kompozytorka; ur. 7 lutego 1970, Gdynia. Studiowała kompozycję u Eugeniusza Głowskiego w Akademii Muzycznej w Gdańsku (1989-90), a następnie u Zbigniewa Bagińskiego i Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie (1990-94) oraz u Phillippe’a Manoury’ego i Dannisa Lorraina w Conservatoire National Supérieur de Musique w Lyonie na Wydziale Kompozycji, Muzyki Akustycznej, Elektroakustycznej i Informatyki Muzycznej (1993-96). W 1996 została przyjęta do Formation Doctorale en Musique et Musicologie du XXe siècle (w dziedzinie kompozycji tworzonej przy pomocy komputera) przy l’Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique w Paryżu. Swoją edukację muzyczną uzupełniała na wielu kursach kompozytorskich, m.in. na Międzynarodowych Letnich Kursach dla Młodych Kompozytorów w Kazimierzu Dolnym (1991, 1993), Kursie Francuskiej Muzyki Współczesnej (1991) i Kursie Muzyki Komputerowej (1992), obu zorganizowanych przez Akademię Muzyczną w Warszawie, a także na Kursach Kompozycji w Avignon (1992, 1993, 1994). Uczestniczyła również w licznych seminariach poświęconych muzyce współczesnej i nowym technologiom, prowadzonych przez takich artystów, jak György Ligeti, Pierre Boulez, Henri Dutilleux, Iannis Xenakis, Magnus Lindberg, Gerard Grisey, Tristan Murail, Philippe Hurel, Pascal Dusapin. Ponadto otrzymała stypendia: Akademii Muzycznej w Warszawie (1990/91, 1993/94), stypendium Witolda Lutosławskiego (1993, 1996/97) oraz stypendium francuskiej fundacji „Nadia et Lili Boulanger” (1995). W 1996 została nominowana do nagrody „Paszport” tygodnika „Polityka”.
Utwory Marzeny Komsty – zarówno instrumentalne, jak i elektroniczne – nagradzane były na konkursach kompozytorskich, takich jak: Międzynarodowy Konkurs Kompozycji na Fortepian „Manuel Valcárcel” w Santander, Konkurs „Ensemble Orchestral Contemporain” i „Grame” w Lyonie oraz Konkurs im. Toli Korian w Londynie. Jest również laureatką prestiżowej nagrody Villa Kujoyama w Kioto (Japonia), gdzie w 2003 została mianowana kompozytorem rezydentem. Otrzymała zamówienia od Rządu Francuskiego, Studio GRAME w Lyonie, Muzeum Sztuk Pięknych/Ensemble Rhizo’Instrumental w Rennes, Siemens Musikstiftung/Warszawska Jesień, festiwali Musica w Strasbourgu, Rendez-vous Musique Nouvelle w Forbach (dla Elżbiety Chojnackiej), Gdańskich Spotkań Młodych Kompozytorów, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, a także wielu wykonawców, m.in. Orkestr De Ereprijs, Ensemble Suo Tempore. Z ramienia Rządu Francuskiego reprezentowała w Japonii francuską scenę muzyczną. Wykładała swoją twórczość na japońskich uniwersytetach.
Jej muzyka wykonywana była na festiwalach: Warszawska Jesień, Gdańskie Spotkania Młodych Kompozytorów, Yach Film Festiwal w Gdańsku, International Review of Contemporary Music w Belgradzie, „ppianissimo” w Sofii, „Musica” w Strasburgu, „Rendez-vous Musique Nouvelle” w Forbach, „Aujourd’hui Musique” w Perpignan, Youth Music Forum w Kijowie, Contrasts we Lwowie, DAAD/Sender Freies Berlin, RoboticArte – Computer Art Festival we Włoszech, Musicora w Paryżu, AcousMania w Bukareszcie, Ritmy we Francji, Biennale de Paris/SUXUS, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, jak również prezentowana na antenie radiofonii w Polsce, Niemczech (Sender Freies Berlin, Westdeutsche Rundfunk, SR2, „Kultur Radio”), Francji („France Musique”, „France Culture”), Japonii (NHK – „Best of Classics”), Stanów Zjednoczonych, Kanady i Nowej Zelandii. Zainspirowała też wielu artystów do utworzenia do niej obrazów filmowych, choreografii i instalacji plastycznych, prezentowanych m.in. na festiwalach RoboticArte we Włoszech, Maison de la Danse w Lyonie, Harpsichorpheus Project w Holandii, Artist’s Work in Black w Japonii, Festiwal Polskich Wideoklipów Yach Film (nominacja do nagrody najlepszego polskiego wideoklipu w kategorii Inna Energia).
Od 1995 Marzena Komsta jest członkiem Sociéte des Auteurs, Compositeurs et Editeurs de Musique.
Od listopada 1993 na stałe mieszka we Francji.

