Skip to main content

Perkowski Piotr

Perkowski Piotr

  • Kompozytor
kompozytor i pedagog; ur. 17 marca 1901, Oweczacze (Ukraina); zm. 12 sierpnia 1990, Otwock. W latach 1923-25 studiował kompozycję w klasie Romana Statkowskiego w Konserwatorium w Warszawie i prywatnie u Karola Szymanowskiego. Od 1926 do 1928 kontynuował studia w Paryżu pod kierunkiem Alberta Roussela oraz kształcił się w Szkole Nauk Politycznych (1927-29). Podczas studiów w 1926 założył i do 1930 był pierwszym prezesem Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polaków w Paryżu. Po powrocie do kraju w 1930 został dyrektorem Towarzystwa Przyjaciół Muzyki Symfonicznej w Warszawie i wiceprezesem (do 1939) polskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. W latach 1931-35 był wiceprezesem Towarzystwa Wydawniczego Muzyki Polskiej. Od 1931 zasiadał też w Zarządzie Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich. W latach 1936-39 był profesorem i dyrektorem Konserwatorium oraz Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu.
Lata okupacji spędził w Warszawie, gdzie organizował tajne koncerty, uczył przedmiotów teoretycznych i kompozycji. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim pod pseudonimem dr Puławski, a po kapitulacji utworzył Polnische Rotes Kreutz Transportgruppe w celu ewakuowania z Warszawy młodzieży walczącej w AK, rannych i chorych.
Po wyzwoleniu do marca 1945 działał w Krakowie jako prezes Komisji Organizacyjnej Związku Zawodowego Muzyków, która tworzyła krakowskie placówki muzyczne (szkoły muzyczne I i II st., Filharmonię). Po powrocie do Warszawy w kwietniu 1945 został dyrektorem Departamentu Muzyki w Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz przewodniczącym Głównej Komisji Weryfikacyjnej dla Muzyków. W latach 1946-51 i 1954-71 był profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, od 1964 również kierownikiem Katedry Kompozycji. Od 1951 do 1954 wykładał i sprawował funkcję dziekana Wydziału Instrumentalnego oraz Teorii Muzyki i Kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu. Równolegle do pracy pedagogicznej był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Filharmonii Krakowskiej (1949-51) i Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (1956-57).
Przez całe życie był ideowym społecznikiem i organizatorem życia muzycznego. Współorganizował i został pierwszym prezesem (1945-48) Związku Kompozytorów Polskich, współorganizatorem i również pierwszym prezesem Krakowskiego Towarzystwa Operowego (1954-56), działał przy organizacji Filharmonii Wrocławskiej (1957-61). Pełnił wiele funkcji społecznych, m.in. w latach 1959-65 prezesa Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego i wiceprezesa Stowarzyszenia ZAiKS, w latach 1965-73 radnego m.st. Warszawy, w 1966 przewodniczącego jury Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, w latach 1971-73 i 1975-77 prezesa Oddziału Warszawskiego ZKP. Od 1973 wchodził w skład Rady Programowej Muzyki przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. W 1946 został członkiem honorowym Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego, w 1949 Związku Kompozytorów Polskich i Związku Zawodowego Muzyków PRL, w 1973 Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.
Piotr Perkowski otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1930), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1939), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1949), Nagrodę Muzyczną miasta Krakowa (1954), Krzyż Walecznych (1959), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1960), Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1963), Nagrodę Muzyczną m.st. Warszawy (1965), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1966, 1983), Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (1967), Honorową Odznakę ZAiKSu (1968), Nagrodę Muzyczną Prezesa Rady Ministrów (1976), Odznakę „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1981), Odznakę „Zasłużony dla Kultury Narodowej” (1988), Nagrodę Fundacji Kultury Polskiej (1990).

aktualizacja: październik 2006

Kompozycje

Sześć preludiów na fortepian (1923-25)

Pięć pieśni japońskich na orkiestrę (1924)

Uty japońskie op.4, 7 pieśni na sopran i fortepian (1924)

Kołysanka na głos i fortepian (1924)

Trzecia Pieśń Anakreonta na sopran z fortepianem (1924-26)

Symfonia nr 1 na sola, chór, organy i orkiestrę (1925)

Zadumy moje ciche na sopran i fortepian (1925)

Trzy nokturny op. 9 na skrzypce i orkiestrę (1925)

Zachód na głos i fortepian (1925)

Pocałunek op. 3, pieśń na sopran i fortepian (1925-27)

Noc op. 26, pieśń na sopran i fortepian (1925-27)

Bagatelle op. 7 na fortepian (1926)

Etiuda na fortepian (1926)

Kołysanka na skrzypce i fortepian (1926)

Krakowiak na skrzypce i fortepian (1926)

Parodie na skrzypce i fortepian (1926)

Sonata na fortepian op. 8 (1926)

Trzy utwory op. 6 na skrzypce i fortepian (1926)

Melodia na głos i fortepian (1926)

