pianista i pedagog; ur. 23 listopada 1950, Detroit. W latach 1960-68 odbył naukę gry na fortepianie w Instytucie im. Palestriny w Detroit, zaś od 1968 do 1971 na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor pod kierunkiem Johna Kollena i Miszy Kottlera. Następnie w latach 1973-76 studiował w Mozarteum w Salzburgu u Paula Schilhawsky’ego i Hansa Leygrafa. Studia uzupełniające odbył w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Reginy Smendzianki (1976-78).
W 1976 został laureatem II nagrody Konkursu im. Kurta Leimera w Austrii oraz półfinalistą Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Casagrande w Terni. Występował w Polsce, Belgii, Holandii, Francji, Hiszpanii, Austrii, Niemczech, Szwajcarii, Włoszech, Izraelu, Stanach Zjednoczonych i Korei Południowej. W 1980 dał recital w Carnegie Hall, podczas którego wykonywał utwory kompozytorów polskich. Rok później wystąpił z pierwszym recitalem chopinowskim w Paryżu. W 1982 po raz pierwszy zagrał wszystkie utwory fortepianowe Karola Szymanowskiego. Jako kameralista koncertował m.in. z Rudolphem Knollem, Claude Valesem i Markiem Warszawskim. Brał udział w festiwalach: Festival Chopin à Paris, European Piano Festival in Maastricht, Festival Piano aux Pyrénées. Od 1987 jest dyrektorem artystycznym festiwalu letniego Musique de Chambre de Mayenne.
Dokonał nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia (utwory Karola Szymanowskiego, Roberta Schumanna, Aarona Coplanda, Samuela Barbera) oraz dla Radio France (utwory Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego, Piotra Perkowskiego, Romana Palestra, Andrzeja Panufnika). Dla firm fonograficznych utrwalił utwory Karola Szymanowskiego (Solstice) oraz współczesnych kompozytorów francuskich (REM).
Od 1985 Michał Władkowski jest profesorem klasy fortepianu w École Normale de Musique de Paris. Ponadto prowadził kursy mistrzowskie dla pianistów we Florencji, Würzburgu, Maastricht, Tel Avivie, Strasburgu i Seulu. Mieszka w Paryżu.