En blanc et noir, Augustyn Rafał

(…) ta dziesięciominutowa jednoczęściowa kompozycja jest hołdem dla Debussy'ego i jego tryptyku; nie ma tu jednak cytatów ani stylizacji, ani impresjonizmu (…). Jest tylko pewna aura stylistyczna, z której się wywodzi i potem na chwilę wraca. Utwór dedykowałem mojej Matce. W 1983 roku we Wrocławiu zagrał go po raz pierwszy Tadeusz Zathey. Jest też wersja utworu z orkiestrą kameralną z 1987 roku.

Rafał Augustyn (fragmenty tekstu w książce programowej „Warszawskiej Jesieni” 1992)