Krakowska Wiosna Baletowa (Festiwal Dedykacje)

Organizatorem Krakowskich Wiosen Baletowych Krakowska jest Fundacja Sztuki Baletowej, która powstała w 1994 roku. Celem fundacji jest prezentowanie i upowszechnianie sztuki baletowej na najwyższym, światowym poziomie. Począwszy od 1994 roku odbyło się osiem edycji Wiosen podczas których, publiczność miała okazje podziwiać dzieła najwybitniejszych choreografów, a zainteresowanie spektaklami rosło z roku na rok. Od 2001 roku prezentacje baletowe odbywają się co dwa lata, przemiennie z teatralnymi, w ramach Festiwalu Dedykacje.
Podczas I Krakowskiej Wiosny Baletowej zaprezentowany został w Krakowie – także po raz pierwszy - Sankt-Petersburski Teatr Baletu Borysa Ejfmana, który od tej pory przyjeżdża stale ze swoimi najnowszymi premierami. Wówczas też, obok zawodowych zespołów baletowych z Francji, wystąpiły nieprofesjonalne polskie grupy baletowe, a także polscy laureaci międzynarodowych konkursów baletowych. Imprezami towarzyszącymi były warsztaty prowadzone przez amerykańską tancerkę Leslie Friedman oraz wystawa fotografii baletowej Juliusza Multarzyńskiego.
W kolejnej edycji Wiosny Baletowej wystąpił jeden z najciekawszych europejskich zespołów – balet Teatru Wielkiego z Genewy, który odwiedził nasz kraj po raz pierwszy (wystąpił wtedy także w ramach Łódzkich Spotkań Baletowych). W II Wiośnie Baletowej uczestniczyły eksperymentalne grupy baletowe z Francji, Niemiec i Austrii. W ramach imprez towarzyszących odbył się pokaz filmów poświęconych Pinie Bausch i jej zespołowi.
III Wiosna to przede wszystkim pokazy francuskich zespołów poszukujących nowych form artystycznego wyrazu: Compagnie Maguy Marin oraz grupa Daniela Larieu. Jesienią 1996 roku przyjechała do Krakowa ze swoją najnowszą premierą (Tragiczne gry) Pantomima Wrocławska Henryka Tomaszewskiego.
W 1997 roku, podczas prezentacji IV Wiosny Baletowej, wystąpiły Cullberg Ballet ze Szwecji, Kibbutz Contemporary Dance Company z Izraela i francuska Compagnie Odille Duboc. Na zaproszenie fundacji wystąpiła z recitalem słynna solistka baletu Opery Paryskiej, Marie Claude Pietragalla.
W czasie V edycji Wiosny Baletowej w 1998 roku powtórnie wystąpiła Marie Claude Pietragalla, tym razem w towarzystwie solistów baletu Opery Paryskiej. Jednak największym wydarzeniem ówczesnej edycji, był występ Baletu Borysa Ejfmana z Sankt Petersburga, który pokazał najważniejsze przedstawienia z ostatnich kilku lat (m.in. balety Czajkowski, Bracia Karamazow, Czerwona Giselle, Moje Jeruzalem).
W 1999 roku wystąpił w Krakowie zespół baletowy Preljocaj z Francji, belgijski Royal Ballet of Flanders, Dutch National Ballet z Holandii oraz włoski Balletto di Toscana. Pokazom tancerzy towarzyszyła wystawa malarstwa Taniec w oczach dziecka.
W 2000 roku VII Wiosna Baletowa, zachowując swój indywidualny charakter, została włączona do Festiwalu Kraków 2000. Wystąpiły wówczas Hubbard Street Dance Chicago z USA, francuski zespół Philippe’a Decouflé, balet Opery La Scala z Mediolanu, Balet Borysa Ejfmana oraz Batsheva Ensamble – The Junior Company z Izraela.
W 2001 roku wystąpił ponownie Balet z Sankt Petersburga, a także Teatr Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, z przedstawieniem Kaprys, które było ostatnim dziełem Mistrza, Teatr Rozrywki z Chorzowa i zespół Montalvo-Hervieu z Francji.
Bohaterem IX Krakowskej Wiosny Baletowej Dedykacje – Mats Ek w 2003 roku będzie jeden z najwybitniejszych współczesnych choreografów, szwedzki artysta Mats Ek, syn Birgit Cullberg, słynnej reformatorki tańca współczesnego i założycielki Cullberg Ballet w Sztokholmie. Cullberg Ballet - Królewski Teatr Dramatyczny ze Sztokholmu zaprezentuje Andromachę Racine’a, w choreografii Matsa Eka. Na zakończenie Festiwalu w listopadzie pokazane zostaną dwa przedstawienia Matsa Eka: Carmen z 1994 roku i A Sort of... - po raz pierwszy wykonane w 1997 roku przez Nederlands Dans Theater. Oba spektakle zobaczymy w wykonaniu Baletu Teatru Wielkiego z Warszawy (A Sort of... do muzyki H. M. Góreckiego).