pseudonim PRASQUAL; kompozytor, dyrygent i pianista; ur. 2 grudnia 1981, Jelenia Góra. Ukończył z wyróżnieniem kompozycję w klasie Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil w Akademii Muzycznej w Poznaniu, a także studia podyplomowe w Kolonii: pod kierunkiem Yorka Höllera i Manfreda Trojahna (kompozycja), Hansa Ulricha Humperta (kompozycja elektroniczna) oraz Klausa Oldemeyera (fortepian).

Swoje umiejętności doskonalił podczas kursów kompozytorskich u Briana Ferneyhough, Ivana Fedele, Petera Eötvösa i Karlheinza Stockhausena. 

Był stypendystą DAAD (Deutscher Akademischer Austausch Dienst), Deutsche Bank-Stiftung jako kompozytor operowy, Fundacji Kunststiftung NRW, Ministra Kultury RP.

Jego kompozycje były nagradzane i wyróżniane na wielu konkursach kompozytorskich, m.in. w 2000 otrzymał nagrodę specjalną i Nagrodę Autorską Sergiusza Słonimskiego na I Międzynarodowym Konkursie dla Młodych Pianistów-Kompozytorów w Petersburgu, II nagrodę za Antipasto na kwintet dęty (2000) na Międzyuczelnianym Konkursie w Bydgoszczy oraz wyróżnienie za Sator na sopran solo i ekologiczne surówce wtórne (2000) na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Tadeusza Bairda, w 2001 – „Srebrną Karetę”, nagrodę prasową za sukcesy artystyczne, w 2002 – III nagrodę na Międzyuczelnianym Konkursie na Fugę w Bydgoszczy oraz wyróżnienie za operę kameralną Ester (2002) na III Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Petersburgu. 

Utwory Tomasza Praszczałka były wykonywane na Festiwalu „Warszawska Jesień”, „Poznańskiej Wiośnie Muzycznej” i Festiwalu „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, jak również we Francji, Niemczech i Rosji. W 2003 wziął udział w projekcie zorganizowanym z okazji 75. urodzin Karlheinza Stockhausena, gdzie wykonał partię elektronium w utworze Prozession. Jego opera kameralna Ester miała premierę w lutym 2006 w Operze Wrocławskiej. Również tam w październiku 2006 wykonano jego pieśni na sopran, baryton i orkiestrę kameralną do słów Tadeusza Różewicza z okazji 85. urodzin poety.

W 2012 roku kompozytor spędził 6 miesięcy podczas rezydencji w Künstlerdorf Schöppingen, a w roku 2015 obejmie 9-miesięczną rezydencję w Künstlerhof Schreyahn. W sierpniu 2013 roku był rezydentem festiwalu Ostrava New Music Days, w ramach którego wykonano jego utwór YMORH na 22 muzyków. We wrześniu tego samego roku wystąpił podczas 9. Kölner Musiknacht, grając recital z utworami Jana Sebastiana Bacha oraz własnymi. W roku 2014 rozszerzoną wersję recitalu wykonał podczas festiwalu Różewicz Open w Radomsku oraz festiwalu "Musik in den Häusern der Stadt" w Kolonii.

W 2013 roku w Cité des Utopies w Saline Royale (Francja) została otwarta wystawa, na której kompozytor zaprezentował szkice architektoniczne do piramidy 16 głośników, w której będzie zrealizowana pierwsza część projektu operowego Orlando: architektura ciemności (planowana na sezon 2016/17). W 2014 wystawa prezentowana była w Le Lieu Unique w Nantes.

W semestrze letnim 2018 i zimowym 2019 Tomasz Praszczałek był wykładowcą (konwersatorium "Sztuka dźwięku / sztuka intermedialna") w Musisches Zentrum Ruhr-Universität Bochum.

W latach 2018-2020 pracował jako artysta-ekspert w projekcie ScienceArt Komisji Europejskiej.

W latach 2013-2024 Tomasz Praszczałek współpracował jako dramaturg z festiwalem Ruhrtriennale.

Mieszka w Kolonii.

aktualizacja: 2006 (Małgorzata Kosińska), 2014 (Anna Iwanicka, Maria Kominek-Karolak), 2025 (Wiktoria Antonczyk)

