publicysta, pianista; ur. 4 czerwca 1936, Rzeszów, zm. 26 grudnia 2005, Bielsko-Biała. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w szkole muzycznej w Rzeszowie u Janiny Stojałowskiej, a następnie kontynuował w latach 1954-1960 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie Zbigniewa Drzewieckiego.

Uczestniczył w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Marguerite Long-Jaccques Thibaud w Paryżu (1961) oraz w seminarium interpretacji utworów Béli Bartóka w Budapeszcie (1967).  

Pracował w Akademii Muzycznej w Krakowie na stanowisku asystenta (1961-63), w Urzędzie Miejskim w Bielsku-Białej na stanowisku kierownika Wydziału Kultury (1963-75) oraz w różnych szkołach na terenie kraju, m. in. w Liceum Muzycznym w Bielsku-Białej, na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Był także dyrektorem Domu Muzyki i Beskidzkiego Ośrodka Kultury w Bielsku-Białej, a w ostatnich latach życia współpracował z Wydawnictwem Fall w Krakowie.

Jerzy Skarbowski opublikował liczne artykuły w różnych czasopismach, m. in. we „Współczesności”, „Literaturze”, „Poezji”, „Ruchu Muzycznym”, „Polish Art Studies”, „Muzyce”, „Forum Musicum”, „Piśmie Literacko-Artystycznym” i „Studiu”, które zostały zebrane w książce Szkice w kluczu wiolinowym.

aktualizacja: lipiec 2011

książki

Literatura-muzyka. Zbliżenia i dialogi, Czytelnik, Warszawa 1981

Dusza zaczarowana muzyką. Monografia muzyczna Romaina Rollanda, Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Rzeszów 1992

Szkice w kluczu wiolinowym, Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Rzeszów 1995

Sylwetki pianistów polskich, t. 1, Fosze, Rzeszów 1996

Literacki koncert polski, Fosze, Rzeszów 1997

Sylwetki pianistów polskich, t. 2, Fall, Kraków 2002

„Taka pieśń jest siła, dzielność, taka pieśń jest nieśmiertelność”, Fall, Kraków 2003

edycje krytyczne, redakcje naukowe

Zbigniew Drzewiecki we wspomnieniach uczniów i przyjaciół, [wspólnie z Marią Szmyd-Dormus, Januszem Zathey’em], Akademia Muzyczna, Kraków 1998