Międzynarodowy Konkurs im. Tadeusza Wrońskiego na Skrzypce Solo

"Konkurs, który zrodził się z mojego zakochania się w skrzypcach, będzie wyrazem podziwu dla samego instrumentu muzycznego mogącego sprostać wymogom muzyki tak barokowej, jak i współczesnej, z końca XX wieku. (...) udział w tych konkursach najzdolniejszej młodzieży muzycznej z całego świata upewnia mnie w tym, że nie zaginie nigdy znawstwo dźwięku skrzypiec i jego wyjątkowego piękna. A najlepiej można usłyszeć ten dźwięk "sam w sobie" na naszym konkursie."
Tadeusz Wroński, kwiecień 1997

Pierwszy Konkurs im. Tadeusza Wrońskiego odbył się w Warszawie w 1990 roku. Jego zwycięzcą został Krzysztof Bąkowski, absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie i Indiana University School of Music w Bloomington (Indiana) w Stanach Zjednoczonych. Drugie miejsce zajął Bartłomiej Nizioł, wówczas student wyższej uczelni, przyszły zwycięzca m.in. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego w Poznaniu i Jacques Thibaud & Margarite Long Competition w Paryżu. Trzecią nagrodę otrzymała Erika Dobosiewicz z Warszawy, przyszła zwyciężczyni Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Szerynga w Maksyku. Drugi Konkurs odbył się w styczniu 1992 roku. Laureatem pierwszej jego nagrody został Krzysztof Chorzelski, a drugie miejsce zajęli ex aequo: Dominika Falger i Grażyna Sojka. Jury pierwszych dwóch konkursów składało się z dawnych studentów profesora Tadeusza Wrońskiego, a także innych wybitnych profesorów i artystów, m.in. Krzysztofa Bąkowskiego, Zenona Bąkowskiego, Sally Chisholm (USA), Krzysztofa Jakowicza, Franciszka Jurysa (Niemcy), Stefana Kamasy, Stanisława Kawalli (Mexico), Henryka Keszkowskiego, Henryka Kowalskiego (USA), Józefa Kratko (Szwecja), Michała Kurkowskiego (Niemcy), Hanny Lachert-Segal (USA), Eugene Purdue (USA), Magdaleny Rezler-Niesiołowskiej, Marii Słubickiej, Magdaleny Szczepanowskiej, Jana Tawroszewicza (Nowa Zelandia) i Sławomira Tomasika. Główne nagrody były fundowane przez profesora Tadeusza Wrońskiego. Fundatorami dodatkowych nagród byli, m.in. profesorowie Charles Webb, Michał Kurkowski, Joseph Gingold, Stefan Kamasa, Franco Gulli, Robert Stanowski, Henryk Kowalski, Zofia Kuberska, Stanisław Kawalla, Edward Zienkowski, Sally Chisholm, Eugene Purdue, Evelynn Chadwick, Jadwiga Kukułczanka, Hanna Lachert-Segal, Marta Ptaszyńska, Krzysztof Jakowicz, Karol Leonowicz, Jan Tawroszewicz i Wolfgang Ziółkowski.
Trzeci Konkurs odbył się w 1995 roku i, mimo założenia jako wydarzenie krajowe, wzbudził zainteresowanie zagranicy oraz gościł kilkoro uczestników z innych krajów. Jego zwyciężczynią została Ewa Pyrek z Akademii Muzycznej w Krakowie, drugą nagrodę zdobyła Patrycja Jopek z warszawskiej Akademii Muzycznej, a trzecią – Anna Rechlewicz z Katowic.
O ile pierwsze dwie edycje zostały przygotowywane głównie przez prof. Tadeusza Wrońskiego i jego przyjaciół, to trzeci Konkurs odbył się pod patronatem Ministerstwa Kultury i Sztuki. W związku z wrastającym zainteresowaniem imprezą, organizatorzy - Akademia Muzyczna w Warszawie - postanowili podwyższyć status konkursu z krajowego do międzynarodowego. Czwarty Konkurs, już oficjalnie międzynarodowy, odbył się w kwietniu 1997 roku. Uczestniczyło w nim 30 skrzypków z 7 krajów. Jury złożone było z reprezentantów 6 państw, a zasiadali w nim: prof. Wroński (jako przewodniczący), Ruggiero Ricci, Peder Elbaek, Tadeusz Gadzina, Krzysztof Jakowicz, Henryk Keszkowski, Bogodar Kotorovich, Henryk Kowalski, Konstanty Andrzej Kulka, Roman Lasocki, Magdalena Rezler-Niesiołowska, Sławomir Tomasik i Wolfgang Ziółkowski. W konkursie zwyciężył Wilfried Hedenborg z Austrii, drugą nagrodę zdobyła Lisa Tien un Lee z USA, a trzecią - Sebastian Liebig z Warszawy.
W lutym 2000 roku konkurs odbył się po raz piąty pod nazwą II Międzynarodowy Konkurs im. Tadeusza Wrońskiego na Skrzypce Solo. Profesor Wroński nie doczekał jego inauguracji – zmarł 15 stycznia 2000 roku. Funkcję przewodniczącego Jury przejął po nim Krzysztof Jakowicz. Zwyciężczynią konkursu została najmłodsza jego uczestniczka, 15-letnia skrzypaczka z Rosji - Alona Baeva. Drugą nagrodę zdobył Aude Perin-Dureau z Francji, a trzecią - Polak Grzegorz Szydło. W Jury zasiadali: Tadeusz Gadzina, Krzysztof Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Henryk Keszkowski, Roman Lasocki i Sławomir Tomasik z Polski oraz Peder Elbaek z Danii, Edward Gracz z Rosji, Niella Pierrou z Belgii, Giorgio Ferrari z Włoch, Machie Oguri z Japonii, Yun Jin Young z Południowej Korei.
Kolejna edycja konkursu miała miejsce w lutym 2004 roku. Przystąpiło do niego ponad 30 skrzypków z kilkunastu krajów. Jury w składzie: Magdalena Rezler-Niesiołowska (przewodnicząca), Krzysztof Bąkowski (Polska), Albrecht Laurent Breuninger (Niemcy), Kaja Danczowska (Polska), Peder Elbaek (Dania), Tadeusz Gadzina (Polska), Edward Grach (Rosja), Henryk P. Kowalski (USA), Konstanty Andrzej Kulka (Polska) i Esztera Perenyi (Węgry), przyznało pięć nagród i sześć wyróżnień. W konkursie zwyciężył Eugen Tichindeleanu z Rumunii.
W we wrześniu 2009 roku odbył się IV Międzynarodowy Konkurs (I nagrodę ex aequo otrzymali Hitoshi Ooka z Japonii i Igor Pikayzen z Rosji), a w marcu 2015 roku - V Konkurs. Jury pod przewodnictwem prof. Krzysztofa Jakowicza przyznało pięć nagród głównych (I nagroda - Orest Smovzh z Ukrainy), sześć wyróżnień i dziewięć nagród pozaregulaminowych. W ramach konkursu, w którym wzięło udział 38 skrzypków z 8 krajów, na terenie Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina zorganizowane zostały seminaria, kursy mistrzowskie, panel dyskusyjny i koncert kameralny. W I eta­pie wszy­scy kan­dy­daci wyko­nali m.in., spe­cjalnie na kon­kurs napi­sany, utwór In Affecto autor­stwa Bartosza Kowalskiego.
Konkurs przeznaczony jest dla młodych skrzypków wszystkich narodowości w wieku do 30 lat.