śpiewaczka (sopran koloraturowy); ur. 6 marca 1927, Warszawa; zm. 10 maja 2002, Piastów koło Warszawy. W latach 1945-48 uczyła się w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej II stopnia w Warszawie w klasie Marii Dobrowolskiej-Gruszczyńskiej, zaś od 1948 do 1954 prywatnie u Ady Sari. Studia wokalne odbyła w Royal Academy w Londynie pod kierunkiem Dorothy Robinson.
Zadebiutowała w 1955 rolą Gildy w Rigoletcie Giuseppe Verdiego. W latach 1955-58 śpiewała w Warszawskiej Operze Objazdowej. Od 1958 do 1959 koncertowała w Anglii – na estradach, w radiu i telewizji BBC oraz nagrała płytę The Voice of Bogna Sokorska (1959), a także występowała we Francji i Belgii. W latach 1961-70 była solistką Opery Warszawskiej, w latach 1973-74 Warszawskiej Opery Kameralnej. Współpracowała z wieloma teatrami operowymi w Niemczech, m.in. w Bremie (1962-63), Düsseldorfie (1963-73), Essen (1974-76). Gościnnie śpiewała w Wiedniu, Berlinie, Monachium, Zurychu, Lizbonie i Bukareszcie.
Repertuar artystki obejmował ok. 20 partii operowych, m.in. Lakmé Léo Delibesa, Traviata Verdiego, Don Pasquale Gaetano Donizettiego, Cosi fan tutte, Uprowadzenie z seraju i Czarodziejski flet Wolfganga Amadeusa Mozarta, Cyganerii Giacomo Pucciniego, Opowieści Hoffmanna Jacquesa Offenbacha, Ariadne auf Naxos Richarda Straussa, Sen nocy letniej Benjamina Brittena.
Ceniona była także za repertuar pieśniarski, który wykonywała z towarzyszeniem męża, pianisty Jerzego Sokorskiego.
Dokonała wielu nagrań dla radia i telewizji oraz wytwórni Polskie Nagrania – album Słowik Warszawy (1964).
Bogna Sokorska prowadziła jednocześnie działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej we Wrocławiu (1982-85). Wykładała też podczas Letnich Kursów Mistrzowskich w Weimarze (1973-76). Jej uczennicami były takie śpiewaczki, jak Aleksandra Hofman, Grażyna Mądroch, Bożena Grudzińska-Kubik, Marzanna Rudnicka, Halina Ślusarczyk.