dyrygent i pedagog; ur. 10 lipca 1923, Kraków; zm. 2 stycznia 1992, Kraków. Początkowo uczył się muzyki prywatnie, następnie studiował dyrygenturę pod kierunkiem Waleriana Bierdiajewa i Artura Malawskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Dyplom uzyskał w 1953.
W latach 1952-53 był asystentem dyrygenta w Państwowej Filharmonii Śląskiej w Katowicach. W latach 1953-59 pracował najpierw jako drugi, następnie zaś pierwszy dyrygent Orkiestry Symfonicznej w Częstochowie. W 1959 był dyrygentem Państwowej Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. Od 1960 działał w Krakowie, do 1968 jako dyrygent Filharmonii Krakowskiej, w latach 1968-77 dyrygent Orkiestry Symfonicznej i Chóru Polskiego Radia i Telewizji, w latach 1977-80 dyrygent i kierownik artystyczny Teatru Muzycznego.
Od 1961 prowadził działalność pedagogiczną – wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (od 1967 jako docent). W latach 1968-72 pełnił jednocześnie funkcję kierownika Katedry Dyrygentury, w latach 1974-81 kierownika Katedry Wokalistyki, zaś od 1975 do 1978 dziekana Wydziału Instrumentalnego. W krakowskiej uczelni prowadził również orkiestrę symfoniczną, od chwili jej powstania w 1965. Z zespołem tym odbył liczne tournées koncertowe. Uznaniem cieszyły się zwłaszcza jego interpretacje symfonii Josepha Haydna i dzieł wokalno-instrumentalnych Wolfganga Amadeusa Mozarta.
Do uczniów Krzysztofa Missony należą m.in. Tomasz Lida, Jerzy Salwarowski, Jerzy Swoboda i Stanisław Welanyk.