kompozytor, organista i pedagog; ur. 8 maja 1947, Łącko (k. Nowego Sącza); zm. 5 czerwca 2018, Warszawa. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, uzyskując dwa dyplomy: w zakresie gry na organach u Feliksa Rączkowskiego (1971) i kompozycji w klasie Tadeusza Paciorkiewicza (1974). W latach 1973-81 był przewodniczącym Stowarzyszenia Polskiej Młodzieży Muzycznej „Jeunesses Musicales de Pologne”, od 1981 do 1997 – prezesem Polskiego Instytutu Muzycznego, członkiem Narodowej Rady Kultury (1984–1990) i Rady Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina (2007–2010). Był inicjatorem i dyrektorem artystycznym festiwalu „Conversatorium Muzyki Organowej” w Legnicy.

Za swoją twórczość kompozytorską otrzymał wiele nagród. W 1975 zdobył I nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Nokturny na baryton i orkiestrę kameralną (1975), w 1978 – III nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Krakowie za Ilustracje na baryton i zespół kameralny (1978), a w 1981 – II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Białymstoku za Das Echo fernster Glückserinnerung na baryton i zespół kameralny (1981). Pięciokrotnie był laureatem Konkursu Kompozytorskiego Warszawskiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich: w 1982 jego utwór Ranek na chór mieszany (1982) otrzymał III nagrodę, w 1984 Nonet na kwintet dęty i kwartet smyczkowy (1984) – II nagrodę, w 1985 Miniatury na sopran i zespół kameralny (1985) – III nagrodę, w 1986 – Duo na saksofon i perkusję (1986) – wyróżnienie, a w 1987 Fantazja na wiolonczelę i smyczki (1987) – III nagrodę. W tym samym roku zdobył również III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim ZAiKS w Warszawie za Aforyzmy na sopran i zespół kameralny (1987). Ponadto w 1980 został uhonorowany Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki III stopnia.

Działalność koncertową jako organista rozpoczął jeszcze w czasie studiów. Występował wielokrotnie w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechach, Danii, Finlandii, Hiszpanii, Niemczech, Włoszech i na Węgrzech. Dokonał wielu nagrań muzyki organowej dla rozgłośni radiowych oraz wytwórni fonograficznych, m.in. dla Polskich Nagrań, Polonia Records, MTJ, Sonoton Pro Viva w Monachium, Edition w Berlinie.

Jego utwory wykonywane były na koncertach i festiwalach muzycznych w kraju i za granicą (Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Japonia, Kanada, Kazachstan, Korea Południowa, Kuba, Liban, Litwa, Łotwa, Mołdawia, Niemcy, Norwegia, Rosja, Słowacja, Szwecja, Szwajcaria, Turcja, Stany Zjednoczone, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy).

Zainicjował serię wydawnictw dawnej i współczesnej muzyki polskiej przeznaczonej na organy, obejmującą m.in. Krakowską Tabulaturę Organową z I poł. XVI wieku, Gdańską Tabulaturę Organową z 1591 roku oraz Warszawską Tabulaturę Organową z XVII wieku, Kolekcję Conversatorium oraz serię Pierwodruki Muzyczne Kompozytorów Polskich.

Stanisław Moryto był profesorem zwyczajnym w Katedrze Kompozycji Akademii Muzycznej w Warszawie, w latach 1996-2002 był również prorektorem, w latach 2002-2005 dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, pełnił funkcję rektora warszawskiej uczelni (2005-2012). Ponadto uczył w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Józefa Elsnera w Warszawie.W 2011 nadano mu tytuł doctor honoris causa Keimyung University w Daegu (Korea Południowa).

Za swoją twórczość otrzymał szereg nagród i wyróżnień, m.in.: Nagroda Miasta Legnicy (2000), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001), Nagroda Brata Alberta (2008), Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka (2009), Nagroda „Fryderyk” Akademii Fonograficznej w kategorii Kompozytor Roku (2010), Nagroda Ministra Kultury (1995, 2011). W 2007 roku Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego odznaczył kompozytora Crucem Magni Officialis, a w 2012 Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej – Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w upowszechnianiu kultury muzycznej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności dydaktycznej”.

aktualizacja: 2002, 2008 (mk), 2018 (wa)

Koncert na organy małe, wielkie i orkiestrę symfoniczną (1974)

Studium na organy (1974)

Aria na sopran i organy (1974)

Nokturny na baryton i orkiestrę kameralną (1975)

Tryptyk na chór mieszany (1975)

Epizody na wiolonczelę i orkiestrę symfoniczną (1977)

Elegie na sopran i fortepian (1977)

Ilustracje na baryton i zespół kameralny (1978)

Verset na organy (1979)

Rapsod na sopran i smyczki (1979)

Epitafium na orkiestrę (1981)

Das Echo fernster Glückserinnerung na baryton i zespół kameralny (1981)

Aria i chorał na skrzypce solo (1982)

Ranek na chór mieszany (1982)

