Za swoją twórczość kompozytorską otrzymała wiele nagród, m.in. w 1988 – nagrodę na Konkursie w Zagrzebiu za utwór Verba na orkiestrę (1987), w 1990 – nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda za Trio na perkusję (1990), w 1992 – wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za Kwartet smyczkowy nr 2 (1991), a w 1994 – wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim w Mannheim za Variabile na orkiestrę (1991). W 1996 została uhonorowana Nagrodą Kulturalną Miasta Bazylea, w 2001 – Nagrodą Kantonu i Miasta Lucerna, a w 2004 – Nagrodą Wydziału Kultury miasta Riehen za osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki. Otrzymała nagrodę „Heidelberger Komponistinnenpreis 2020“. To prestiżowe wyróżnienie przyznawane jest od 1987 roku wyłącznie komponującym kobietom. Jest to jedyna tego rodzaju nagroda w skali świata.

Bettina Skrzypczak mieszka w Szwajcarii – w Riehen niedaleko Bazylei.


Strona internetowa kompozytorki: www.bettina-skrzypczak.com

Kwartet smyczkowy nr 1 (1986)

What Is Black, What Is White? na duo perkusyjne (1987)

Verba na orkiestrę (1987)

ABC na taśmę (1987)

Trio na perkusję (1990)

Kwartet smyczkowy nr 2 (1991)

Variabile na orkiestrę (1991)

Landschaft des Augenblicks, pięć pieśni na mezzosopran, altówkę i fortepian (1991-92)

Notturno na flet (1992)

Caleidoscopio na orkiestrę smyczkową (1992)

Kwartet smyczkowy nr 3 (1993)

Nonet na instrumenty dęte blaszane (1994)

Acaso na chór, klarnet, wiolonczelę i perkusję (1994)

Decision na oktet dęty i kontrabas (1994)

SN 1993 J na orkiestrę (1994-95)

Koncert na obój i orkiestrę (1995-96)

Fantazja na temat krajobrazów polskich na obój solo (1997)

Koncert na fortepian i orkiestrę (1998)

Toccatta sospesa na flet i dwie perkusje (1999)

Miroirs na mezzosopran i zespół kameralny (2000)

Arcato na altówkę solo (2000)

Mouvement für Flöte solo (2000)

Mazurek na akordeon solo (2000)

Scena na skrzypce i wiolonczelę (2001)

Cercar na gitarę preparowaną solo (2001)

Vier Figuren na zespół (18 muzyków) w trzech grupach (2001)

Pieśni Dafne na fortepian (2002)

Amoureske na violę d’amore (2003)

Phototaxis na orkiestrę smyczkową (2003)

Weissagung – eine komponierte Improvisation für das „quartet noir” na fortepian, kontrabas, saksofon i perkusję (2003)

In un soffio na kwintet dęty (2003)

Kwartet smyczkowy nr 4 (2003)

Lettres na sopran, klarnet i wiolonczelę (2004)

Aria na 2 saksofony basowe (2004)

Initial na małą orkiestrę (2005)

Flash na perkusję solo (2007)

anomalia Lunae media na sopran, baryton i 15 instrumentów (2007)

Illuminationen na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2008)

Aus der Ferne na wiolonczelę i fortepian (2011)

…e subito parlando na fortepian i kwintet dęty (2012)

As to Feeling na zespół smyczkowy (2013)

Oracula Sibyllina na mezzosopran i orkiestrę kameralną (w 3 grupach) (2014-15)

Szene 2 na skrzypce i wiolonczelę (2015)