pianistka i pedagog; ur. 25 listopada 1910, Błonie Mazowieckie; zm. 8 czerwca 1998, Nowy Jork. W 1936 ukończyła klasę pedagogiki pianistycznej w Konserwatorium Warszawskim, gdzie studiowała pod kierunkiem Maryli Chrzanowskiej-Boni, Kazimiery Thun-Saleckiej, Józefa Turczyńskiego i Zofii Buckiewiczowej.
W latach 1945-47 uczyła w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej im. Karola Kurpińskiego, do 1959 w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej nr 1, do 1974 w Państwowym Liceum Muzycznym w Warszawie. Jednocześnie, w latach 1951-71, wykładała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Zatrudniona była także jako akompaniatorka w Centralnym Biurze Koncertowym (1945-50), ARTOSie (1950-55) i Estradzie Filharmonii Narodowej (1955-76). Ponadto od 1956 do 1964 pracowała jako konsultant oraz wizytator do spraw fortepianu w Centralnym Ośrodku Polskiego Szkolnictwa Artystycznego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. W 1960, w czasie trwania Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, zrealizowała film dokumentalny o młodych pianistach, uczestnikach Konkursu.
W latach 1972-84 prowadziła co roku kursy mistrzowskie dydaktyki pianistycznej we Włoszech, Portugalii i Szwajcarii. W tym samym czasie wygłosiła wiele referatów podczas konferencji poświęconych metodologii pianistycznej w Dijon, Montreux, Moskwie, Pamparato, Torino, Fermo, Tunisie, Toronto i Nowym Jorku.
Grała około 200 koncertów rocznie, a w trakcie prowadzenia działalności estradowej dała ich ponad 6000, akompaniując wokalistom i instrumentalistom.
Od 1957 Hanna Lachertowa była członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków SPAM, od 1959 udzielała się czynnie w Sekcji Pedagogów, sprawując w latach 1961-63 funkcję sekretarza Sekcji, a przez trzy następne lata pełniąc obowiązki sekretarza generalnego Zarządu Głównego SPAM. Z ramienia Stowarzyszenia prowadziła cykl koncertów Poniedziałki Klubowe. W 1962 została członkiem Rady Artystycznej przy Estradzie Filharmonii Narodowej. W 1964 założyła polską sekcję International Society for Music Education, której prezesem była do 1979. W 1973 została członkiem Zarządu Polskiej Rady Muzycznej, w latach 1974-79 była członkiem Rady Kultury UNESCO przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, od 1981 członkiem Zarządu Koła Seniorów. Od 1984 sprawowała funkcję wiceprzewodniczącej Głównej Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Od 1989 działa aktywnie w Komitecie Pomocy Niewidomym w Laskach.
Napisała, wspólnie z Gabrielą Stempniową, szkołę gry na fortepianie Nuta – Dźwięk – Klawisz (Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1979), która w 1986 została wydana także we Włoszech przez Edizioni Piras.
Hanna Lachertowa została uhonorowana m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), Odznaką Honorową miasta Poznania (1983), Medalem z okazji 15-lecia ruchu „Pro Sinfonica” (1983).

aktualizacja: wrzesień 2008

Strona internetowa poświęcona artystce: www.hannalachertowa.eu