Retrospekcje na orkiestrę symfoniczną (1983)

Przebudzenie na chór mieszany (1984)

A tre na dwa akordeony i perkusję (1984)

Nonet na kwintet dęty i kwartet smyczkowy (1984)

Freski na 4 solistów i 2 grupy chóralne (1985)

Cantio polonica na organy (1985)

Vers libre na perkusję solo (1985)

Miniatury na sopran i zespół kameralny (1985)

Duo na saksofon i perkusję (1986)

Koło na saksofon solo (1986)

Fantazja na wiolonczelę i smyczki (1987)

Conductus na dwa akordeony i organy (1987)

Aforyzmy na sopran i zespół kameralny (1987)

Elevazione na zespół kameralny (1988)

Per uno solo na perkusję (1988)

A due na dwa akordeony (1988)

Kolęda na głos i fortepian (1989)

E-la na akordeon solo (1989)

Canto na puzon i organy (1990)

Bez tytułu na klarnet basowy i marimbafon (1991)

Koncert na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (1992)

Antyfony na sopran i organy (1992)

Tryglif na flet, gitarę i akordeon (1993)

Trzy psalmy na chór mieszany (1994)

Te Deum na sopran, chór mieszany i wielką orkiestrę dętą (1995)

Kolęda na chór mieszany (1996)

Święty Boże na sopran, tenor i chór mieszany (1996)

Da pacem Domine na organy (1997)

Pięć pieśni kurpiowskich na chór żeński (1997)

Minęły chwile szczęśliwe pieśń na sopran i fortepian (1998)

Veni Creator na organy (1998)

Hymnus na chór mieszany (1998)

Trzy pieśni na sopran i fortepian (1998)

Sonet VI [wersja I] na chór mieszany a cappella (1998)

Stabat Mater na sopran, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1999)

Kanta na sopran, recytatora, chór mieszany i wielką orkiestrę dętą (1999)

Preces pro Polonia na 8-głosowy chór mieszany (1999)

Madrygały na chór mieszany a cappella (1999)

Sonet VI [wersja II] na chór głosów równych (1999)

Carmina crucis na perkusję solo (2000)

Msza Legnicka na sopran, alt, chór mieszany i organy (2000)

Ad laudes (Aeterne rerum Conditor – Odwieczny Stwórco) na trzy 5-głosowe chóry mieszane (2001)

Ave Maria na 5-głosowy chór żeński (lub chór dziecięcy) (2001)

Gorzkie żale na sopran (lub chór mieszany), recytatora, kwintet dęty, perkusję i organy (2001)

Mędrzec Bakałaj na chór głosów równych, trąbkę, marimbę i wiolonczelę (2001)

Hymnus in Honorem Sanctae Hedvigis na chór głosów równych (2001)

Pięć pieśni na głos żeński i fortepian (2002)

Msza dziecięca na głosy solowe, chór chłopięcy (lub chór żeński) i organy (2002)

Trzy dawne pieśni żołnierskie na sopran i orkiestrę dętą (2002)

Utwory dla dzieci na fortepian (2003)

Missa solemnis. Hommage à Josquin Desprez na sopran, 3-głosowy chór mieszany i 6 instrumentów dętych blaszanych (2004)

Cztery pieśni na sopran i fortepian (2004)

Koncert na perkusję, harfę i orkiestrę smyczkową (2004)

Missa brevis pro Defunctis na chór mieszany a cappella (2005)

Siedem pieśni kurpiowskich na mezzosopran i fortepian (2006)

Muzyka koncertująca na kwartet smyczkowy i orkiestrę symfoniczną (2007)

Pięć pieśni kurpiowskich na chór mieszany a cappella (2008)

Litania na mezzosopran, alt i organy (2008)

Offertoria na chór a cappella (2009)

Uwertura „Rok 1410” na orkiestrę (2010)

Cztery utwory w polskim stylu na orkiestrę smyczkową (2011)

Koncert organowy (2013)

Trzy sonety do słów Williama Szekspira na sekstet wokalny (2015)

Pie Jesu na chór mieszany a cappella (2015)

Suita na orkiestrę smyczkową (2016)

Pięć mazurków na fortepian (2017)

II Kwartet smyczkowy (2017)

Stowpiec Mariusz, Gronau Alicja, Kazem-Bek Jan, Nowe pokolenie kompozytorów polskich. Almanach, "Pomorze", Bydgoszcz 1988

Lindstedt Iwona, Moryto Stanisław, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „m”, PWM, Kraków 2000

Gronau-Osińska Alicja, Strzelecki Paweł, Moryto Stanisław Włodzimierz, w: Almanach Kompozytorów Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, t. II, Akademia Muzyczna w Warszawie, Warszawa 2004

Recepta na sukces, Z prof. Stanisławem Moryto, rektorem Akademii Muzycznej im. Chopina, rozmawia Joanna Cieślik-Klauza, "Twoja Muza" 2006 nr 1, s. 51-53.