Dwie fletnie na głos i orkiestrę (1926-27)

Deux Preludes op. 6 na fortepian (1926-28)

Ja drogą jestem na 2 soprany i fortepian (1926-30)

Swantewit, balet w 3 aktach (1926-30)

Bajki zimowe, 6 preludiów na fortepian (1926-52)

Dwie impresje na skrzypce i fortepian (1927)

Dwie melodie na skrzypce i fortepian (1927)

Cztery krakowiaki na fortepian (1927)

L’enfant Eros, pieśń na sopran i fortepian (1927)

Sinfonietta op. 17 na wielką orkiestrę symfoniczną (1927)

Krakowiaki op. 12 na fortepian (1927)

Impression [wersja I] na altówkę i fortepian (1927-80)

Impression [wersja II] na wiolonczelę i fortepian (1927-80)

Lalki, pieśń na sopran i fortepian (1928)

Humoreska na fortepian (1928)

Dwie pieśni op. 14 na sopran i fortepian (1928-30)

Walc na sopran i fortepian (1929)

Krakowiak na fortepian (1929)

Koncert skrzypcowy nr 1 (1930)

Kwartet smyczkowy nr 1 (francuski) (1930)

Swą drogą na głos i fortepian (1930)

Łatwe utwory na fortepian (1930-60)

Nie chcę cię Kasiulu na chór a cappella (1931)

Hejże ino fijołecku leśny na chór a cappella (1932)

Oratorium na sopran, chór i orkiestrę (1932)

Szkice toruńskie op. 25 na wielką orkiestrę symfoniczną (1938)

Matulu moja na głos i fortepian (1938)

Trzy zapowiedzi, pieśń na sopran i fortepian (1938-39)

Ballada pomorska na sopran, tenor, chór mieszany i orkiestrę (1939)

Taniec rosyjski na orkiestrę (1939)

Wyjechałem na poleczko na głos i fortepian (1939)

Romans op. 7 na skrzypce i fortepian (1942)

Twoich dwadzieścia lat [wersja I] na głos z fortepianem (1946)

Swantewit, muzyka symfoniczna z II aktu baletu (1946-47)

Księżycu co świecisz, pieśń na głos solo z fortepianem (1948)

Rzeki [wersja I] na głos z fortepianem (1948)

Rzeki [wersja II] na chór mieszany (1948)

Anonim, pieśń na głos solo z fortepianem (1949)

Chopinowi na chór mieszany a cappella (1949)

Rapsod, balet w 1 akcie (1949)

Więzień na bas-baryton i fortepian (1949)

Muzyka do słuchowiska radiowego Październikowy ranek (1949)

Ptaszek na baryton i fortepian (1949)

Muzyka do słuchowiska radiowego Biada temu, kto ma rozum (1949)

Intermezzo na flet i fortepian (1950)

Muzyka do słuchowiska radiowego Źródło (1950)

Wieczór zimowy na bas-baryton i fortepian (1950)

Powstaje Nowa Huta na głos z fortepianem (1950)

Twoich dwadzieścia lat [wersja II] na chór mieszany a cappella (1950)

Kanony na fortepian (1950)

Pieśń żołnierska na chór a cappella (1951)

Epitafium dla Nikosa Belojannisa, kantata na baryton, chór mieszany i orkiestrę (1951)

Wisła [wersja I], kantata na głosy solowe, chór i orkiestrę (1951)

Wisła [wersja II], kantata na chór mieszany (1951)

Czarna dróżynka na chór sopranów unisono, klarnet i skrzypce solo (1952)

Czarna kura na 3-głosowy chór żeński (1952)

Orazja na 3-głosowy chór żeński (1952)

Na polu wierzba na 3-głosowy chór żeński (1952)

Suita Weselna na sopran, tenor, chór mieszany i orkiestrę (1952)

Wariacje na temat Lessla na flet i orkiestrę (1952)

Z tamtej strony pólka na sopran z orkiestrą (1952)

Na dobranoc na sopran, chór altów, klarnet i skrzypce (1952)

Prelud na fortepian (1952)

Cztery pieśni ludowe na chór a cappella (1952)

A w niedzielę na tenor, chór żeński i orkiestrę (1952)

Oświadczyny na sopran, chór mieszany i orkiestrę (1952)

Trzeba jej dać na chór mieszany i orkiestrę (1952)

Dziękujemy panie gospodarzu na chór mieszany i orkiestrę (1952)

Dziewiczy wieczór na sopran i orkiestrę (1952)

Preludium op. 1 nr 7 na fortepian (1952)

Preludium op. 2 nr 8 na fortepian (1952)

Chmiel na sopran i orkiestrę (1952)

W polu lipecka na sopran solo, 9 altów, klarnet i skrzypce (1952)

Symfonia nr 2 (1952-55)

Karolowi Szymanowskiemu [wersja I] na skrzypce i fortepian (1953)

