teoretyk muzyki; ur. 31 maja 1944, Kraków. Ukończyła krakowską Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną (1969), gdzie studiowała teorię muzyki u Bogusława Schaeffera i Mieczysława Tomaszewskiego. Pracę doktorska napisała pod kierunkiem Zofii Helman i otrzymała stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy Dramat muzyczny w twórczości Rimskiego-Korsakowa (1983). W 2011 roku nadano jej tytuł profesora sztuki.

Od 1969 roku prowadzi zajęcia dydaktyczne w krakowskiej Akademii Muzycznej. W latach 1985–1990 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, następnie dziekana (1990–1992), a w latach 1992–2003 oraz 2005–2008 – funkcję prorektora, kierując jednocześnie (od 1980 roku) Zakładem Analizy i Interpretacji Muzyki. Jest również kierownikiem Centrum Dokumentacji Twórczości Kompozytorów Krakowskich Akademii Muzycznej w Krakowie, redaktor naczelną czasopisma naukowego „Teoria muzyki. Studia, interpretacje, dokumentacje”. W latach 1970-tych wraz z Krzysztofem Drobą zainicjowała powstanie Zespołu ds. Analizy i Interpretacji Muzyki, który działał pod merytoryczną pieczą wybitnego polskiego muzykologa i teoretyka Mieczysława Tomaszewskiego. Odtąd formacja ta określana jest też mianem „krakowskiej szkoły teoretycznej”.

Wraz ze współpracownikami Teresa Malecka zorganizowała liczne sympozja, seminaria, konferencje naukowe krajowe i międzynarodowe, w tym XI Kongres Semiotyki Muzycznej „Muzyka. Funkcja i wartość” (11th Congress of Musical Significations „Music Function and Value”). Wykazuje też dużą aktywność na polu wydawniczym. Zainicjowała m. in. powstanie czasopisma naukowego „Teoria Muzyki. Studia, interpretacje, dokumentacje”.

Do obszaru jej zainteresowań naukowych należy muzyka rosyjska (twórczość przedstawicieli Nowej Rosyjskiej Szkoły Muzycznej) i polska muzyka współczesna (twórczość Krzysztofa Pendereckiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Zbigniewa Bujarskiego). Centralne miejsce wśród podejmowanych przez nią zagadnień teoretycznych zajmuje relacja „Wort – Ton” oraz związki między sztukami w perspektywie semiotycznej.

Jest autorem książek Słowo, obraz i dźwięk w twórczości Modesta Musorgskiego (1996) i Zbigniew Bujarski. Twórczość i osobowość (2006) oraz redaktorem wielu zbiorów artykułów naukowych. Artykuły jej autorstwa publikowane są w kraju i za granicą. Jest zapraszana do udziału w międzynarodowych kongresach i sympozjach w Europie i Stanach Zjednoczonych.

Teresa Malecka jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich; w latach 1988–1992 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej zarządu Sekcji Muzykologów ZKP, a w latach 2014–2017 była członkiem kapituły Nagrody im. Ks. Hieronima Feichta ZKP. Jest też członkiem Societe Internationale d’Histoire Comparee du Theatre, de l’Opera et du Ballet (Paryż). Od wielu lat związana jest ze Stowarzyszeniem Beethovenowskim, wchodzi w skład Rady Programowej Festiwali Beethovenowskich, była też członkiem Rady Programowej Festiwali Muzyki Krzysztofa Pendereckiego oraz Festiwalu „Kraków 2000”, wiceprzewodniczącą Rady Programowej Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. Wchodziła w skład Rady Naukowej Muzeum Narodowego w Krakowie (w latach 2012–2016) i Rady Narodowego Centrum Nauki (w kadencji 2016–2018).

Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1988), w latach 1978, 1987 i 1999 otrzymała nagrody Ministra Kultury i Sztuki. „Za wybitne zasługi dla rozwoju kultury i sztuki, za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej” nagrodzona została Orderem Odrodzenia Polski (2018). Jest Damą Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie.

aktualizacja: 2019 (wa)