Brał udział w kursach mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Rafała J. Delekty, Jacka Kaspszyka, Colina Mettersa, Tadeusza Strugały oraz Alima Szacha.

Otrzymał nagrody i wyróżnienia na konkursach zespołów kameralnych w Szczecinie, Jaworze i Wrocławiu. Jest półfinalistą I Ogólnopolskiego Konkursu dla Studentów Dyrygentury im. A. Kopycińskiego we Wrocławiu. W czasie studiów był współzałożycielem oraz prezesem Wrocławskiej Orkiestry Młodzieżowej, z którą współtworzył szereg projektów orkiestrowych w kraju i za granicą.

Jako muzyk orkiestrowy, chórzysta, solista i kameralista brał udział w wielu wydarzeniach artystycznych o randze ogólnopolskiej i międzynarodowej. Był chórzystą Chóru Filharmonii Wrocławskiej, współpracował z Chórem Kameralnym Senza Rigore, Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu i Agencją Artystyczną ProMusica. Koncertował w Czechach, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Rosji i Szwajcarii.

W roli dyrygenta zadebiutował podczas festiwalu Eurochestries w 2010 roku w Almerii (Hiszpania). Miał okazję prowadzić koncerty w ramach Festiwali Clarimania we Wrocławiu i Brand New Music Festival w Katowicach. Występował z orkiestrami filharmonicznymi w Lublinie, Zielonej Górze, Kielcach, Katowicach, Rzeszowie, Opolu, Ołomuńcu (Republika Czeska), Capellą Bydgostiensis, Berlin Sinfoniettą, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną i Sound Factory Orchestra. W latach 2014-2015 współpracował z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Występował z takimi solistami jak m.in. Bartosz Koziak, Ewa Biegas, Aleksander Teliga, Jacek Mirucki. Jest pierwszym polskim dyrygentem, którego koncert został zarejestrowany w standardzie 4K.

Miłosz Kula zajmuje się również działalnością naukową. Uczestniczył w ekspedycji etnomuzykologicznej w okolice Irkucka, badając ślady obecności polskiego repertuaru. Wygłaszał referaty na konferencjach naukowych w Bydgoszczy, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu. Kierował czterema grantami badawczymi. Współtworzył portal http://batuty.instrumenty.edu.pl/ prowadzony przez Instytut Muzyki i Tańca. Na zlecenie tej instytucji realizuje obecnie zadanie badawcze w ramach programu „Białe plamy – muzyka i taniec”. Aktualnie koncentruje się na twórczości instrumentalnej Carla Dittersa von Dittersdorfa oraz na polskiej muzyce instrumentalnej I połowy XIX wieku. Jest autorem dziewięciu publikacji naukowych i popularnonaukowych. Prowadzi bogatą działalność prelegencką i popularyzatorską, opatrując słowem wiążącym koncerty w ramach festiwali muzycznych na Dolnym Śląsku.

Jest zatrudniony we wrocławskiej Akademii Muzycznej na stanowisku asystenta.

aktualizacja: 2018 (wa)

artykuły

Metropolitalne Studium Organistowskie i jego rola w szkolnictwie muzycznym powojennego Wrocławia, w: Szkolnictwo muzyczne na Dolnym Śląsku po drugiej wojnie światowej. Lata 1945-1965, tom II, Wrocław 2015

Diversity of Ways to Understand the Term ‘Symphony’ in the 18th Century – An Overview of Theoretical Concepts, w: The Sound Ambiguity, vol. 3, Wrocław 2016

Carl Ditters von Dittersdorf – pierwszy śląski symfonik?, w: Tradycje Śląskiej Kultury Muzycznej, t. 14, cz. 2, Wrocław 2017

Kolekcja rękopisów symfonii Carla Dittersa von Dittersdorfa z Sächsische Landesbibliothek – Staats- und Universitätsbibliothek Dresden, "Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ" nr 35 (4/2017)

The Collection of Manuscripts of Carl Ditters von Dittersdorf’s Symphonies from Sächsische Landesbibliothek – Staats- und Universitätsbibliothek Dresden, "Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ" nr 35 (4/2017)

recenzje, komentarze, sprawozdania

Ksiądz Leon Pęcherek (1909-1969), w: Szkolnictwo muzyczne na Dolnym Śląsku po drugiej wojnie światowej. Lata 1945-1965, tom II, Wrocław 2015

Stan zachowania rękopisów symfonii Carla Dittersa von Dittersdorfa w Polsce – rekonesans, "Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ" nr 29 (2/2016)