kompozytor i dyrygent; ur. 16 października 1908, Warszawa; zm. 7 stycznia 1979, Otwock. Studia kompozytorskie odbył pod kierunkiem Piotra Rytla (dyplom 1937) w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Jednocześnie studiował dyrygenturę w klasie Waleriana Bierdiajewa.

Przed II wojną światową, w latach 1936–1939, pracował na stanowisku reżysera muzycznego Polskiego Radia w Warszawie. Podczas okupacji niemieckiej nie opuścił stolicy. W trakcie powstania warszawskiego spłonęła większość kompozycji przedwojennych Zbigniewa Turskiego.

Po wojnie włączył się aktywnie w odbudowę życia artystycznego ojczyzny. W latach 1945–1946 był jednym z organizatorów, dyrektorem artystycznym i dyrygentem Miejskiej Orkiestry Symfonicznej w Sopocie (zyskała nazwę Państwowej Filharmonii Bałtyckiej dopiero w 1949). W 1946 roku współpracował z Piotrem Perkowskim przy tworzeniu Związku Kompozytorów Polskich, zaś w latach 1959–1960 pełnił funkcję prezesa ZKP. Prowadził również przedmioty muzyczne w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie (1948 – 1949).

Od lat 50-ch XX wieku koncentrował się na pisaniu muzyki scenicznej i filmowej, wyróżniającej się ekspresją, stosowaniem nowoczesnych technik kompozytorskich. W latach 1957–1973 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Teatru Współczesnego w Warszawie, z którym współpracował do końca życia jako autor muzyki do spektakli.

W ciągu swojej działalności został uhonorowany wieloma nagrodami. Otrzymał m. in. złoty medal na Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury z okazji XIV Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie za Symfonię "Olimpijską" (1948), nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz nagrodę II Festiwalu Muzyki Polskiej (1955), następnie nagrody ZKP „za całokształt wybitnej działalności kompozytorskiej” (1957), prezesa Rady Ministrów "za twórczość dla dzieci i młodzieży" (1960), a także nagrodę państwową II stopnia za twórczość kompozytorską szczególnie w dziedzinie muzyki teatralnej, radiowej i filmowej (1968).

Suita symfoniczna na orkiestrę symfoniczną (1933)

I Symfonia na orkiestrę symfoniczną (1937)

Koncert na fortepian i orkiestrę (1937)

Wariacje na fortepian i orkiestrę (1937)

I Kwartet smyczkowy (1941)

Sinfonia da camera na orkiestrę symfoniczną (1947)

II Symfonia "Olimpijska" na orkiestrę symfoniczną (1948)

Smuga cienia na baryton i orkiestrę (1948)

Suita na tematy kurpiowskie na sopran, chór i orkiestrę (1949)

Pięć pieśni kaszubskich na chór/ na głos i fortepian/ na chór i orkiestrę (1949)

Dwie kurpiowskie pieśni weselne na chór i małą orkiestrę (1950)

I Koncert na srzypce z orkiestrą (1951)

II Kwartet smyczkowy (1951)

Ziemia, kantata na chór (1952)

III Symfonia na orkiestrę symfoniczną (1953)

Tango-serenada na fortepian (1953)

Kantata o Wiśle na chór (1953)

Mała uwertura na orkiestrę symfoniczną (1955)

Wernisaż, balet (1962)

II Koncert na skrzypce z orkiestrą (1963)

Rozmówki, mikroopera radiowa dla pięciu recytatorów, na sopran, chór i orkiestrę (1966)

Tytania i osioł, balet (1966)

Cień, kantata-nokturn na tenor, chór i perkusję (1967)

Canti de nativitate Patriae na sopran, tenor, bas, chór i orkiestrę (1969)

Ndege - Ptak, opowieść choreograficzna (1971)

Regno Ejukori, tryptyk na bas i orkiestrę (1974)

Lemma ignigenum na orkiestrę symfoniczną (1976)

Mały koncert na fortepian i orkiestrę (ok. 1950)

Muzyka filmowa

Muzyka do filmu muzycznego Monochromy na orkiestrę (1965)

Muzyka teatralna

Muzyka do spektaklu Biedermann i podpalacze w reż. E.Axera i A.Łapickiego (1959)

Muzyka do spektaklu Kariera Artura Ui w reż. E.Axera (1962)

Muzyka do spektaklu Król umiera, czyli ceremonie w reż. J.Kreczmara (1963)

Muzyka do spektaklu Król umiera, czyli ceremonie w reż. J.Kreczmara (1963)

Muzyka do spektaklu Dwa teatry w reż E.Axera (1968)

Muzyka do spektaklu Potęga ciemności w reż. E.Axera (1971)

Muzyka do spektaklu Macbett w reż. E.Axera (1972)

Muzyka do spektaklu Punkt przecięcia w reż. J.Kreczmara (1973)

Muzyka do spektaklu Rzecz listopadowa w reż. E.Axera (1975)