dyrygent, ur. 13 października 1964, Gdynia. Po ukończeniu klasy skrzypiec w Liceum Muzycznym w Gdańsku rozpoczął studia dyrygenckie na Akademii Muzycznej w Poznaniu u prof. Renarda Czajkowskiego, uzyskując w roku 1989 dyplom pod kierunkiem prof. Witolda Krzemieńskiego. Uczestniczył w kursach mistrzowskich, m. in. u Helmutha Rillinga w Lipsku, Johna Eliota Gardinera w Stuttgarcie i Joshuy Rifkina w Brixen. Otrzymał „Stypendium dla młodych twórców miasta Poznania” (1993) oraz Medal Młodej Sztuki „Głosu Wielkopolskiego” (1994).
W latach 1987-1990 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej, a w latach 1987-1999 prowadził Orkiestrę Symfoniczną Państwowego Liceum Muzycznego w Poznaniu. Od roku 1993 jest szefem Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej w Poznaniu, a od 1996 także dyrygentem grającej na historycznych instrumentach orkiestry „Arte dei Suonatori”, z którą wykonał m. in. po raz pierwszy w Polsce pierwotną wersję Pasji wg. św. Jana Jana Sebastiana Bacha.
W latach 1997-2002 pracował jako dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu, realizując m.in. premierę Czarodziejskiego fletu Wolfganga Amadeusza Mozarta na festiwalach w Carcassone i Xanten. Występował z wieloma orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą, towarzysząc wybitnym solistom (Konstanty Aandrzej Kulka, Jadwiga Kotnowska, Elżbieta Chojnacka, Wiesław Ochman, Malcolm Bilson), w prestiżowych salach koncertowych (Beethovenhalle-Bonn, Festspielhaus w Salzburgu, Alte Oper we Frankfurcie). Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych. Prowadzone przez niego w 1998 roku koncerty monograficzne Arvo Pärta zostały uznane przez „Gazetę Wyborczą” oraz „Życie” za kulturalne wydarzenie roku w Poznaniu. Wśród ważniejszych jego dokonań artystycznych znajduje się także polska premiera opery Marcela Landowskiego Galina. Jej spektakularny sukces spowodował zaproszenie zespołu Teatru Wielkiego w Poznaniu na „Expo 2000” do Hannoveru. Dla poznańskiej sceny przygotował również premierowe spektakle Halki Stanisława Moniuszki (2000) i Aidy Giuseppe Verdiego (2001).
W grudniu 2001 roku poprowadził wykonanie Missa pro defuncto Wolfgango Amadeo – mszy żałobnej za duszę ś.p. Wolfganga Amadeusza Mozarta podczas liturgii w kościele OO. Franciszkanów na Górze Przemysła w Poznaniu. Uznane ono zostało przez „Gazetę Wyborczą” za najważniejsze muzyczne wydarzenie roku w Poznaniu, obok Konkursu im. Henryka Wieniawskiego.
W roku 2001 Sompoliński objął kierownictwo artystyczne „Orkiestry I Rzeczpospolitej” – pierwszej polskiej orkiestry specjalizującej się w wykonawstwie muzyki oświecenia na instrumentach z epoki, która zainaugurowała działaność podczas finałowego koncertu X Festiwalu Muzyki Dawnej w Zamku Królewskim w Warszawie.
W latach 2005-2008 pełnił stanowisko kierownika muzycznego Teatru Muzycznego w Poznaniu, gdzie przygotował premierowe realizacje m.in. Carewicza Ferenca Lehára oraz Upiora w Operze Maury Yestona.
W roku 2006 wraz z zespołem Opery Nova w Bydgoszczy dyrygował austriacką prapremierą odnalezionej opery Mozarta Der Stein der Weisen (Fetsspielhaus Salzburg).
Od roku 2008 jest stałym dyrygentem niemieckiej orkiestry Concerto Brandenburg, specjalizującej się w wykonawstwie muzyki klasycznej na instrumentach historycznych.
Sompoliński jest też pomysłodawcą i realizatorem nowatorskiego cyklu koncertów edukacyjnych Speaking Concerts, realizowanego w szeregu miast Polski.
Osobny nurt działalności artysty stanowią prawykonania muzyki współczesnej, wśród których znajdują się m.in. zamówione przez Międzynarodowy Festiwal Chórów Uniwersyteckich w Poznaniu kompozycje Zbigniewa Kozuba Beati estis oraz Marka Jasińskiego Ad Iuvenatem.

Od 1990 jest pracownikiem Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (od roku 2007 – profesorem tej uczelni).
 

aktualizacja: listopad 2011