śpiewaczka (sopran); ur. 13 lutego 1937, Pińsk na Polesiu. W 1959 ukończyła studia wokalne u Zofii Brégy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Swój warsztat wokalny doskonaliła na kursach mistrzowskich pod kierunkiem Giorgio Favaretto w Accademia Musicale Chigiana w Sienie, gdzie w 1967 uzyskała dyplom honorowy i nagrodę.
W 1958 otrzymała II nagrodę oraz nagrodę specjalną dla najmłodszego uczestnika na Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, zaś w 1964 II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym w s’Hertogenbosch.
Anna Malewicz-Madey od 1959 do 1994 była związana z Teatrem Wielkim w Warszawie – zaśpiewała tu ponad 30 partii wokalnych w 1600 spektaklach, w dziełach do baroku po opery współczesne. Jej rozległy repertuar obejmuje także oratoria, kantaty i pieśni.
W 1992 podjęła pracę pedagogiczną w Szkole Muzycznej im. Józefa Elsnera w Warszawie. W tym samym roku objęła funkcję prezesa Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego i sprawuje ją do dziś. Od 1995 do 2000 prowadziła klasę wokalną w Keimyung University w Taegu oraz kursy mistrzowskie w Kyong-Ju (Korea Południowa).
Brała udział w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in. w Festiwalu „Warszawska Jesień”, Salzburger Festspiele, Steirischer Herbst w Grazu, Wiener Festwochen, Maggio Musicale Fiorentino, York Festiwal, Festival van Vlaanderen, Pražské jaro. Występowała w Anglii, Austrii (Volksoper w Wiedniu), Armenii, Czechach (Opera Narodowa w Pradze), Egipcie, Francji, Holandii, Korei Południowej, na Litwie, w Luksemburgu, Niemczech (Komische Oper w Berlinie), Rosji (Teatr Bolszoj w Moskwie), Szwajcarii, na Ukrainie, Węgrzech i we Włoszech.
Anna Malewicz-Madey ma w swoim dorobku wiele nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, BBC, RAI, Radio Svizzera Italiana oraz nagrania płytowe.
Została uhonorowana wieloma odznaczeniami, m.in. w 1990 Orderem Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”.

aktualizacja: listopad 2009

Bregy Wiktor, Malewicz-Madey Anna, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „m”, PWM, Kraków 2000