowa Adam Mickiewicz
Pieśń wschodnia, słowa Aleksander Chodźko
Panna młoda, słowa Włodzimierz Wolski
Do Helenki, słowa Johann Wolfgang von Goethe
Ułan, słowa Johann Wolfgang von Goethe
Nowa miłość, słowa Johann Wolfgang von Goethe
Łza, słowa Julian Korsak
Ukrainiec, słowa Aleksander Chodźko
Młoda matka, słowa Włodzimierz Wolski
Powiśle, słowa Karol Kucz
Chociaż to życie idzie po grudzie, polonez, słowa Wincenty Pol
Do bociana, słowa Stanisław Jachowicz
Kujawiak „A tam w karczmie”, słowa Jan Kanty Gregorowicz
Rosa, słowa Stanisław Jachowicz
Tęsknota dziewczyny, słowa Teofil Lenartowicz
Anioł i pacholę, słowa Wincenty Pol
Już nie powróci, słowa Fryderyk Skarbek
Melodia, słowa Thomas Moore
Prośba dziewczęcia, słowa Teofil Lenartowicz
Rozmowa ze słowikiem, słowa Teofil Lenartowicz
Śpiew żniwiarki, słowa Władysław Syrokomla
Trzy pieśni z„Lirenki”, słowa Teofil Lenartowicz
Wspomnienie, słowa Aleksandr Puszkin
Drzym sobie duszo, słowa Edmund Wasilewski
Tęskne chłopię, słowa Felicjan Medard Faleński
Zozulicz, dumka, słowa Józef Bohdan Zaleski
Śpiew masek z„Marii”, słowa Antoni Malczewski
Hymn Gutenberga, słowa Teofil Lenartowicz
Krakowiak „Zapomniane skrzypki moje”, słowa Edmund Wasilewski
Wilia, słowa Adam Mickiewicz
Nad Wisłą, słowa Teofil Lenartowicz
Światło spadające, słowa Seweryn Kapliński

– na fortepian:
Polonez
Dwa mazury
Mazur
Trzy mazurki
Pieśń bez słów

– na chór i orkiestrę:
Msza
Te Deum