śpiewaczka (mezzosopran); urodziła się w Jeleniej Górze. Studiowała na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akademii Muzycznej we Wrocławiu (dyplom z wyróżnieniem w 1996). Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich, m.in. pod kierunkiem Krystyny Szostek-Radkowej, Adele Stolte, Christiana Elsnera i Gerharda Kahry’ego, których uwieńczeniem były koncerty w ramach Festiwalu „Wratislavia Cantans” oraz Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju. Od 2003 roku do chwili obecnej jest pod opieką wokalną Dariusza Grabowskiego.

Będąc jeszcze studentką, została w 1991 laureatką I nagrody na Konkursie Wokalnym im. Franciszki Platówny we Wrocławiu, a w 1994 otrzymała III nagrodę w kategorii oratoryjnej oraz nagrodę specjalną za wykonanie Principes persecuti sunt z Communio Władysława Żeleńskiego na III Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.

W latach 1993-96 była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki.

Agnieszka Rehlis zadebiutowała na scenie w 1996 partią Jadwigi ze Strasznego dworu Stanisława Moniuszki pod dyrekcją Andrzeja Straszyńskiego, w reżyserii Adama Hanuszkiewicza w Operze Wrocławskiej, której solistką była do 2007. Na wrocławskiej scenie operowej zrealizowała wiele znaczących ról, m.in. Feneny w Nabucco, Flory w Traviacie, Meg Page w Falstaffie i Magdaleny w Rigoletto Giuseppe Verdiego, Siebel w Fauście Charlesa Gounoda, Cherubina w Weselu Figara i Dorabelli w Così fan tutte Wolfganga Amadeusa Mozarta, Mercedes w Carmen Georgesa Bizeta, Eurydyki w Antygonie Zbigniewa Rudzińskiego. Z Operą Wrocławską odbyła tournées po Niemczech (m.in. podczas Międzynarodowego Festiwalu w Xanten), Holandii (w Teatr Caree w Amsterdamie i Royal Theater w Hadze), Belgii, Anglii, Irlandii, Francji, Włoszech oraz Tajwanie (Narodowy Teatr Taipei). Uczestniczyła w wielkich widowiskach operowych, odbywających się pod dyrekcją Ewy Michnik w Hali Ludowej we Wrocławiu (Carmen, Nabucco, Trubadur, Straszny dwór, Skrzypek na dachu, Złoto Renu), wzięła również udział w premierowym spektaklu Giocondy Amilcare Ponchiellego, wystawionym na Odrze we Wrocławiu i zarejestrowanym przez Telewizję Polską (2003).
W 2003 zadebiutowała w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej jako Fenena w Nabucco pod batutą Jacka Kaspszyka. 

Od 2007 roku do dnia dzisiejszego jest wyłącznie artystką free-lance.

Artystka wystąpiła w pierwszej produkcji scenicznej opery Pasażerka M. Wajnberga w Bregencji w reż. Davida Poutney'a, zaśpiewała też w petersburskim Teatrze Maryjskim w gościnnym spektaklu baletowym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie Chopin.

W 2012 roku zadebiutowała w Operze Krakowskiej w roli Kompozytora Ariadne na Naksos R. Straussa, a w 2013 w dwóch rolach: Orfeusza w Orfeo ed Euridice Ch. W. Glucka oraz Azuceny w operze Trubadur G. Verdiego.

W roku 2014 zadebiutowała w Houston Grand Opera oraz w Nowym Jorku podczas Lincoln Center Festival w operze Pasażerka M. Weinberga. Rok 2015 przyniósł debiut w Lyric Opera of Chicago oraz recital w Teatro Municipal de Las Condes w Santiago de Chile. W 2015 zadebiutowała również w Carmen G. Bizeta w Operze i Filharmonii Podlaskiej, gdzie z powodzeniem zaśpiewała szereg spektakli. W styczniu 2016 r. zadebiutowała w roli Amneris w Aidzie G. Verdiego w Estońskiej Operze Narodowej w Tallinie, dostając bardzo dobre recenzje m. in. w magazynie Opernwelt.

Kreowała takie role w premierowych spektaklach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, jak: Mafio Orsiniego w Lukrecji Borgii G. Donizettiego, Lisy w Pasażerce M. Weinberga, Hagar w Moby Dick E. Knapika, Marty w Jolancie P. Czajkowskiego. Wysoko zostały ocenione przez publiczność i krytykę koncertowe wykonania pieśni Wesendonck Lieder R. Wagnera do słów Matyldy Wesendonck podczas premiery baletu Tristan. W 2017 roku zadebiutowała u boku Edity Gruberovej w operze Norma V. Belliniego w roli Adalgisy w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie pod dyrekcją Andriy’a Yurkevych'a. W tym samym roku odbył się jej debiut w Zurich Opera House w operze Ognisty Anioł S. Prokofiewa. Wystąpiła także na DomStufen- Festspiele 2017 w Erfurcie jako Azucena w Trubadurze Verdiego. Również w 2017 roku zadebiutowała w roli Anny w operze Trojanie H. Berlioza w Semperoper w Dreźnie.

