kompozytorka, dyrygentka, performerka; ur. 18 stycznia 1989, Gdynia. Jest absolwentką klasy fortepianu Julity Książkowskiej w Szkole Muzycznej I i II stopnia w Gdyni. Ukończyła studia magisterskie w zakresie kompozycji w klasie prof. Krzysztofa Meyera oraz studia licencjackie w zakresie dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie prof. Rafała Jacka Delekty na Akademii Muzycznej w Krakowie, a także studia magisterskie w zakresie dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie Szymona Bywalca na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.

W latach 2007-2009 brała udział w Międzynarodowych Warsztatach Pianistycznych w Olsztynie, następnie w Rzeszowie. Uczestniczyła w międzynarodowych i ogólnopolskich kursach dyrygenckich, gdzie kształciła się pod kierunkiem takich mistrzów, jak maestro Colin Metters, Alexander Liebreich czy Tadeusz Strugała oraz w wielu warsztatach kompozytorskich, prowadzonych m.in. przez Józefa Rychlika, Agatę Zubel, Uroša Rojko, Caspara Johanessa Waltera, Martina Smolkę, Christiana Wolffa, Petera Ablingera, Philipa Glassa, Petera Kotika, Bernharda Langa, Charlemange Palestine’a i Carolę Bauckholt.

W roku akademickim 2011/2012 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Martyna Kosecka jest laureatką wielku polskich oraz zagranicznych konkursów kompozytorskich. W 2008 roku została laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Kompozytorskiego dla uczniów Szkół Muzycznych II stopnia imienia Mariana Gordiejuka, organizowanego przez Akademię Muzyczną w Bydgoszczy. Jej utwór elektroniczny Temat: muzyka ciśnień prezentowany był w ramach konkursu „Call for sounds” na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” w 2009 roku. Jest finalistką 54. Konkursu Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda oraz laureatką IV Konkursu Kompozytorskiego Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich im. Z. Mycielskiego. W 2015 roku wygrała Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski "5-Minute Opera" Competition, organizowany przez 28. Music Biennale Zagreb w Chorwacji. Nagrodą było zamówienie pełnej długości opery Klothó – thread of the tales, która otworzyła 29. Music Biennale w Zagrzebiu w 2017 roku. Jest zwyciężczynią konkursu na zamówienia kompozytorskie zorganizowanego przez EKLEKTO Ensemble ze Szwajcarii w 2015 roku, czego rezultatem jest teatr instrumentalny Umbra na troje perkusistów i elektronikę. W 2017 roku zdobyła II nagrodę na IV Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Pendereckiego za kompozycję Orsi na orkiestrę smyczkową. Znalazła się także w gronie laureatów projektu CECIA (Collaborative ElectroacousticComposition with Intelligent Agents), organizowanego przez ZKM Center for Art and Media w Karlsruhe w 2019 roku.

Od 2019 roku jej kompozycje publikowane są przez Donemus Holland.

Utwory Martyny Koseckiej wykonywane były zarówno w Polsce, jak i zagranicą, m.in. podczas 52. i 56. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Festiwalu „AudioArt” w Krakowie, „SoundScreen” w Bydgoszczy, Triduum Muzyki Nowej „aXes” w Krakowie, Ostrava Days Festival of New and Experimental Music w Czechach, IMPULS Festival w Austrii, Music Biennale Zagreb w Chorwacji, Armel Opera Festival w Austrii czy Risuonanze Festival we Włoszech.

Kosecka tworzy muzykę zarówno na instrumenty solowe, składy kameralne jak i na wielką orkiestrę symfoniczną. W swojej muzyce używa spektralnych technik organizacji materiału dźwiękowego oraz eksperymentuje ze skalą, strojem, mikrointerwałami i percepcją czasu. Często wykorzystuje elementy performatywne, balansując pomiędzy teatrem instrumentalnym a technikami improwizacji. W pracach muzykologów nazywana jest postspektralistką czy neosonorystką.

Z zaangażowaniem pisze o muzyce współczesnej.

Jako dyrygentka prowadzi prawykonania muzyki współczesnej, zarówno swojej własnej, jak i innych kompozytorów (Anna Weber, Michał Jakub Papara, Katarzyna Krzewińska, Jarosław Drozd, Artur Krause czy Piotr Peszat).

