dyrygent i pianista; ur. 3 lutego 1954, Poznań. Syn kompozytora i dyrygenta Władysława Słowińskiego. W latach 1971-76 studiował grę na fortepianie w klasie Jana Ekiera w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Naukę kontynuował od 1976 do 1977, jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej, w Indiana University School of Musik w Bloomington pod kierunkiem György Seböka. W latach 1980-82 odbył studia z zakresu dyrygentury u Volkera Wangenheima w Hochschule für Musik w Kolonii.

Jako pianista zadebiutował 21 września 1973, wykonując Koncert fortepianowy a-moll Roberta Schumanna z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Łódzkiej, prowadzoną przez dziadka artysty – dyrygenta Zdzisława Górzyńskiego. Występował w Polsce, Francji, Jugosławii, RFN. 

Od początku lat 80-tych XX wieku działał w niemieckich teatrach operowych, m.in. w Dortmundzie, Ulm, Regensburgu, Ratyzbonie i Trewirze, a gościnnie występował w teatrach w Hanowerze, Brunszwiku, Kaiserslautern, Mannheim i Berlinie.

W sezonie 1999/2000 piastował stanowisko dyrektora muzycznego Teatru Wielkiego w Poznaniu, gdzie wystawił m.in. Parsifala Richarda Wagnera, Madama Butterfly Giacoma Pucciniego, Ognistego ptaka Igora Strawińskiego. Od 2000 do 2003 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku – tu przygotował takie spektakle, jak Madama Butterfly, Luisa Miller GiuseppeVerdiego, Norma Vincenzo Belliniego i inne. W latach 2004-2006 był pierwszym dyrygentem teatru Altenburg-Gera w Niemczech, w którym wystawił m.in. Czarodziejski flet i Wesele Figara Mozarta, Traviatę Verdiego oraz Mozarta i Salieriego Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. W 2009 współpracował ponownie z Teatrem Wielkim Operą Poznań.

W obszernym repertuarze dyrygenta znajduje się ponad 60 oper (oprócz wymienionych także dzieła Claudio Monterverdiego, Gaetana Donizzetiego, Gioacchina Rossiniego, Bedřicha Smetany, Modesta Musorgskiego, Stanisława Moniuszki, Richarda Straussa, Paula Hindemitha, Leoša Janáčka oraz wiele innych), jak również dzieła symfoniczne. Współpracował m.in. z orkiestrą Sinfonia Varsovia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Polską Orkiestrą Radiową, Sinfonią Iuventus, Kijowską Orkiestrą Kameralną oraz z takimi artystami, jak Ivan Monighetti, Konstanty Andrzej Kulka, Alvaro Pierri, Jonas Kaufmann, Adam Makowicz i The Rascher Quartett. Jest stałym dyrygentem gościnnym Festiwalu ZKP „Warszawskie Spotkania Muzyczne”.

Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, Radio France i Radia Belgrad. Ma na swoim koncie rejestracje XIV Koncertu fortepianowego Es-dur oraz XV Koncertu fortepianowego B-dur Wolfganga Amadeusa Mozarta z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Kameralnej pod batutą Jerzego Maksymiuka, wydanych na płycie przez Polskie Nagrania. W 2012 w wydawnictwie fonograficznym DUX ukazała się płyta Krzysztofa Słowińskiego z flecistą Łukaszem Długoszem i Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej (Słowiński. Laks. Pstrokońska-Nawratil, DUX 0737).

Od 2018 roku zajmuje się działalnością kompozytorską.

Posiada kolekcję batut dyrygenckich z XIX i XX wieku.

aktualizacja: 2007, 2012 (mk), 2023 (wa)