• Sator na sopran solo i ekologiczne surówce wtórne (2000)
• Lux aeterna na cztery głosy męskie (2001)
• Pranajama na instrumenty dęte i perkusję (2001)
• Three Poems na mezzosopran i fortepian (2001)
• Im Augenblick na klarnet i altówkę (2002)
• Flash na dwa flety i fortepian (2002)
• Ester, opera kameralna w 13 scenach do libretta Nikołaja Gola (2002)
• Mother Nature. Come to Daddy na klarnet, kontrabas, perkusję i taśmę (2003)
• Mother Nature na taśmę (2003)
• Lieber Felix na recytatora i fortepian (2004)
• Cztery pieśni do słów Manfreda Wolffa na sopran i fortepian (2004)
• Ophelia opera w 7 scenach do własnego libretta na 3 solistów, 15 instrumentalistów i dźwięki elektorniczne w przestrzeni, inspirowana i według tekstów Williama Shakespeare'a, Julio Cortázara, Wystan Hugh Audena, Fernando Pessoi, e.e. cummingsa, Giuseppe Ungarettiego i Księgi Tysiąca i Jednej Nocy (2004-2011)
• Koncert na altówkę i orkiestrę (2005)
• L’una vuota na organy (2006)
• Salto mortale na orkiestrę smyczkową i dźwięki elektroniczne (2007)
• Tombeau na wiolonczelę i fortepian (2007)
• OKKO. Fragmenty życia na fortepian na 4 ręce (2007)
• Spectra na fortepian (2008)
• Lebene na orkiestrę (2008)
• CARP&BREAD, opera dla dzieci w 5 scenach do libretta Eleny Tzavary (2008)
• RITO na dwa soprany i orkiestrę w ośmiu grupach (2009)
• Pernyai na klarnet, fortepian i kwartet smyczkowy (2010)
• Ymorh na 22 muzyków (2010)
• Mosesmusssingen teatr muzyczny dla dzieci i młodzieży w 14 scenach do libretta Nicole Tharau na 4 solistów, 1 aktora i 4 instrumentalistów oraz głos Boga (2010)
• Portal na fortepian (2011)
• Polski blues projekt teatralny dla młodzieży, kompozycje napisane we współpracy z uczniami Gesamtschule Bremen-Ost dla nich oraz muzyków Deutsche Kammerphilharmonie Bremen (2011)
• Architektura światła w 8 rytuałach na sopran, trębacza, 23 muzyków orkiestrowych poruszających się w przestrzeni oraz dźwięki elektroniczne, do własnego libretta inspirowanego tekstami Ibn Arabiego, Virginii Woolf, Sri Aurobindo, Henry Corbina, Jamesa Joyce'a, Zeynep Hatun, Wystan Hugh Audena, OrhanaPamuka, Dantego Alighieri i Dschalal ad-Din ar-Rumiego (2011-2013)
• Sześć skrzydeł aniołów muzyka elektroniczna do baletu na 8 (grup) głośników w sześcianie (2012)
• Sześć portetów na fortepian (2012)
• 5 śpiewów z klatki z klatki na mezzosopran, baryton, orkiestrę w 7 grupach w przestrzeni oraz dźwięki elektroniczne do tekstów Tadeusza Różewicza (2013-2014)
• Rytuał miłości wersja na 2 klarnecistów (2014)
• Nevermore...? muzyka do baletu na 2 perkusistów oraz dźwięki elektroniczne w przestrzeni (2014)
• Musique pour le Roi Primordial na fortepian (2014)
• Muqarnyas na akordeon, dwie orkiestry w 6 grupach w przestrzeni i muzykę elektroniczną (2014-2015)
• Infolia, muzyka baletowa do muzyki elektronicznej w przestrzeni (2015)  
• Liebeslieder (Pieśni o miłości), utwór sceniczny na 6 wykonawców i jednego muzyka (2016)
• Drei Klangskulpturen für Museum Jerke, muzyka elektroniczna w przestrzeni (2016)
• Eufolia, muzyka baletowa do muzyki elektronicznej w przestrzeni (2017)
• RE: stage ritual in 28 moments na kontratenor, obój/rożek angielski i 20 muzyków poruszających się w przestrzeni (2017)
• Mashrabiyya. Poemat wędrującego światła na obój/rożek angielski, róg, 93 muzyków orkiestrowych w 6 zespołach w przestrzeni i muzykę elektroniczną (2017)
• Udaya. Kwartet smyczkowy nr 1 (2019)
• Rozmowy ze śmiercią na mezzosopran, bas, 2 recytatorów i 2 orkiestry historyczne w różnych strojach (415 i 430 Hz) (2019)
• My Data & Me: una storia d'amore, powstający projekt operowy na śpiewającego robota, sopran, zespół i wykonawcę improwizującego na syntezatorze (2019-)
• IN | de | Finite (Nigdy nie uważaj swojego umysłu za zwierciadło rzeczywistości), instalacja dźwiękowa, konstrukcja architektoniczna, performance, wideo (2019-2020)
• Canti Lussuriosi e Seriosi, koncert na sopran, mezzosopran, recytatora, podwójną orkiestrę solistów i elektronikę (2022)
• Studies of Loneliness, trio na skrzypce, wiolonczelę i syntezator ćwierćtonowy (2023)
• Can there be too much Love in this world? Kwartet smyczkowy nr 2 (2024)