aktualizacja: październik 2008

Oberek na fortepian (1988)

Nobody Knows the Day for mixed choir (1989)

Kirp for string quartet (1990)

Cinq Miniatures for piano (1990)

Niechcianym Prometeuszom na wielką orkiestrę symfoniczną (1991)

HO-YI-A for amplified violin and harpsichord (1991)

Hard Day dla trzech perkusistów (1992)

Agmen na orkiestrę kameralną (1993)

Oqivian na taśmę (1993)

Brun na skrzypce solo (1994)

...tu sais? na flet, perkusję i klawesyn amplifikowane, małą orkiestrę, taśmę i system informatyczny w czasie realnym (1995)

lFdlC (le F de la C) for one piano and three pianists (1996)

A toi, mon amour - une pièce cruelle for piano (1997-98)

Ô! – dans l’ombre pour clarinette, soprano, percussion, violin et violoncelle (2000)

Primaire... humain na klawesyn (2000)

Noc / Portret na małą orkiestrę (2001)

Journal en rafales na sekstet (2001)

Pensées, siedem krótkich utworów na wibrafon (2002)

Les espaces de mes rêves na fortepian, głos szeptany, nietypowe obiekty dźwiękowe i system elektroakustyczny w czasie realnym Max/MSP (2003)

Desire na taśmę (2005)

Songe XXV na fortepian, głos, obiekty dźwiękowe i system elektroakustyczny w czasie realnym Max/MSP (2006)

Tamashii no soko kara (Z głębi duszy) na shakuhachi (2007)

Jasper Cordula, Marzena Komsta, Agmen für Kammerorchester, SFB/DAAD 1995, s. 4-5

Grotkowska Joanna, Den hjemløse komponistgeneration. Om de unge komponister i Polen, s. 88-93

Ruiz A., Una composición debe producir satisfacción en el músico que la interpreta, El Diario Montañés 21.10.1999, s. 59

Komand Beata, Zakochana w dźwięku. Marzena Komsta – kompozytorka niezwykła, „Zwierciadło” 2000 nr 9/1847, s. 32-37

Spotkanie z Marzeną Komstą. Z Marzeną Komstą rozmawia Barbara Małecka-Contamin, „Ruch Muzyczny” 2001 nr 24, s. 13-15

Małecka-Contamin Barbara, Strasburg raz jeszcze, „Ruch Muzyczny” 2001 nr 24, s. 12-13

Małecka-Contamin Barbara, Déterminisme temporel dans la musique de XX siècle: Marzena Komsta, Journal de la Fédération Française de l'Enseignement Musical 2002, s. 14

Nakamoto Makiko, Marzena Komsta – Portait in Kansai, Kyoto Shinbun 10.09.2003, s. 3

Filip Grzegorz, Podziwiane z daleka, Więź 2004 nr 5 (547), s. 115-121

Między Paryżem a Kioto. Rozmowa Grzegorza Filipa z Marzeną Komstą, kompozytorką polską mieszkającą we Francji i w Japonii, Nowa Muzyka 2004

Thomas Adrian, Polish Music since Szymanowski, w: Music in the Twentieth Century 2005 No. 19, s. 318–319

Adagio largo po japońsku. Z Marzeną Komstą rozmawia Barbara Małecka-Contamin, „Ruch Muzyczny” 2005 nr 18, s. 15-16

Kompozytorzy polscy 1918-2000, (pod red. Marka Podhajskiego), Akademia Muzyczna w Gdańsku, Gdańsk-Warszawa 2005

Szwarcman Dorota, Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej lat 1945-2007, Stentor, Warszawa 2007