Intuicja. Wolność. Andrzej Bieżan, Błaszczyk Bolesław

Autor podjął się rekonstrukcji biografii Andrzeja Bieżana (1945–1983) opierając się na nielicznych źródłach, ale przede wszystkim na rozmowach z osobami, które znały przedwcześnie zmarłego kompozytora, reżysera i improwizatora. Książka zawiera fragmenty jego partytur, szkiców i tekstów.

Rodzice Bieżana służyli w Armii Krajowej, on sam ma na koncie działania opozycyjne w latach 60-tych XX wieku, brał udział w ruchu artystycznym neoawangardy lat 70-tych a na początku lat 80-tych ubiegłego stulecia w szeregu zdarzeń z kręgu kultury niezależnej. Umiłowanie wolności i kierowanie się intuicją nie przeszkadzało mu by w obiegu oficjalnym pełnić funkcję dyrektora teatru. Występował na festiwalach muzyki współczesnej – m.in. na „Warszawskiej Jesieni”, „Inventionen” w Berlinie Zachodnim, Festiwalu Muzyki Elektroakustycznej w Bourges, także na „Jazz Jamboree”. Grywał w klubach jazzowych, w galeriach sztuki, kościołach, wiejskich świetlicach i prywatnych mieszkaniach. Współpracował z muzykami jazzowymi, prowadził działalność koncertową z amatorami i z dziećmi. Był współautorem wielu dźwiękowych happeningów i performances.

Książka o Bieżanie to opowieść o wyjątkowej, barwnej osobowości artysty, którego zapamiętano, choć szerzej pozostawał do dziś nieznany. Prócz tego książka ukazuje sylwetki z kręgu sztuki, które łączą z Bieżanem liczne konteksty i działania.

Łukasz Maciejewski, krytyk i eseista pisze o książce Błaszczyka: „Muzyka często nie ma twarzy. Są kompozycje, partytury, dźwięki. Książka Bolka Błaszczyka o Andrzeju Bieżanie przywraca twarz nie tylko wybitnemu, ale zapomnianemu artyście, ale i całej epoce twórców, których nonkonformizm przejawiał się w łamaniu reguł, prowokowaniu zdarzenia artystycznego, wzajemnej stymulacji. Bieżan był performensem. Przedrzeźniał gatunki, grał z konwencjami. Najpierw zawsze był dźwięk, ale w ślad za tym szły wizualność, performens, teatr i człowiek, człowiek–artysta. Przedwcześnie przerwana kariera muzyka, doczekała się godnej monografii.”

Dofinansowano ze środków MKiDN pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyczny ślad", realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.