pianistka i kompozytorka; ur. 5 lutego 1900, Bochnia; zm. 17 maja 1982, Katowice. Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat – początkowo pod kierunkiem babki, później matki, a następnie uczyła się u Wiktora Barabasza. Studiowała w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie grę na fortepianie w klasie Seweryna Eisenbergera, a na wykłady z zakresu historii i harmonii uczęszczała do Zdzisława Jachimeckiego. Naukę kontynuowała w latach 1922-27 w Berlinie u Hugo Leichtentritta (kompozycja) i Bruno Eisnera (fortepian).

Po zakończeniu studiów koncertowała w Polsce i Niemczech. W 1927 po raz pierwszy wystąpiła w Polskim Radiu w Krakowie i wraz z Arturem Malawskim (skrzypce) wykonała Sonatę F-dur op. 12 Grzegorza Fitelberga. W 1929 objęła klasę fortepianu w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Katowicach. Nie zaprzestała jednak działalności koncertowej – występowała z recitalami, m.in. w Bydgoszczy, Krakowie, Warszawie, Katowicach, Rzeszowie, Poznaniu, Lwowie, Wieliczce, Krzemieńcu, Chorzowie, wykonując dzieła Johanna Sebastiana Bacha, Johannesa Brahmsa, Ludwiga van Beethovena, Ferenca Liszta, Roberta Schumanna, Karla Heinricha Reineckego, Antona Rubinsteina, Claude Debussy’ego, Aleksandra Skriabina, Alfredo Caselliego i Arnolda Schönberga. Szczególne miejsce w jej repertuarze zajmowała muzyka polska – głównie utwory Karola Szymanowskiego, Witolda Friemanna, Władysława Żeleńskiego, Zygmunta Noskowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Stanisława Niewiadomskiego, Adama Sołtysa, Witolda Lutosławskiego. Przez wiele lat grała również w duecie fortepianowym ze Stefanią Allinówną, akompaniowała śpiewaczkom – Stanisławie Dogmar-Pacowiczowej, Zofii Mazanowskiej, Zofii Drexler-Pasławskiej, Stanisławie Korwin-Szymanowskiej, Marii Bieńkowskiej oraz wielu solistom-instrumentalistom.

Lata II wojny światowej Władysława Markiewiczówna spędziła najpierw w Krakowie, gdzie zajmowała się tajnym nauczaniem i organizowaniem koncertów muzyki polskiej w prywatnych mieszkaniach, później w Warszawie – tu, wraz z Allinówną, koncertowała w kawiarni Bolesława Woytowicza „Salon Sztuki” oraz udzielała lekcji m.in. Tadeuszowi Żmudzińskiemu, Janowi Drathowi i Kazimierzowi Kordowi.

Po wojnie wróciła do Katowic i podjęła pracę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, z którą związana była do 1973, w latach 1963-68 piastując jednocześnie funkcję kierownika Katedry Fortepianu. W 1958 otrzymała tytuł profesora. Wykształciła kilkudziesięciu pianistów, do których należeli m.in.: Tadeusz Żmudziński, Lidia Kozubek i Andrzej Jasiński. Szczególne miejsce w dorobku kompozytorskim Władysławy Markiewiczówny zajmowała twórczość dla dzieci, w tym szkoła na fortepian Do-re-mi-fa-sol, wydana po raz pierwszy w 1946 w Warszawie przez wydawnictwo Czytelnik, potem wielokrotnie wznawiana.

Od 1945 była członkiem Związku Kompozytorów Polskich, od 1959 - Towarzystwa im. Fryderyka Chopina.

W 1954 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

• Walc na fortepian (1917)
• O nie płacz dziecię rycerzu, pieśń na głos i fortepian do słów Stanisława Wyspiańskiego (1918)
• Senne marzenia, pieśń na głos i fortepian do słów Kazimierza Przerwy-Tetmajera (1918)
• We mgłach strumienie, pieśń na głos i fortepian do słów Kazimierza Przerwy-Tetmajera (1918)
• Temat z wariacjami na fortepian (1918-19)
• Laleczka z saskiej porcelany, pieśń na głos i fortepian do słów Franciszka Karpińskiego (1918-20)
• Sonata na fortepian (1919)
• Maj, pieśń na głos i fortepian do słów Zdzisława Dębickiego (1920)
• Es fällt ein Stern herunter, pieśń na głos i fortepian do słów Heinricha Heinego (1923)
• Miałeś chamie złoty róg, wariacje na temat ludowy na fortepian (1924)
• Dzwony we mgłach, pieśń na głos i fortepian do słów Józefa Gałuszki (1926)
• Kołysanka, pieśń na głos i fortepian do słów Kazimiery Iłłakowiczówny (1926)
• Dwie miniatury na fortepian (1926)
• Połów, pieśń na głos i fortepian do słów Kazimiery Iłłakowiczówny (1927)
• Cztery preludia na fortepian (1928)
• Humoreska na lewą rękę na fortepian (1933)
• Kujawiak na fortepian (1933)
• Coraz bliżej, pieśń na głos i fortepian do słów Kazimierza Wierzyńskiego (1934)
• Divertimento na obój, fagot i harfę (1934)
• Suita na flet, obój, fagot i kontrafagot (lub fortepian) (1934)
• Sonatina na obój i fortepian (1934)
• Suita na dwa fortepiany (1936)
• Kolorowe obrazki, kwartet na flet, obój, klarnet i fagot (1937)
• Gawot, trio na flet, rożek angielski i fagot (1938)
• Do-re-mi-fa-sol, nowoczesna szkoła na fortepian (1940-45)
• Sonatina na fortepian (1943)
• Chorał i fughetta na temat „Dies illa dies irae” na fortepian (1943-44)
• Obertas, pieśń na głos i fortepian do słów Jarosława Iwaszkiewicza (1944)
• Obudź się, pieśń na głos i fortepian do słów Z Księgi Psalmów w tłumaczeniu Leopolda Staffa (1944)
• Taniec komara na dwa fortepiany (1945)
• Kolorowe obrazki na fortepian (1947)
• Marsz humorystyczny na fortepian na 4 ręce (1947)
• Toccata na fagot i fortepian (1948)
• Marsz i tarantella na fortepian (1949)
• Sonata na klarnet, fagot i fortepian (1950)
• Sonatina na fagot i fortepian (1952)
• Trzy pieśni ludowe na sopran i fortepian (1952)
• Sonata na dwa fortepiany (1953)
• Wariacje na temat ludowy śląski „Tańcowała ryba z rakiem” na dwa fortepiany (1953)
• Sonata na trąbkę i fortepian (1954-55)
• Niedźwiedź na fortepian (1955)
• Sześć preludiów na fortepian (1955)
• Aria na trąbkę i fortepian (1956)
• Suita kameralna na sopran i 9 instrumentów (1957)
• Na ludowo na fortepian na 6 rąk (1958)
• Tema con variazioni na fortepian (1962)
• Utwory dla dzieci na fortepian (1967)
• Żart muzyczny z 13 dźwięków na fortepian (1971)
• Kompendium w 17 utworach na fortepian (1973)
• Cztery utwory na fortepian (1973)
• Oj Michale! na fortepian (1974)
• Partita na fortepian (1975)
• Mała partita na fortepian (1976)
• Toccatina na fortepian (1976)
• Taniec wiejski na fortepian (1976)
• Trzy burleski (bagatele) na fagot i fortepian (1976)
• Mały zwierzyniec, 6 utworów na fortepian dla dzieci (1977)
• Dwie pieśni ludowe na sopran i fortepian (1978)
• Suita na trąbkę i fortepian (1978-79)