kompozytorka; ur. 5 września 1978, Ostrołęka. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie kompozycji Krzysztofa Olczaka. Studiowała też w Hogeschool voor Wetenschap & Kunst Lemmensinstituut w Leuven oraz jako stypendystka Rządu Belgijskiego u Luca van Hovego w Królewskim Konserwatorium w Antwerpii. Ukończyła także Podyplomowe Studia Muzyki Filmowej, Komputerowej i Twórczości Audiowizualnej na Akademii Muzycznej w Łodzi.

Jej utwory były wykonywane na wielu festiwalach w kraju i za granicą, m.in.: Bałtyckim Festiwalu Nauki (2004, 2005, 2008), Festiwalu "Audio Art" (2006), Musica Moderna w Łodzi (2007), Gdańskim Festiwalu Muzycznym (2008, 2014), „Warszawskiej Jesieni” (2009, 2013, 2014), Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Sopot Classic” (2011), XIII International Forum „Music of Young” – Ukrainian Biennale of New Music (2013), "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu (2014), IV International Actual Music Festival „Another Space” (2014), 22nd International Carillon Festival in Bok Tower Garden (2014), „Composer Alive: Poland” (2015), jak również na koncertach w Akademii Muzycznej i Ratuszu Staromiejskim w Gdańsku, Studiu Polskiego Radia Gdańsk, Filharmonii Śląskiej i Świętokrzyskiej, w Centrum Sztuki Współczesnej Stuk w Leuven, Konserwatorium, deSingel oraz Vlinderpaleis w Antwerpii, przez takie zespoły, jak: Kwartludium, Lutosławski Piano Duo, Neoquartet, Prometheus ensamble, I Solisti del Vento, Elise Artoisenet & Marie-Noelle Betce Piano Duo, Śląska Orkiestra Kameralna, Warsaw Contemporary Ensemble, Lux: NM, Kwadrofonik, Cayuga Chamber Orchestra, Orkiestra Kameralna Progress, Palomar Ensemble. We wrześniu 2005, za wykonanie utworu kompozytorki na 9. Międzynarodowym Konkursie Wykonawców Kameralnej Muzyki Współczesnej w Krakowie, wyróżnienie otrzymał klarnecista Andrzej Wojciechowski. W roku 2006 odbył się jej autorski koncert dyplomowy w wykonaniu studentów Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Agnieszka Stulgińska jest laureatką wielu konkursów kompozytorskich, m.in. III nagrody na 46. Konkursie im. Tadeusza Bairda (pierwszej nie przyznano), „Composer Alive” w Chicago, „CCO Composers Showcase” w Ithaca, „Musiconversations” w Teksasie, konkursu na utwór multimedialny dla festiwalu „music@venture” w Antwerpii. W 2008 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W latach 2007-2010 była uczestniczką programu promocji 13 kompozytorów Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego.

Kompozytorka chętnie podejmuje współpracę z reżyserami, fotografami, designerami, wizualistami i choreografami tworząc różnego rodzaju projekty multimedialne.

aktualizacja: luty 2015 (bd)

Strona internetowa kompozytorki: http://stulginska.com

Muzykę Agnieszki Stulgińskiej warto osadzić w szerszym kontekście działalności kompozytorów, którzy zadebiutowali na polskiej scenie muzyki współczesnej w pierwszej dekadzie XXI wieku. Ścieżki tych młodych twórców nie zbiegają się we wspólny trakt, nie tworzą oni formalnej grupy kompozytorskiej, łączy ich jednak upodobanie do bezkompromisowych eksperymentów brzmieniowych, a także silny psychologizm i emocjonalność pisanej przez nich muzyki. Godzi ona przeciwległe bieguny polskich powojennych tradycji muzycznych – sonorystyczną grę barw i noworomantyczny humanizm – z trendami światowymi, takimi jak multimedialność czy spektralizm.