W 2018 zadebiutowała m.in. w Konzert Theater Bern w roli Azuceny w Trubadurze Verdiego.

Przez wiele lat artystka specjalizowała się głównie w działalności koncertowej (dzieła oratoryjno-kantatowe). W repertuarze ma ponad 80 tego typu pozycji, od utworów J. S. Bacha po współczesność.

Brała udział w wielu festiwalach, m.in. w Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena, Międzynarodowych Spotkaniach Wschód-Zachód w Zielonej Górze, Festiwalu Krajów Bałtyckich w Toruniu, George Enescu International Festival, Rheingau Music Festival, Schleswig-Holstein Music Festival, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Contrasts” we Lwowie, Usedomer Music Festival w Penemunde, Festival Pablo Casals w Prades, Festiwalach Muzyki Sakralnej w Marsylii i Norymberdze, „Praskie Jaro”, Beijing Music Festival, Festival Casals de Puerto Rico, Bregenz Festival, Cafe Budapest Contemporary Arts Festival.

Ponadto koncertowała w filharmoniach w Polsce, USA oraz w Europie: w Niemczech (gdzie wykonywała m.in. Credo Pendereckiego), Holandii, Francji (m.in. w wykonaniu Króla Rogera Karola Szymanowskiego), we Włoszech, na Ukrainie, Litwie, Łotwie, w Austrii, Rosji, Słowenii, Hiszpanii (w Siedmiu bramach Jerozolimy Pendereckiego), Luksemburgu i Chinach (prawykonanie Symfonii nr 8 „Lieder der Vergänglichkeit” Pendereckiego).

Występowała pod dyrekcją takich dyrygentów, jak: Lawrence Foster, Gabriel Chmura, Long Yu, Antoni Wit, Kazimierz Kord, Jiří Bělohlávek, Marco Guidarini, Gustavo Dudamel, Bramwell Tovey, Leopol Hager, Patrick Summers, Sir Andrew Davis, Jerzy Maksymiuk, Andriy Yurkevych, Gianandrea Noseda, Valery Gergiev, Kazushi Ono, John Fiore, Noam Scheriff, Vladimir Jurowski z towarzyszeniem m.in. Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Orkiestry Symfonicznej NDR, China Philharmonic Orchestra, Orkiestry Filharmonii Narodowej, Orquesta Sinfónica de la Juventud Venezolana Simón Bolivar, Orkiestry Filharmonii Luksemburskiej, BBC Symphony Orchestra, Sinfonii Varsovii, Israel Symphony Orchestra Rishon Lezion, Stuttgarter Phharmoniker czy London Symphony Orchestra.

W latach 1999-2017 artystka współpracowała z Maestro Krzysztofem Pendereckim, wielokrotnie uczestnicząc w koncertach prowadzonych przez Mistrza oraz przez innych dyrygentów, wykonując takie utwory, jak: Polskie Requiem, Te Deum, Credo, Siedem Bram Jerozolimy, Jutrznia. Wzięła udział w światowej premierze jego VIII Symfonii „Lieder der Vergänglichkeit” (Pieśni przemijania).

Została zaproszona do nagrania wielu dzieł oratoryjnych zarejestrowanych przez firmę DUX i Naxos. Nagrania z jej udziałem zostały uhonorowane nagrodami Academie du Disque Lyrique „Złotym Orfeuszem Arturo Toscanini" oraz Polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk". W 2005 artystka nagrała Te Deum, w 2006 - Lieder der Vergänglichkeit, a w 2008 - Jutrznię Pendereckiego. Płyta z Manru Ignacego Jana Paderewskiego, zarejestrowana dla firmy DUX, otrzymała nagrodę Akademii Fonograficznej Fryderyk 2004 w kategorii „Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej”, zaś Stanisław Moniuszko – Msze z udziałem artystki - Fryderyk 2009 w kategorii „Album Roku – Muzyka Chóralna i Oratoryjna”. W swym dorobku ma również nagrania DVD, w tym Polskie Requiem Pendereckiego, wykonane na koncercie w hali Stoczni Szczecińskiej dla upamiętnienia wydarzeń grudniowych z 1970. W 2014 roku wzięła udział w światowej premierze utworu Dies Illa Pendereckiego w Brukseli w ramach projektu „Thousand voices for peace". W kolejnym roku nagrała to dzieło, które umieszczone zostało w albumie Penderecki conducts Penderecki i zostało nagrodzone w 2017 nagrodą Grammy 2017 w kategorii "Muzyka chóralna". W ostatnim czasie nagrała m. in. Stabat Mater K. Szymanowskiego (nagranie otrzymało nagrodę Fryderyk 2018), Petite messe solennelle G. Rossiniego oraz Całonocne czuwanie S. Rachmaninowa.

aktualizacja: 2018 (wa)