pianista; ur. 2 marca 1958, Warszawa. Naukę gry na fortepianie rozpoczął i przez wiele lat pogłębiał pod kierunkiem swoich rodziców – pianistów i pedagogów – Henryka Radziwonowicza i Anny Radziwonowicz. W 1982 ukończył studia pianistyczne w klasie Barbary Muszyńskiej (dyplom z wyróżnieniem), które odbył w warszawskiej Akademii Muzycznej. W latach 1987-88, jako stypendysta Fundacji Fulbrighta, doskonalił swoje umiejętności w Indiana University School of Music w Bloomington pod kierunkiem Georgy Seboka.

Jest laureatem Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1983). Uczestniczył także w następujących międzynarodowych konkursach pianistycznych: Virtuosi di Musica per Pianoforte w Usti nad Łabą (1971, IV miejsce), im. Bedřicha Smetany w Hradec Králové (1978, półfinalista), im. Rina Sala Gallo w Monzy (1980), im. Glenna Goulda w Toronoto (1986, półfinalista) i im. Giny Bachauer w Salt Lake City (1988).

Karol Radziwonowicz prowadzi ożywioną działalność artystyczną w kraju i za granicą. Wielokrotnie brał udział w znaczących międzynarodowych festiwalach muzycznych, m.in. „Wratislavia Cantans”, „Warszawska Jesień”, Festiwal Chopinowski w Dusznikach Zdroju, Festiwal Lisztowski w Utrechcie, Festiwal Mozartowski w Warszawie, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Warszawskie Spotkania Muzyczne, Festiwal Muzyczny „Musicora” w Paryżu, „Festival d’ete de Quebec” w Kanadzie, Paderewski Festival w Passo Robles w Kalifornii, Tokio International Music Festival, „Europalia” w Hadze w Holandii, Festiwal „Musical Kremlin” w Moskwie.

Karol Radziwonowicz koncertował jako solista z wieloma znanymi orkiestrami symfonicznymi w Polsce i za granicą, w centrach muzycznych Europy, Azji, obu Ameryk oraz Australii, pod batutą m.in. Jerzego Maksymiuka, Witolda Krzemieńskiego, Kazimierza Korda, Krzysztofa Missony, Jana Krenza, Wojciecha Rajskiego, Antoniego Wita, Pedra Ignacia Calderona.

W 1992, podczas wizyty prezydenta Stanów Zjednoczonych Georga Busha w Polsce, wykonał na Zamku Królewskim w Warszawie specjalny recital dla Barbary Bush. W latach 1999-2000, z okazji obchodów Międzynarodowego Roku Chopinowskiego występował we Francji, w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Kolumbii, Urugwaju i Japonii (recitale z Konstantym Andrzejem Kulką). W 2001 odbył po raz kolejny tournée po Stanach Zjednoczonych (San Jose, Paso Robles oraz San Francisco);  z okazji obchodów Roku Ignacego Jana Paderewskiego, wielokrotnie występował z recitalami utworów tego kompozytora w Europie i Stanach Zjednoczonych. Wykonał m. in. Fantazję Polską Paderewskiego w Carnegie Hall w Nowym Jorku – był to specjalny, galowy koncert poświęcony pamięci Ignacego Jana Paderewskiego, zorganizowany pod protektoratem prezydentów Georga Busha i Aleksandra Kwaśniewskiego, a powtórzony w Lisner Audytorium w Waszyngtonie. Został również zaproszony do koncertowania w Afryce i Indiach (Kinszasa, Brazaville, New Dehli).  Wspólnie z orkiestrą Sinfonia Varsovia wziął udział w tournée koncertowym po Japonii. Występował na estradach Festspielehause w Salzburgu, Berlińskiej Filharmonii, Concertgebouw w Amsterdamie. W październiku 2005 zainaugurował sezon koncertowy „Societé des Concerts de Fribourg” w Szwajcarii wykonaniem Koncertu fortepianowego b-moll Piotra Czajkowskiego.

Artysta ma znaczący dorobek fonograficzny. Jako pierwszy pianista na świecie nagrał dla wytwórni Selene Records i Le Chant du Monde wszystkie dzieła fortepianowe Ignacego Jana Paderewskiego. Nagranie to zostało wyróżnione nagrodą francuskich krytyków „Diapason”. Dla wytwórni Polskie Nagrania-Muza oraz Koch-Schwan Records nagrał również utwory Paderewskiego z towarzyszeniem orkiestry. Z okazji XIII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego utrwalił na płytach kompaktowych wszystkie utwory na fortepian z orkiestrą w wersji kameralnej Fryderyka Chopina, wspólnie z kwintetem smyczkowym I Solisti di Varsavia. W Polsce nagranie to otrzymało nominację do nagrody Fryderyk 1998, a poprzez licencję w kanadyjskiej firmie płytowej Tandem Records Classics ukazało się na rynku amerykańskim, zyskując natychmiast wielkie uznanie krytyki – „bestseller” w Kanadzie w 1999. W polskiej wytwórni Selene Records ukazały się również płyty z utworami Juliusza Zarębskiego oraz z odkrytymi utworami Karola Mikulego – ucznia Fryderyka Chopina. Jest jedynym pianistą na świecie, którego nagrania dzieł Chopina zabrzmiały w kosmosie podczas ekspedycji promu Endeavour - wydarzenie odbyło się z okazji dwusetnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina.

Karol Radziwonowicz zajmuje się również działalnością pedagogiczną: prowadzi klasy mistrzowskie na zaproszenie uczelni w Tokio, San Francisco, Hawanie, San Jose, Limie, Lubjanie, Krakowie i Wrocławiu.

Od wielu lat jest jurorem konkursów pianistycznych w kraju (m.in. Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego Młodych Talentów im. Adama Harasiewicza, Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego Pianogranie im. Iwony Kuźmy) i za granicą. W 2005 został zaproszony do jury pierwszego eliminacyjnego etapu XV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Jest prezesem Towarzystwa im. Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie oraz wiceprezesem zarządu Towarzystwa im. Fryderyka Chopina. Pełni funkcję kierownika polskiego oddziału stowarzyszania EPTA (European Piano Teachers Association).

W 2006 roku został udekorowany Brązowym Krzyżem Zasługi.

aktualizacja: 2006, 2009 (mk), 2023 (wa)

Strona internetowa artysty: http://karolradziwonowicz.com/ 

Mówi Karol Radziwonowicz, "Ruch Muzyczny" 2007 nr 26, s.7