organista; ur. 12 października 1978, Symferopol (Ukraina). Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (dyplom z oceną celującą), gdzie w latach 1998-2003 studiował w klasie organów prof. Joachima Grubicha, będąc trzykrotnym stypendystą Fundacji im. Stefana Batorego i Open Society Institute G. Sorosa. Kształcił się na kursach mistrzowskich prowadzonych przez Johannesa Gefferta, Bernharda Haasa, Martina Haselböcka, Edgara Krappa, Oliviera Latry, Jona Laukvika, Edith Picht-Axenfeld, Christophera Stembridge, Luigi Ferdinando Tagliaviniego.
Występuje w prestiżowych ośrodkach koncertowych w wielu krajach Europy: Belgia, Białoruś, Czechy, Niemcy, Polska, Słowacja, Szwajcaria, Ukraina, Włochy. Współpracuje z wybitnymi wokalistami, instrumentalistami oraz zespołami (Małgorzata Armanowska, Iwona Hossa, Piotr Kusiewicz, Piotr Łykowski, Elżbieta Pańko, Juliusz Pietrachowicz, Justyna Reczeniedi, Michail Ryssov, Stanisław Skoczyński, Krystyna Szostek-Radkowa, Ulrich von Wrochem, orkiestra symfoniczna Filharmonii Lubelskiej, Białoruską Narodową Orkiestrą Kameralną, „Camerata Vistula”, Kwartetem Podlaskim i innymi). Zajmuje się również kameralistyką fortepianową oraz korepetycją operową.
W swoim dorobku posiada także prace wydane drukiem z dziedziny historii muzyki i wykonawstwa muzycznego, nagrania dla firmy DUX Recording Producers, liczne nagrania telewizyjne i radiowe (również dla Radio Suisse Romande i Radia Watykańskiego). Dla Towarzystwa im. Feliksa Nowowiejskiego nagrał V Symfonię, Dumkę (pierwsze nagranie na świecie) oraz finał z VI Symfonii Feliksa Nowowiejskiego (dwupłytowy album CD Feliks Nowowiejski znany i nieznany, 2006). Ponadto jako pierwszy w historii światowej fonografii nagrał w 2006 roku dla wydawnictwa Acte Préalable komplet utworów Adama z Wągrowca (†1629) oraz całą Warszawską Tabulaturę Organową (ok. 1680) na jednych z najstarszych zachowanych organów polskich (1620) w Kazimierzu Dolnym.
Ma doświadczenie w reperacji zabytkowych organów. Wyremontował 10-głosowe organy pneumatyczne w Miorach na Białorusi. Pracuje także nad monografią o historii organów na terenach wschodnich I i II Rzeczypospolitej, utworzył katalog organów piszczałkowych na Białorusi. Od lat prowadzi badania naukowe nad polską muzyką organową, propaguje ją w kraju i zagranicą. Wynikiem tych badań są nagrania i wydania dotychczas nieznanej muzyki. Współpracując z wydawnictwem Polihymnia, Rostislaw Wygranienko po raz pierwszy od 188 lat wydał drukiem unikatowy pomnik polskiej kultury muzycznej – Fugę na temat "Jeszcze Polska nie zginęła" Karola Kurpińskiego.
Jest laureatem kilku międzynarodowych konkursów organowych. W roku 2001 został laureatem trzeciej, a w roku 2002 – pierwszej nagrody (Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska) w Konkursie Organowym na XIII i XIV Międzynarodowym Festiwalu im. St. Ormińskiego w Rumii. W 2003 roku zdobył pierwszą nagrodę (oraz „Prix de l’Etat du Valais”) na II Międzynarodowym Konkursie Organowym w Saint-Maurice, Szwajcaria. Został zwycięzcą (również I nagroda oraz Nagroda za najlepszą interpretację Toccaty i Fugi F. Nowowiejskiego) III Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu (2005).
Rostislaw Wygranienko zasiadał w jury Konkursu Dawnej Polskiej Muzyki Organowej w Legnicy (w ramach XIX festiwalu „Legnickie Conversatorium Organowe”, 2004) oraz V Międzynarodowego konkursu organowego w St-Maurice (Szwajcaria, 2009).

Jest członkiem Société Alkan w Paryżu, Towarzystw im. Feliksa Nowowiejskiego, im. Karola Kurpińskiego oraz im. Teodora Leszetyckiego.

aktualizacja: kwiecień 2010

Strona internetowa artysty: www.concertorganist.eu