Polska barokowa retoryka muzyczna, Jasiński Tomasz

Jednym z fundamentalnych składników barokowej poetyki muzycznej były figury muzyczno-retoryczne, stanowiące główny środek kształtowania ekspresji – podstawę i kwintesencję retoryki muzycznej. To za pomocą figur kompozytor budował dźwiękową interpretację tekstu słownego; rozwijał struktury obrazowe, emfatyczne, onomatopeiczne, symboliczne, alegoryczne, które oddawały emocje i znaczenia niesione przez warstwę słowną utworu.

Niniejsza książka odsłania bogactwo środków muzycznej interpretacji tekstu w twórczości polskich kompozytorów XVI-XVIII wieku, dotychczas od tej strony bardzo mało znanej. Dzieła mistrzów staropolskich ujawniają wiele pomysłowych, pięknych rozwiązań z zakresu oracji muzycznej, które zainteresują szerokie grono znawców i miłośników muzyki dawnej. Wśród muzycznych retorów, których twórczość stała się przedmiotem badań, znaleźli się m.in. Mikołaj Zieleński, Franciszek Lilius, marcin Mielczewski, Bartłomiej Pękiel, Jacek Różycki, Damian Stachowicz, Stanisław Sylwester Szarzyński i Grzegorz Gerwazy Gorczycki.