W 2013 roku, wraz z irańskim kompozytorem Idinem Samimi Mofakham, założyła Spectro Centre for New Music, specjalizujące się w organizacji warsztatów oraz organizujące szereg koncertów dotyczących muzyki współczesnej. Ich intensywna działalność przyczyniła się w dużym stopniu do inauguracji festiwalu muzyki współczesnej – International Tehran Contemporary Music Festival, który jest obecnie największym festiwalem dedykowanym muzyce współczesnej, działającym na obszarze Bliskiego Wschodu. Od 2016 pełni funkcję jednego z dyrektorów artystycznych Festiwalu.

Od 2012 roku jest członkiem Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich.

aktualizacja: 2013 (Zespół POLMIC) 2017 (wa), 2020 (ac)

Strona internetowa artystki: www.martynakosecka.com 

Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 

Dumka na fortepian (2006)

Wędrowanie na orkiestrę kameralną, fortepian, flet i obój (2006)

Sztorm na fortepian. wiolonczelę, skrzypce i triangel (2007)

Gwiaździsta noc na fortepian, kontrabas, klarnet i saksofon altowy (2007)

Drunken waltz na dwie wiolonczele (2008)

Awakening na fortepian, saksofon altowy, kalimbę i perkusję (2008)

Kwartet smyczkowy nr 1 (2009)

Latino Variationi na kwartet smyczkowy, fortepian, flet i klarnet (2009)

Temat: muzyka ciśnień na taśmę (2009)

Trio fortepianowe The Retrospection (2009)

Życie motyla na kwartet altówkowy, taśmę i live electronics (2009-2010)

Fascination.Desire.Lust. na orkiestrę symfoniczną (2009-2010)

Absurdalioparadoksalia na osiem instrumentów dętych (2010)

Znikomek na saksofon altowy (2010)

Szklane kule losu na orkiestrę symfoniczną (2010)

Fragments na klarnet i fortepian (2010)

Czarny zachód. Godzina grozy na trąbkę, puzon, fortepian, altówkę i kontrabas (2010)

Otwarte przestworza na zespół instrumentalny, tancerzy i warstwę elektroniczną (2010-2011)

Zadrwoga na skrzypce i fortepian (2011)

Nimbostratus na orkiestrę symfoniczną (2011)

In the Center of my Hometown I’ve Been Standing Lone and Crying na 4 perkusje (2011)

Koło mego ogródeczka na chór dziecięcy (2011)

Trio fortepianowe Długość momentu niepewności. Od myśli po stworzenie (2011)

Sceny miłosne na flet, obój, saksofon, akordeon, fortepian i skrzypce (2012)

Blizzard na dwa głosy, dzwony rurowe i amplifikację (2012)

…Numbers of Reality… na głos i orkiestrę smyczkową (2012)

Vaporiza na klarnet, saksofon altowy, saksofon tenorowy i fagot (2012)

ENT1701 na flet, obój, waltornię, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2012)

Haiku na sopran, klarnet basowy, puzon basowy i perkusję (2012)

City of Illusion na orkiestrę, chór i media elektroniczne (2012-2013)

Cogita! na fortepian (2012/2015)

Lamentacja na sopran i fortepian (2013)

Ábyssos na cztery klarnety i live electronics (2013)

Mythos na wiolonczelę solo i 4 instrumenty  (2013)

Rozmowa Salvadora Dali z bardzo elegancką kobietą o przeciętnej urodzie na puzon i klarnet [we współpracy z kompozytorem Piotrem Peszatem] (2013)

WystawaMIX na taśmę (2013)

ImPulsus na zespół instrumentalny (2013)

Ápeiros na orkiestrę kameralną (2013)

Orsi na orkiestrę smyczkową (2014)

Sial na fagot i fortepian  (2014)

Passaggio I na głos kobiecy i wiolonczelę (2014)

Kochawaya, miniopera na sopran, baryton i 8 instrumentów (2014)

Passaggio II na kontrabas solo (2015)

Akmḗ, scena na głos kobiecy i kontrabas  (2015)

Umbra, teatr muzyczny dla trzech perkusistów i media elektroniczne  (2015)

Nephélēs na fortepian solo  (2016)

Klothó – Thread of the Tales, magiczna opera w jednym akcie  (2016-2017)

Charaktíras na akordeon solo (2018)

Ourobóros na zespół instrumentalny  (2018)

Āzar na kwartet saksofonowy (2018)

Enigma I na waltornię solo  (2019)

Koncert na klarnet, multiperkusję i orkiestrę smyczkową  (2019)

Zamharīr: Frozen Timelessness na flet, wiolonczelę, fortepian i elektronikę (2019)