Reprezentująca to pokolenie Agnieszka Stulgińska ukończyła studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie Krzysztofa Olczaka, uzupełniając je w Królewskim Konserwatorium w Antwerpii u Luca van Hovego oraz w Akademii Muzycznej w Łodzi. Jej słownik muzyczny jest niezwykle otwarty – obejmuje wszystkie możliwe dźwięki od szumów codzienności po złożone brzmienia orkiestrowe. Nie sposób jednak sformułować pod adresem kompozytorki zarzutu o eklektyzm. Zarówno umiejętnie wykorzystywane efekty sonorystyczne i brzmienia elektroakustyczne, jak też konwencjonalne barwy tradycyjnych instrumentów ściśle podporządkowane są retoryce konstruowanych przez Stulgińską muzycznych wypowiedzi. Jej utwory nie narzucają się słuchaczowi, raczej próbują do niego przemówić. Są wyraźnie linearne, wręcz narracyjne. Sama kompozytorka określa styl wielu swoich utworów jako „dokumentalistykę muzyczną”. „Scenariuszem” dzieła jest w takim wypadku określone środowisko dźwiękowe (odgłosy kościoła w In Credo, dźwięki ulic w Impresjach na kwartet smyczkowych) lub dynamika komunikacji międzyludzkiej (Let’s meet). W procesie kompozycji wybrane cechy tych pozamuzycznych struktur przenoszone są na papier nutowy. Wśród najważniejszych źródeł inspiracji Agnieszki Stulgińskiej wymienić należy dźwięki otoczenia, ludzką cielesność i duchowość, ale też filozofię, biochemię, genetykę czy fizykę; kompozytorka jest również otwarta na rozmaite projekty łączące muzykę z innymi dziedzinami sztuki.

Studium dźwięku na fortepian (1999)

Strach przed snem na fortepian (1999)

Tworzywo na skrzypce i flet (2000)

Ras na perkusję (2000)

Dwoje na fortepian (2001)

KZS na skrzypce, klarnet i fortepian (2001)

Bajka o chrabąszczu na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2001)

Piene na klarnet i live electronic (2003)

Spojrzenie światła na skrzypce, klarnet, wibrafon i fortepian (2004)

Legenda ze starej baśni na trąbkę, puzon, tubę, marimbę, perkusję, fortepian i taśmę (2005)

Zaczarowane Pudełeczko na skrzypce, klarnet, wibrafon, fortepian i taśmę (2005)

Impresje na kwartet smyczkowy (2006)

Let’s meet na dwa fortepiany (2007)

Tryptyk na amplifikowany zespół wokalny i orkiestrę symfoniczną (2007)

Verdict, utwór multimedialny na trąbkę i taśmę (2007)

Piene, projekt multimedialny (2008)

In Credo na perkusję i orkiestrę smyczkową (2009)

XR Kod na 2 klarnety, 2 trąbki, róg, fortepian i gitarę elektryczną (2009)

Cykl utworów do bajek kaszubskich (2010)

Ori na klarnet, wiolonczelę, fortepian i gitarę elektryczną (2010)

Stara Rzeka na orkiestrę symfoniczną (2011)

Pulsar BO329+54 na carillon i taśmę (2011)

Flying Garbage Truck na skrzypce, saksofon, wiolonczelę, akordeon, fortepian i taśmę (2012)

Faza N.Rem, utwór multimedialny na 2 fortepiany, 2 perkusje, elektronikę i wizualizację (2013)

Conversionis na głos, perkusję i fortepian (2014)

Dance with my Breath na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2015)

Prześwity na 8 instrumentów historycznych oraz przestrzeń Bazyliki Mariackiej (2015)

4 o'clock na carillon i elektronikę (2016)

NOZ na klarnet kontrabasowy i wiolonczelę (2016)

Trzy kobiety na 3 kobiety i 10 instrumentów (2017)

Wesele-inicjacja na 4 śpiewaczki i 6 muzyków ludowych (2018)

Utwór na kamienice, 4 gramofony i zespół kameralny (2019)

FMYF i OMYM na 4 wykonawców, elektronikę i wideo (2019)

Muzyka filmowa

Muzyka do filmu Ave decydujący moment w reż. Waldemara Żuchowskiego (2004)

Muzyka do filmu Z miłości w reż. Anny Jadowskiej (2010)

Muzyka do filmu Jaśniejsze barwy w reż. Grzegorza Młynarskiego (2010)

Muzyka do filmu Memory Project w reż. Piotra Szczepańskiego (2012)

Muzyka teatralna

Muzyka do sztuki Fedra w reż. Grzegorza Wiśniewskiego (2019)

Jak chora miłość, Z kompozytorką Agnieszką Stulgińską rozmawia Ewa Derlatka, "Twoja Muza" 2009 nr 4, s. 25-27