Karolowi Szymanowskiemu [wersja II] na orkiestrę symfoniczną (1953)

Cztery łatwe utwory na fortepian (1953)

Pięć łatwych utworów na fortepian (1953)

Suita epicka na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1953)

Z kogutkiem, obrazek ludowy na małą orkiestrę symfoniczną i chór mieszany (1953)

Sonata na klarnet i fortepian (1954)

Sonatina na trąbkę i fortepian (1954)

Uwertura Warszawska na wielką orkiestrę (1954)

Wiosna, obrazek ludowy na chór mieszany i małą orkiestrę (1954)

Sonata na flet i fortepian (1955)

Sonata na obój i fortepian (1955)

Nocturne na orkiestrę (1955)

Warszawa na głos i fortepian (1955)

W imionniku na baryton z fortepianem (1955)

Trzy pieśni ludowe na sopran solo, 9 altów, klarnet, skrzypce i fortepian (1955)

Kujawiak na małą orkiestrę (1955)

Trzy tańce lubelskie na małą orkiestrę (1956)

Demon na bas-baryton i fortepian (1957)

Szkice jarmarczne, epizod baletowy (1957)

Koncert skrzypcowy nr 2 (1957-60)

Kani ty Jaśku na chór mieszany a cappella (1960)

Daleko został cały świat, pieśń na głos solo z fortepianem (1960)

Ornitolog na głos i fortepian (1960)

Kuglarze nr 1 na 2 głosy i fortepian (1960)

Kuglarze nr 2 na głos i fortepian (1960)

Klementyna, Polka królową Szkocji, balet w 3 aktach (1960-63)

Balladyna, balet w 2 aktach (1960-64)

Po rosie na chór mieszany a cappella (1961)

Girlandy, mała opera radiowa (1961)

Kantata 1962 na chór mieszany i orkiestrę (1962)

Sinfonia drammatica na wielką orkiestrę (1963)

Uty japońskie na głos i małą orkiestrę (1963)

Alexiares, kantata na chór męski, recytatora, fortepian, orkiestrę symfoniczną i taśmę magnetofonową (1966-69)

Pieśni Safony, 5 pieśni na sopran, 2 flety i 2 klarnety (1967)

Ludzie bezdomni, pieśń na głos solo z fortepianem (1967)

Impresje szkockie na małą orkiestrę symfoniczną (1968)

Romance na orkiestrę symfoniczną i orkiestrę dętą (1968)

Lokomotywa na chór mieszany a cappella (1969)

Amphiction [ten który jednoczy] na wielką orkiestrę symfoniczną (1970)

Czarownica na sopran solo, chór, perkusję i fortepian (1970)

Niebo w ogniu, 6 pieśni na sopran i fortepian (1970)

Ballada o..., pieśń na głos solo z fortepianem (1970)

Chwała, kanon na chór dziecięcy, fortepian i perkusję (1971)

Róża, kantata na głos solo, chór i wielką orkiestrę symfoniczną (1971)

Safona zadumana na głos i fortepian (1972)

Kantata bohaterska na bas solo, recytatora, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1973)

Koncert wiolonczelowy (1973-74)

Poematy Aben-Azama, cykl pieśni na baryton i wielką orkiestrę symfoniczną (1975)

Sześć pieśni na głos i fortepian (1975)

To Adam [dla Adama], krótki żart na instrumenty dęte (1976)

Biało, biało, pieśń na głos solo z fortepianem (1976)

Kwartet smyczkowy nr 2 (1977)

Piosenka na fortepian (1977)

W stronę Atmy [wersja I] na orkiestrę smyczkową, fortepian i perkusję (1978)

Symfonia (1981)

W stronę Atmy [wersja II] na orkiestrę symfoniczną (1986)

Muzyka filmowa

Muzyka do filmu Rycerze nocy (1932)

Muzyka do filmu Żołnierz zwycięstwa (1953)

Muzyka do filmu Huta sprzed 100 lat (1957)

Muzyka do filmu Słony chleb (1957)

Muzyka teatralna

Muzyka do sztuki Balladyna (1950)

Muzyka do sztuki Wesele (1951)

Muzyka do sztuki R.U.R (1959)

Muzyka do sztuki Krawcy szczęścia (1976)

Literatura

Piotr Perkowski. Życie i dzieło, (pod red. Mariana Borkowskiego), Akademia Muzyczna w Warszawie, Warszawa 2003

Mrygoń Adam, Perkowski Piotr, w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), t. „pe-r”, PWM, Kraków 2004

Polmic

Rynek Starego Miasta 27
00-272 Warszawa
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

tel: +48 785 370 000

Wsparcie projektu

Modernizacja strony odbywa się dzięki wsparciu Ministra Edukacji i Nauki w ramach programu Nauka dla społeczeństwa II.

Logo Ministerstwa NiSW program Nauka dla społeczeństwa

Nasze social media



© All rights reserved. POLMIC
Do góry