gitarzysta i kompozytor; ur. 13 listopada 1947, Gdańsk. Pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych; jego ojciec jest skrzypkiem, matka i brat Bogdan – pianistami, a brat Marek – kontrabasistą. Uczył się w Liceum Plastycznym w Gdyni-Orłowie w klasie malarstwa i rzeźby. Edukację muzyczną odbył w Państwowej Szkole Muzycznej w Gdańsku w klasie skrzypiec oraz w tamtejszej Średniej Szkole Muzycznej w klasie gitary.
Jako gitarzysta zaczął występować publicznie już jako nastolatek; grał w klubach muzycznych „Żak”, „Czarny Kot” i „Kwadratowy” w Trójmieście. W 1969 przeniósł się do Warszawy. Początkowo występował w „Piwnicy Wandy Warskiej”, w „Big Bandzie Stodoła”, a także akompaniował solistom Klubu Piosenki Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR. W 1971 wspólnie z gitarzystą Henrykiem Alberem założył Duet Gitar Klasycznych Alber-Strobel. W czasie swojej 13-letniej działalności zespół występował w wielu miastach Polski (m.in. w 1971 na wrocławskim festiwalu „Jazz nad Odrą”, którego został laureatem) oraz za granicą, dając w sumie ponad dwa tysiące koncertów. Po rozwiązaniu duetu do 1986 grał solo lub w duecie z bratem Markiem w klubach jazzowych w Niemczech, Szwajcarii, Francji i Hiszpanii. Jako solista występował głównie z repertuarem klasycznym; wykonywał utwory Heitora Villa-Lobosa, Isaaca Albeniza, Manuela de Falli, Enrique Granadosa oraz transkrypcje kompozycji Johanna Sebastiana Bacha, Fryderyka Chopina i Wolfganga Amadeusa Mozarta. W 1987 -  wspólnie z Krzysztofem Wolińskim, Mariuszem Bogdanowiczem i Piotrem Biskupskim – założył zespół Strobel-Woliński Quartet, z którym nagrał tego samego roku płytę Just Quartet. Cztery lata później, po rozwiązaniu kwartetu, powołał do życia własne Trio, w którym oprócz niego grali dawni członkowie zespołu: perkusista Biskupski i kontrabasista Bogdanowicz. W 1993 nagrał z nimi swoją pierwszą autorską płytę – Janusz Strobel, która w 1993 uzyskała tytuł Albumu Roku.
Jako kompozytor Janusz Strobel zadebiutował w latach 70-tych, za namową Łucji Prus i Jana Wołka, piosenką Głupi albo gra. Od tego czasu napisał kilkadziesiąt piosenek na zamówienie Ireny Santor, Ewy Bem, Edyty Geppert, Ryszarda Rynkowskiego, a także Hanny Banaszak, z którą również często występował jako akompaniator. W grudniu 1994 w Studiu S-1 Polskiego Radia odbył się uroczysty koncert (transmitowany również przez TVP) z okazji 25-lecia jego pracy artystycznej. Wypełniły go w całości kompozycje jubilata w nowych aranżacjach. Oprócz jego Tria wzięła w nim udział także Polska Orkiestra Radiowa pod dyrekcją Krzesimira Dębskiego. Ponadto w 1999 skomponował muzykę do spektaklu poetycko-muzycznego Strofy dla ciebie. Jego twórczość pieśniarska przedstawiona jest na płytach Strofy dla Ciebie, Wielka Pani (1999), Wierny sobie (2005), Strobel – Kofta – Wołek (2013). Jako aranżer stworzył płyty takim artystom, jak: Jacek Kaczmarski, Hanna Banaszak, Elżbieta Adamiak, Aneta Łastik, Anna Serafińska, Łucja Prus i in. Oprócz pieśni do wierszy polskich i rosyjskich poetów, muzyki filmowej, teatralnej, Strobel komponuje również utwory na gitarę klasyczną solo i z towarzyszeniem orkiestry.
Jeden z najwybitniejszych wirtuozów gitary klasycznej został uhonorowany wieloma nagrodami, m.in.: medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005), Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczpospolitej Polskiej (2010), Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Nagrodą Stowarzyszenia Autorów ZAiKS za całokształt twórczości artystycznej (2013).